WWE Extreme Rules

WWE Extreme Rules – cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federację WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz na WWE Network. Trzon nazwy pochodzi od terminu „Extreme Rules”, którego WWE używa go do określania walk na zasadach hardcore wrestlingu^[1]; nieaktywna obecnie federacja Extreme Championship Wrestling (ECW) oryginalnie używała terminu do określania wszystkich walk.

Extreme Rules

Promocja	WWE
Brandy	Raw (2009–2011; 2017–2022) SmackDown (2009–2011; 2018–2022) 205 Live (2019) ECW (2009)
Pierwsza gala	Extreme Rules (2009)
Ostatnia gala	Extreme Rules (2022)
Motyw gali	Walki związane z hardcore wrestlingiem
Przewodnie typy walk	Extreme Rules match

Nazwa została wprowadzona w 2009, jednakże motyw gali ma związek z jego prekursorem, cyklem One Night Stand, które zostało promowane w 2005 i 2006 jako gale powracającego ECW. W 2007 federacja promowała galę jako jedną z kalendarza gal pay-per-view WWE, lecz utrzymało koncept Extreme Rules matchów jako motywu gali. W 2009 WWE zmieniło nazwę One Night Stand na Extreme Rules. Gala z 2009 była notowana przez WWE jako bezpośredni kontynuator chronologii cyklu gal One Night Stand, jednakże gala z 2010 była później promowana jako gala z nowej chronologii, nie będąca już kontynuatorem cyklu One Night Stand^[2]. Rozpoczynając od 2010, Extreme Rules zostało przeniesione z czerwca do późnego kwietnia/początku maja zastępując Backlash jako „pierwszą galę PPV po WrestleManii”^[3]. W 2013 gala odbyła się w środku maja zastępując Over the Limit, które zostało przeniesione na październik, lecz potem zostało usunięte z kalendarza PPV i zastąpione przez Battleground^[4][5].

Po przywróceniu podziału WWE na brandy w 2016, cykl oraz przyszłoroczna edycja stały się własnością brandu Raw. W 2018 zniesiono podział gal pay-per-view dla konkretnych brandów, zaś produkcję gal przeniesiono na lipiec^[6].

Lista gal

Gala brandu Raw

Gala	Lokalizacja	Arena	Walka wieczoru
01 !Extreme Rules (2009) 7 czerwca 2009	Nowy Orlean, Luizjana	New Orleans Arena	Jeff Hardy (c) vs. CM Punk Singles match o World Heavyweight Championship
02 !Extreme Rules (2010) 25 kwietnia 2010	Baltimore, Maryland	1st Mariner Arena	John Cena (c) vs. Batista Last Man Standing match o WWE Championship
03 !Extreme Rules (2011) 1 maja 2011	Tampa, Floryda	St. Pete Times Forum	The Miz (c) vs. John Cena vs. John Morrison Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship
04 !Extreme Rules (2012) 29 kwietnia 2012	Rosemont, Illinois	Allstate Arena	John Cena vs. Brock Lesnar Extreme Rules match
05 !Extreme Rules (2013) 19 maja 2013	Saint Louis, Missouri	Scottrade Center	Brock Lesnar vs. Triple H Steel Cage match
06 !Extreme Rules (2014) 4 maja 2014	East Rutherford, New Jersey	Izod Center	Daniel Bryan (c) vs. Kane Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship
07 !Extreme Rules (2015) 26 kwietnia 2015	Rosemont, Illinois	Allstate Arena	Seth Rollins (c) vs. Randy Orton Steel Cage match o WWE World Heavyweight Championship
08 !Extreme Rules (2016) 22 maja 2016	Newark, New Jersey	Prudential Center	Roman Reigns (c) vs. AJ Styles Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship
09 !Extreme Rules (2017) 4 czerwca 2017	Baltimore, Maryland	Royal Farms Arena	Seth Rollins vs. Samoa Joe vs. Finn Bálor vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns Fatal 5-Way Extreme Rules match wyłaniający pretendenta do WWE Universal Championship
10 !Extreme Rules (2018) 15 lipca 2018	Pittsburgh, Pensylwania	PPG Paints Arena	Dolph Ziggler (c) vs. Seth Rollins 30-minutowy Iron Man match o WWE Intercontinental Championship
11 !Extreme Rules (2019) 14 lipca 2019	Filadelfia, Pensylwania	Wells Fargo Center	Seth Rollins (c) vs. Brock Lesnar Singles match o WWE Universal Championship
12 !The Horror Show at Extreme Rules 19 lipca 2020	Orlando, Floryda	WWE Performance Center	Braun Strowman vs. Bray Wyatt Wyatt Swamp Fight
13 !Extreme Rules (2021) 26 września 2021	Columbus, Ohio	Nationwide Arena	Roman Reigns (c) vs. "The Demon" Finn Bálor Extreme Rules match o WWE Universal Championship
14 !Extreme Rules (2022) 8 października 2022	Filadelfia, Pensylwania	Wells Fargo Center	Matt Riddle vs. Seth "Freakin" Rollins Fight Pit match

