Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WWE Network jest serwisem subskrypcyjnym video prowadzonym przez WWE, używając wcześniej infrastruktury z Major League Baseball Advanced Media i BAMTech, zanim Endeavor Streaming przejęło obsługę techniczną usługi w 2019 roku. Koncept został oryginalnie stworzony w 2011. 8 stycznia 2014, WWE ogłosiło, że serwis rozpocznie działalność 24 lutego w Stanach Zjednoczonych. Federacja oznajmiła 31 lipca, że serwis zacznie być również dostępny w Australii, Kanadzie, Hongkongu, Meksyku, Hiszpanii, Turcji i krajach nordyckich, wraz z innymi krajami (oprócz Wielkiej Brytanii i Irlandii), zaczynając od 17 sierpnia[1]. Serwis uruchomiono w Wielkiej Brytanii i Irlandii tydzień wcześniej niż planowano, 13 sierpnia 2015, po opóźnieniu z października zeszłego roku[2], a także niespodziewanie pojawiło się we Włoszech, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Niemczech, Japonii, Indiach, Chinach, Tajlandii, Filipinach i Malezji[3]. WWE Network składa się z 24-godzinnego bloku programowego oraz „video na żądanie” z biblioteki WWE[4].
 | |||
| Rozpoczęcie nadawania |
• 24 lutego 2014 | ||
|---|---|---|---|
| Format obrazu | |||
| Właściciel | |||
| Kraj nadawania |
Cały świat (z wyjątkiem Chin kontynentalnych, Kuby, Iranu, Korei Północnej, Syrii, Rosji i terytoriów okupowanych) | ||
| Język |
| ||
| Siedziba | |||
| Strona internetowa | |||
We wrześniu 2011 WWE oficjalnie ogłosiło plany stworzenia WWE Network w 2012 jako płatnej telewizji[5]. WWE rozpoczęło prowadzić ankiety pytając ludzi o to, czy płaciliby za WWE Network, jeśli byłby to płatna telewizja. W mailach rozesłanych przez WWE do fanów, federacja zapytała ich o zdanie na temat nadawania gal pay-per-view subskrybentom bez dodatkowej opłaty. W ankiecie pojawiły się również pytania o emitowanie Raw i SmackDown, a także programów z World Championship Wrestling (WCW), Extreme Championship Wrestling (ECW), National Wrestling Alliance (NWA), XFL, Smoky Mountain Wrestling (SMW), American Wrestling Association (AWA) i filmów wyprodukowanych przez WWE. Oryginalne programy WWE również znalazły się w ankiecie[6][7].
W rezultacie z ankiety online WrestleMania Rewind zostało wybrane jako nazwa nowego show na WWE Network 17 października 2011[8]. Oryginalną datą rozpoczęcia usługi był 1 kwietnia 2012, co miało zbiegać się z datą WrestleManii XXVIII; na oficjalnej stronie WWE ukazało się odliczenie kończące się 1 kwietnia, lecz szybko zostało usunięte i Network nie zostało uruchomione od tej daty[9]. Szef do spraw marketingu WWE, Michelle Wilson, rozwiała wątpliwości na temat przyszłości WWE Network, mówiąc „There will be a WWE network in some shape or form. We are in late-stage negotiations with distributors” i potwierdzając, że WWE Legends' House zacznie być kręcone[10]. W kwietniu 2013 WWE zmieniło plany i zaczęło celować w wypuszczenie produktu jako płatnej telewizji z potencjalną ceną 15 dolarów za miesiąc[11].
Na Old School Raw w styczniu 2014 WWE zaczęło pokazywać zajawki promocyjne odnośnie do ogłoszenia 8 stycznia w Wynn Hotel w Las Vegas[12]. Później zostało potwierdzone, że będzie miało to związek z WWE Network[13]. 8 stycznia na Consumer Electronics Show, WWE ukazało wszechstronny plan, na którym można było zobaczyć oficjalną datę uruchomienia usługi, 24 lutego 2014, w Stanach Zjednoczonych[14][15][16]. WWE Classics on Demand zostało zamknięte 31 stycznia 2014 na rzecz WWE Network[17]. Darmowy okres próbny został zaoferowany przez pierwszy tydzień istnienia usługi[18]. Logo używane przez WWE Network stało się głównym logiem korporacji w styczniu 2014[19].
