Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1972 roku – czterdzieste siódme wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Richarda Nixona, a wiceprezydentem na drugą kadencję został Spiro T. Agnew.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia |
7 listopada 1972 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
|
Zbliżając się do wyborów prezydenckich w 1972 roku, urzędujący prezydent podjął kroki, mające zapewnić mu prawicowy elektorat[1]. Nixon sprzeciwił się m.in. desegregacji rasowej w autobusach szkolnych i możliwości przerywania ciąży, a także obniżył wymaganą granicę wiekową do czynnego prawa wyborczego[2]. Bez przeszkód uzyskał nominację Partii Republikańskiej, oddając szefowanie swojej kampanii, wiceprezydentowi Spiro Angew[1]. W Partii Demokratycznej nadal istniały spore podziały, podobnie jak cztery lata wcześniej[1]. Początkowo najsilniejszym kandydatem był George Wallace, ale został on postrzelony podczas wiecu wyborczego i sparaliżowany, co zmusiło go do wycofania kandydatury[1]. Ostatecznie nominację prezydencką uzyskał liberalny senator George McGovern[1]. Jego zmienne poparcie dla swojego pierwszego współkandydata Thomasa Eagletona, a także sprzeczne deklaracje ws. reform społeczno-gospodarczych nie przysporzyło mu popularności[1]. Jego kampanią usiłowali jeszcze sterować bossowie demokratów, ale spotkało się to z niepowodzeniem[1]. Kandydatem Amerykańskiej Partii Niezależnych został John Schmitz[3]. Pomimo wzrostu bezrobocia i kontynuacji nielubianej wojny wietnamskiej Nixon wygrał znaczącą przewagą w głosowaniu powszechnym[1]. Zdaniem historyków, sukces kandydata republikanów był bardziej wyrazem wotum nieufności wobec McGoverna niż zaufaniem dla Nixona[4].
Głosowanie powszechne odbyło się 7 listopada 1972[3]. Nixon uzyskał 60,7% poparcia, wobec 37,5% dla McGoverna i 1,4% dla Johna Schmitza[3]. Ponadto, niecałe 290 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[3]. Frekwencja wyniosła 55,1%[5]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Nixon uzyskał 520 głosów, przy wymaganej większości 270 głosów[6]. Na McGoverna zagłosowało 17 elektorów, a na Johna Hospersa – 1[6]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Agnew, uzyskując 520 głosów, wobec 17 dla Sargenta Shrivera i 1 dla Theodory Nathan[6].
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Richard Nixon | Partia Republikańska | 47 169 911 | 60,7% | 520 |
George McGovern | Partia Demokratyczna | 29 170 383 | 37,5% | 17 |
John Schmitz | Amerykańska Partia Niezależnych | 1 099 482 | 1,4% | 0 |
John Hospers | Partia Libertariańska | 8715 | 0,01% | 1 |
Łącznie | 538 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Spiro T. Agnew | Partia Republikańska | 520 |
Sargent Shriver | Partia Demokratyczna | 17 |
Theodora Nathan | Partia Libertariańska | 1 |
Łącznie | 538 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.