Wyniki gal

2009

Extreme Rules (2009)

Motyw muzyczny	„You're Going Down” ~ Sick Puppies[7]
Informacje
Promocja	World Wrestling Entertainment
Brandy	Raw SmackDown ECW
Sponsor	AT&T
Data	7 czerwca 2009
Widownia	9 124[8]
Hala	New Orleans Arena
Miejsce	Nowy Orlean, Luizjana
Gale pay-per-view – chronologicznie
Judgment Day (2009) Extreme Rules (2009) The Bash
Extreme Rules – chronologicznie
— Extreme Rules (2009) Extreme Rules (2010)

Extreme Rules (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 7 czerwca 2009 w New Orleans Arena w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Extreme Rules, która była bezpośrednią kontynuacją cyklu One Night Stand.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Ladder match o World Heavyweight Championship, w którym Jeff Hardy pokonał mistrza Edge’a i zdobył tytuł. Po walce CM Punk wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank, po czym pokonał Hardy’ego w minutę. Oprócz tego odbył się Submission match pomiędzy Johnem Ceną i Big Showem, jak również No Holds Barred match o WWE Intercontinental Championship pomiędzy wygranym Chrisem Jericho i przegranym Reyem Mysterio. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 213 000 razy^[9].

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Mickie James i Kelly Kelly pokonały Beth Phoenix i Rosę Mendes	Tag team match	15:24
2	Kofi Kingston (c) pokonał Montela Vontavious Portera, Williama Regala i Matta Hardy’ego	Fatal 4-Way match o WWE United States Championship	06:42
3	Chris Jericho pokonał Reya Mysterio (c)	No Holds Barred match o WWE Intercontinental Championship	14:43
4	CM Punk pokonał Umagę	Samoan Strap match	08:59
5	Tommy Dreamer pokonał Christiana (c) i Jacka Swaggera	Triple Threat hardcore match o ECW Championship	09:38
6	Santina Marella "pokonała" Vickie Guerrero (c) i Chavo Guerrero	Handicap Hog Pen match o tytuł "Miss WrestleManii"	02:43
7	Batista pokonał Randy’ego Ortona (c)	Steel Cage match o WWE Championship	07:03
8	John Cena pokonał Big Showa	Submission match	19:06
9	Jeff Hardy pokonał Edge’a (c)	Ladder match o World Heavyweight Championship	20:07
10	CM Punk pokonał Jeffa Hardy’ego (c)	Singles match o World Heavyweight Championship Punk wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.	01:02
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2010

Extreme Rules (2010)

Motyw muzyczny	„Times to Shine” – Saliva[10]
Informacje
Promocja	World Wrestling Entertainment
Brandy	Raw SmackDown
Sponsor	KFC
Data	25 kwietnia 2010
Widownia	12 278
Hala	1st Mariner Arena
Miejsce	Baltimore, Maryland
Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVI Extreme Rules (2010) Over the Limit (2010)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2009) Extreme Rules (2010) Extreme Rules (2011)