W kwietniu 2014 przed WrestleManią XXX, Network zostało bardzo pozytywnie przyjęte, wraz z New York Times piszącym „WWE had positioned themselves on the cutting edge of Internet television”[20]. Później tego miesiąca, federacja ogłosiła, że Network zostało wykupione 667 000 razy, spodziewając się rezultatu miliona wykupień[21]. Kiedy to akcje WWE spadły o 50% następnego miesiąca, Forbes opisało słaby wynik subskrypcji jako „dodatkowy problem” dla inwestorów po zaprzestaniu współpracy WWE z NBCUniversal[22]. WWE zaoferowało drugi miesiąc korzystania z usługi za darmo dla nowych użytkowników, który zaczął się 7 lipca, mając nadzieję na zdobycie nowych subskrybentów[23]. Drugi raport wypuszczony pod koniec lutego zawierał informację, że Network pobiło ilość 700 000 subskrybentów[24]. Celem WWE zostało uzbieranie miliona subskrybentów do końca 2014 roku[24][25].
31 lipca 2014 federacja ogłosiła 10-letnią współpracę z Rogers Media, które miało dystrybuować WWE Network jako telewizję premium w Kanadzie[26]. Również tego dnia zostało ogłoszone, że WWE Network zostanie uruchomione w Australii, Nowej Zelandii, Hongkongu, Singapurze, Meksyku, Hiszpanii i krajach nordyckich, a 12 sierpnia we Włoszech, krajach arabskich, Niemczech, Japonii, Indiach, Chinach, Tajlandii i Malezji, a dla kolejnych krajów w następnych datach[27][28]. 30 października 2014, w celu zwiększenia liczby subskrypcji z ogłoszonych 731 000, opcja wymogu 6-miesięcznej subskrypcji została usunięta, pozwalając tym samym wycofanie subskrypcji w dowolnym momencie[29][30]. WWE oryginalnie planowało wystartowanie Networku w Wielkiej Brytanii 1 października, lecz zostało to przesunięte na przyszły miesiąc[31]. Uruchomienie zostało potwierdzone na godzinę 20:00 3 listopada[32]; Jednakże, 20 minut przed uruchomieniem, WWE ogłosiło, że ponownie przesuną przesuną premierę na nieznany termin[33][34]. Vince McMahon publicznie przeprosił za opóźnienia[35]. 4 stycznia 2015 zostało ogłoszone, że WWE Network zostanie wypuszczone w Wielkiej Brytanii i Irlandii 19 stycznia 2015 za cenę kolejno 9.99 i 12.99 funtów[36], choć niektórym klientom udało się zarejestrować już 13 stycznia[37].
27 stycznia 2015 WWE ogłosiło, że WWE Network uzbierało milion subskrybentów[38], gdzie Vince McMahon powiedział, że WWE będzie dalej skupiało się na dawaniu fanom usługi za odpowiednią cenę, dodając nowe funkcje i filmy w nadchodzącym roku[39]. 12 lutego 2015 WWE ogłosiło pięcioletnią współpracę z dostawcą telewizyjnym OSN, który miał zapewnić WWE Network w Bliskim Wschodzie i Północnej Afryce jako kanał premium[40]. 31 marca 2019 roku wszystkie kanały OSN Sports zostały zamknięte, a treści WWE przestały być nadawane w usługach OSN. Rok później WWE ogłosiło, że zawartość sieci będzie dostępna w regionie MENA bezpośrednio za pośrednictwem usług WWE, bez udziału regionalnego dostawcy telewizji ani usługi przesyłania strumieniowego. Obecnie i od 23 marca 2022 roku Shahid posiada wyłączne prawa do treści sieciowych w regionie[41].
30 lipca 2015 WWE ujawniło nową liczbę subskrybentów, która wynosiła 1,156 miliona. Zostało to ogłoszone jako część reportów finansowych WWE za drugi kwartał roku, przez co cena ich akcji wzrosła do około 20 dolarów, podczas gdy dzień wcześniej wynosiła 16.48. Liczba 1,156 miliona płacących subskrybentów okazała się 13-procentowym spadkiem z 1,315-milionową ilością z pierwszego kwartału 2015. WWE również ujawniło, wraz z darmowymi subskrybentami (korzystającymi z darmowego miesiąca), że posiadali 1.227 miliona użytkowników Networku na sam koniec drugiego kwartału, a przez cały żywot Networku posiadali ponad 2 miliony unikatowych subskrybentów[42].
WWE Network wystartowało w Indiach 2 listopada 2015[43][44]. 19 listopada pojawił się report od Park Associates, że WWE Network stało się jednym z pięciu największych serwisów filmów na żądanie, będąc w tyle jedynie za MLB.tv w kategorii sportowej[45]. WWE ogłosiło, że Network wystartuje w Niemczech, Szwajcarii, Austrii i Japonii 5 stycznia 2016[46][47].
W styczniu 2019 roku WWE Network podpisało kontrakt z Endeavor Streaming, aby zastąpić BAMTech jako partnera operacyjnego. Decyzja WWE była motywowana przejęciem BAMTech przez Disney[48]. Współprezes George Barrios wyraził obawy dotyczące wpływu sprzedaży na relacje BAMTech z partnerami zewnętrznymi, podczas gdy WWE starało się również uzyskać większą kontrolę nad usługą i jej operacjami, zamierzając współpracować z innym dostawcą lub przejąć usługę całkowicie we własnym zakresie. Firma zdecydowała się na współpracę z Endeavor Streaming (utworzona głównie z aktywów NeuLion) w celu świadczenia usług infrastrukturalnych i rozliczeniowych oraz Massive Interactive w celu opracowania nowych aplikacji front-endowych i mobilnych[49].
Nowa platforma WWE Network została uruchomiona w lipcu 2019 roku, przed SummerSlam. Obejmuje ulepszony interfejs użytkownika, obsługę strumieni 1080p, nowe narzędzia do przeglądania (takie jak nowy interfejs „Superstars” do filtrowania treści według wykonawców) oraz plany dodania w przyszłości funkcji pobierania do przeglądania offline. Wraz z przejściem, zakończono wsparcie na konsole PlayStation 3, Xbox 360 i wybrane starsze telewizory Smart TV[49]. W wywiadzie dla The Verge Barrios ujawnił, że istnieją plany zintegrowania istniejącej zawartości wideo WWE.com z platformą WWE Network jako „bezpłatny” poziom (prawdopodobnie obejmujący także podglądy treści premium WWE Network) oraz że WWE rozważał również rozwój poziomu premium z dodatkowymi funkcjami (takimi jak korzyści dla innych operacji WWE)[49].
W marcu 2020 roku, w obliczu wybuchu pandemii COVID-19, aby promować WrestleManię 36, WWE Network udostępniła bezpłatnie przez ograniczony czas wybrane treści premium i archiwa[50]. 1 czerwca 2020 roku WWE Network oficjalnie uruchomiło darmowy poziom obejmujący 15 000 godzin treści, który obejmuje dostęp do wybranych treści, takich jak najnowsze odcinki cotygodniowych programów i oryginalne seriale, takie jak Raw Talk, Monday Night War i Ride Along. Usługa byłaby wolna od reklam i miała przede wszystkim promować cotygodniowe programy i gale pay-per-view[51].
25 stycznia 2021 roku WWE ogłosiło, że NBCUniversal Television and Streaming nabyło wyłączne prawa do dystrybucji WWE Network w USA i że 18 marca 2021 roku usługa zostanie włączona do należącej do NBCUniversal usługi transmisji strumieniowej Peacock (przed Fastlane i WrestleManią 37). Istniejące i przyszłe treści WWE Network będą hostowane przez markowy kanał w ramach usługi Peacock, z pełną usługą w ramach płatnej warstwy Peacock Premium (która obejmuje szerszą gamę programów telewizyjnych, filmowych i sportowych) oraz wybór treści WWE Network (w tym niektóre oryginalne seriale, takie jak The Bump i Raw Talk oraz odcinki Total Divas i Total Bellas z kanału kablowego NBCUniversal E!) dostępne w ramach bezpłatnej warstwy[52]. WWE zobowiązało się do corocznego tworzenia „podpisowego filmu dokumentalnego” dla tej usługi, począwszy od 2022 roku[53].
Po okresie przejściowym samo WWE Network zaprzestało działalności w Stanach Zjednoczonych 4 kwietnia 2021 roku[52][54]. Zbiegając się z wprowadzeniem, Peacock ogłosił plany zaoferowania nowym abonentom Premium czteromiesięcznej promocji za pół ceny[52][54]. Nie cała zawartość była dostępna w momencie uruchomienia, ponieważ biblioteka usługi była poddawana audytowi pod kątem zgodności ze standardami i praktykami NBCUniversal. WWE oświadczyło, że migracja zawartości zakończy się do sierpnia 2021 roku[55]. Obejmuje to usunięcie scen/walk zawierających treści nieodpowiednie w świetle obecnych standardów, czego najbardziej znanym przykładem jest walka na WrestleManii VI, w którym Roddy Piper pomalował połowę swojego ciała na czarno, zanim zmierzył się z afroamerykańskim przeciwnikiem Bad News Brownem[56][55].