Extreme Rules (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 25 kwietnia 2010 w 1st Mariner Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru John Cena obronił WWE Championship pokonując Batistę w Last Man Standing matchu. W dolnej części karty Sheamus zdołał pokonać Triple H’a w walce Street Fight, zaś CM Punk nie został ogolony na łyso poprzez wygraną z Reyem Mysterio w hair matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 182 000 razy.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Kofi Kingston pokonał Dolpha Zigglera	Singles match	–
2	The Hart Dynasty (David Hart Smith i Tyson Kidd) (z Natalyą i Bretem Hartem) wygrali eliminując jako ostatnich ShoMiz (Big Showa i The Miza)	Gauntlet match	05:18
3	CM Punk (z Lukiem Gallowsem i Sereną) pokonał Reya Mysterio	Hair match Jeśli Punk przegra, będzie musiał ostrzyc się na łyso.	15:57
4	JTG pokonał Shada Gasparda	Strap match	04:41
5	Jack Swagger (c) pokonał Randy’ego Ortona	Extreme Rules match o World Heavyweight Championship	13:59
6	Sheamus pokonał Triple H’a	Street Fight	15:46
7	Beth Phoenix pokonała Michelle McCool (c) (z Vickie Guerrero i Laylą)	Extreme Makeover match o WWE Women’s Championship	06:32
8	Edge pokonał Chrisa Jericho	Steel Cage match	19:59
9	John Cena (c) pokonał Batistę	Last Man Standing match o WWE Championship	24:34
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2011

Extreme Rules (2011)

Motyw muzyczny	„Justice” – Rev Theory
Informacje
Promocja	WWE
Brandy	Raw SmackDown
Sponsor	Paper Jamz
Data	1 maja 2011
Widownia	10 000[11]
Hala	St. Pete Times Forum
Miejsce	Tampa, Floryda
Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVII Extreme Rules (2011) Over the Limit (2011)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2010) Extreme Rules (2011) Extreme Rules (2012)

Extreme Rules (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 1 maja 2011 w St. Pete Times Forum w Tampie na Florydzie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship, w którym John Cena pokonał Johna Morrisona i poprzedniego mistrza The Miza zdobywając mistrzostwo. W Ladder matchu o zawieszony World Heavyweight Championship, Christian pokonał Alberto Del Rio. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 209 000 razy.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Sin Cara pokonał Tysona Kidda	Singles match	Unknown
2	Randy Orton pokonał CM Punka	Last Man Standing match The New Nexus było wyrzucone z okolic ringu.	20:06
3	Kofi Kingston pokonał Sheamusa (c)	Tables match o WWE United States Championship	09:09
4	Michael Cole i Jack Swagger pokonali Jerry’ego Lawlera i Jima Rossa	Tag team Country Whipping match	07:04
5	Rey Mysterio pokonał Cody’ego Rhodesa	Falls Count Anywhere match	11:43
6	Layla pokonała Michelle McCool	No Disqualification, No Countout Loser Leaves WWE match	05:24
7	Christian pokonał Alberto Del Rio	Ladder match o zwakowany World Heavyweight Championship	21:05
8	Big Show i Kane (c) pokonali The Corre (Wade’a Barretta i Ezekiela Jacksona)	Lumberjack match o WWE Tag Team Championship	04:15
9	John Cena pokonał The Miza (c) i Johna Morrisona	Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship	19:50
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2012

Extreme Rules (2012)

Motyw muzyczny	„Adrenaline” – Shinedown[12]
Informacje
Promocja	WWE
Data	29 kwietnia 2012
Widownia	14 817[13]
Hala	Allstate Arena
Miejsce	Rosemont, Illinois
Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVIII Extreme Rules (2012) Over the Limit (2012)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2011) Extreme Rules (2012) Extreme Rules (2013)

Extreme Rules (2012) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 29 kwietnia 2012 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru John Cena pokonał powracającego Brocka Lesnara w Extreme Rules matchu. CM Punk obronił WWE Championship pokonując Chrisa Jericho w Chicago Street Fight, zaś Sheamus wygrał z Danielem Bryanem 2-out-of-3 falls match o World Heavyweight Championship z wynikiem 2-1. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 263 000 razy.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	Santino Marella (c) pokonał The Miza	Singles match o WWE United States Championship	5:00
2	Randy Orton pokonał Kane’a	Falls Count Anywhere match	16:45
3	Brodus Clay (z Hornswogglem, Naomi i Cameron) pokonał Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero i Jackiem Swaggerem)	Singles match	4:17
4	Cody Rhodes pokonał Big Showa (c)	Tables match o WWE Intercontinental Championship	4:37
5	Sheamus (c) pokonał Daniela Bryana z wynikiem 2–1	2-out-of-3 falls match o World Heavyweight Championship	22:55
6	Ryback pokonał Aarona Relica i Jaya Hattona	Handicap match	1:51
7	CM Punk (c) pokonał Chrisa Jericho	Chicago Street Fight o WWE Championship	25:15
8	Layla pokonała Nikki Bellę (c) (z Brie Bellą)	Singles match o WWE Divas Championship	2:45
9	John Cena pokonał Brocka Lesnara	Extreme Rules match	17:43
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2013

Extreme Rules (2013)

Motto gali	WWE Goes Extreme
Motyw muzyczny	„Live it Up” – Airbourne
Informacje
Promocja	WWE
Data	19 maja 2013
Widownia	14 500[14]
Hala	Scottrade Center
Miejsce	Saint Louis, Missouri
Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 29 Extreme Rules (2013) Payback (2013)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2012) Extreme Rules (2013) Extreme Rules (2014)

Extreme Rules (2013) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 19 maja 2013 w Scottrade Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Brock Lesnar pokonał Triple H’a w Steel Cage matchu. Odbył się Last Man Standing match o WWE Championship, gdzie mistrz John Cena obronił mistrzostwo pokonując Rybacka. Alberto Del Rio pokonał Jacka Swaggera w „I Quit” matchu o miano pretendenta do World Heavyweight Championship. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 231 000 razy^[15].

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	The Miz pokonał Cody’ego Rhodesa poprzez submission	Singles match	05:25
2	Chris Jericho pokonał Fandango (z Summer Rae)	Singles match[16]	08:34
3	Dean Ambrose pokonał Kofiego Kingstona (c)	Singles match o WWE United States Championship[17]	06:48
4	Sheamus pokonał Marka Henry’ego	Strap match[18]	07:57
5	Alberto Del Rio (z Ricardo Rodriguezem) pokonał Jacka Swaggera (z Zebem Colterem)	„I Quit” match wyłaniający pretendenta do World Heavyweight Championship[19]	11:30
6	The Shield (Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali Team Hell No (Kane’a i Daniela Bryana) (c)	Tornado tag team match o WWE Tag Team Championship[20]	07:24
7	Randy Orton pokonał Big Showa	Extreme Rules match[21]	13:23
8	John Cena (c) vs. Ryback zakończyło się remisem	Last Man Standing match o WWE Championship[22]	21:26
9	Brock Lesnar (z Paulem Heymanem) pokonał Triple H’a	Steel Cage match[23]	20:09
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2014

Extreme Rules (2014)

Motyw muzyczny	„Come with Me Now” – Kongos
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	Juicy Drop Pop
Data	4 maja 2014
Widownia	15 907
Hala	Izod Center
Miejsce	East Rutherford, New Jersey
Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania XXX Extreme Rules (2014) NXT TakeOver
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2013) Extreme Rules (2014) Extreme Rules (2015)

Extreme Rules (2014) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 4 maja 2014 w Izod Center w East Rutherford w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W Extreme Rules matchu będącym walką wieczoru Daniel Bryan pokonał Kane’a i obronił WWE World Heavyweight Championship, zaś The Shield (Dean Ambrose, Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali powracającą grupę Evolution (Triple H’a, Randy’ego Ortona i Batistę) w six-man tag team matchu.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	El Torito (z Diego i Fernando) pokonał Hornswoggle’a (z Heathem Slaterem, Drewem McIntyre’em i Jinderem Mahalem)	WeeLC match[24]	10:55
2	Cesaro (z Paulem Heymanem) pokonał Roba Van Dama i Jacka Swaggera (z Zebem Colterem)	Triple threat elimination match[25]	12:34[26]
3	Alexander Rusev (z Laną) pokonał R-Trutha i Xaviera Woodsa poprzez submission	Handicap match[27]	2:53[26]
4	Bad News Barrett pokonał Big E (c)	Singles match o WWE Intercontinental Championship[28]	7:55[26]
5	The Shield (Dean Ambrose, Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali Evolution (Triple H’a, Randy’ego Ortona i Batistę)	Six-man tag team match[29]	19:52[26]
6	Bray Wyatt (z Lukiem Harperem i Erickiem Rowanem) pokonał Johna Cenę	Steel Cage match[30]	21:12[26]
7	Paige (c) pokonała Taminę Snukę poprzez submission	Singles match o WWE Divas Championship[31]	6:18[26]
8	Daniel Bryan (c) pokonał Kane’a	Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship[32]	22:27[26]
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2015

Extreme Rules (2015)

Motyw muzyczny	„Irresistible” – Fall Out Boy
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	Mountain Dew Kickstart Diet Mountain Dew
Data	26 kwietnia 2015
Widownia	14 197
Hala	Allstate Arena
Miejsce	Rosemont, Illinois
Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania 31 Extreme Rules (2015) King of the Ring (2015)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2014) Extreme Rules (2015) Extreme Rules (2016)

Extreme Rules (2015) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 26 kwietnia 2015 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Seth Rollins obronił WWE World Heavyweight Championship pokonując Randy’ego Ortona, gdzie ruch RKO był zbanowany, zaś Kane był osobą otwierającą drzwi klatki. Oprócz tego Roman Reigns pokonał Big Showa w Last Man Standing matchu, zaś John Cena obronił WWE United States Championship wygrywając z Rusevem w Russian Chain matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 56 000 razy.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	Neville pokonał Bad News Barretta	Singles match[33]	10:36
2	Dean Ambrose pokonał Luke’a Harpera	Chicago Street Fight[34] Ambrose i Harper opuścili arenę i dokończyli walkę po zakończeniu pojedynku tag-team	56:10
3	Dolph Ziggler pokonał Sheamusa	Kiss My Arse match[35]	9:16
4	The New Day (Big E i Kofi Kingston) (z Xavierem Woodsem) pokonali Tysona Kidda i Cesaro (c) (z Natalyą)	Tag team match o WWE Tag Team Championship[36]	9:47
5	John Cena (c) pokonał Ruseva (z Laną)	Russian Chain match o WWE United States Championship[37]	13:35
6	Nikki Bella (c) (z Brie Bellą) pokonała Naomi	Singles match o WWE Divas Championship[38]	8:10
7	Roman Reigns pokonał Big Showa	Last Man Standing match[39]	19:56
8	Seth Rollins (c) pokonał Randy’ego Ortona	Steel Cage match o WWE World Heavyweight Championship[40] Ruch RKO jest zbanowany i Kane będzie otwierał drzwi klatki.	21:02
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2016

Osobny artykuł: Extreme Rules (2016).

2017

Osobny artykuł: Extreme Rules (2017).

2018

Osobny artykuł: Extreme Rules (2018).

2019

Osobny artykuł: Extreme Rules (2019).

The Horror Show at Extreme Rules

Osobny artykuł: The Horror Show at Extreme Rules.

2021

Osobny artykuł: Extreme Rules (2021).

2022

Osobny artykuł: Extreme Rules (2022).

Zobacz też

• Lista gal pay-per-view i WWE Network federacji WWE
• WWE One Night Stand