Ta umowa początkowo nie miała wpływu na usługę WWE Network poza Stanami Zjednoczonymi, która nadal była sprzedawana jako samodzielna oferta za pośrednictwem WWE lub jej lokalnych partnerów[53][57]. Jednak w 2022 roku WWE zaczęło zawierać dodatkowe umowy w sprawie połączenia WWE Network z usługami przesyłania strumieniowego na innych terytoriach[58], w tym Disney+ Hotstar w Indonezji[58], Binge w Australii (jako przedłużenie istniejącej umowy WWE dotyczącej praw medialnych w Australii z Foxtel, w ramach którego do swoich usług dodano także liniowy kanał WWE prowadzony przez Foxtel)[59], Disney+ na Filipinach[60] i Abema w Japonii[61].
23 stycznia 2024 roku WWE ogłosiło zawarcie umowy z Netflixem na posiadanie praw do Raw na całym świecie oraz praw do Raw, SmackDown, NXT, filmów dokumentalnych i gal pay-per-view poza Stanami Zjednoczonymi, począwszy od stycznia 2025 roku[62][63][64]. 25 stycznia 2024 roku pisarz o wrestlingu Dave Meltzer poinformował, że WWE Network prawdopodobnie zamknie pozostałe międzynarodowe operacje pod koniec 2024 roku na korzyść umowy z Netflixem[65].
Dostępny
Niedostępny
Brak informacji
WWE Network jest obecnie dostępny w 186 ze 193 państw członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych (w tym we wszystkich 27 krajach Unii Europejskiej) i dwóch państwach obserwatorach, takich jak Watykan i Państwo Palestyna. Jest również dystrybuowany w sześciu krajach spoza ONZ: Republice Chińskiej (Tajwanie), Wyspach Cooka, Kosowie, Niue, Cyprze Północnym i Saharze Zachodniej objętej roszczeniami SADR.
Pod koniec 2017 roku do listy niedostępnych krajów dodano Liechtenstein i Chińską Republikę Ludową, jednak WWE Network jest nadal dostępne w specjalnych regionach administracyjnych ChRL, Hongkongu i Makau, a także kontrolowanych przez Republikę Chińską Tajwanie i Fujianie. Od stycznia 2021 roku WWE Network jest dostępna w Indiach jako dodatkowa subskrypcja za pośrednictwem usługi przesyłania strumieniowego SonyLIV.
W grudniu 2019 roku WWE odnowiło swoje umowy w Afryce Subsaharyjskiej z SuperSport, dodając kanał pod marką WWE do DStv, na którym znajdują się programy WWE i oryginalne seriale WWE Network.
27 stycznia 2022 roku ogłoszono, że WWE Network będzie dostępna w Disney+ Hotstar w Indonezji bez dodatkowych kosztów dla abonentów[58].
W związku z trwającą inwazją rosyjskiego wojska na Ukrainę, WWE ogłosiło 3 marca 2022 roku, że zakończyło stosunki nadawcze z Rosją i zamknęło sieć WWE w tym kraju, zgodnie z globalnymi sankcjami nałożonymi przez Stany Zjednoczone. Usługa WWE Network nie jest również dostępna w kontrolowanych przez Rosję regionach Krymu, Doniecka, Chersonia, Ługańska, Zaporoża, Naddniestrza, Abchazji i Osetii Południowej.
28 września 2022 roku WWE ogłosiło zawarcie porozumienia ze swoim australijskim właścicielem praw Foxtelem, na mocy którego WWE Network zostanie połączone z usługą przesyłania strumieniowego Binge w styczniu 2023 roku, a jej uruchomienie zaplanowano na 23 stycznia 2023 roku. W ramach umowy kanał Foxtel Fox8 będzie nadal nadawał programy WWE, a Foxtel wprowadzi także nowy kanał liniowy pod marką WWE[66]. 20 października 2022 roku ogłoszono, że sieć WWE zostanie przeniesiona do Disney+ na Filipinach po jej uruchomieniu 17 listopada 2022 roku[67].
| Kraj/terytorium | Partner (główne serwisy) | Data wygaśnięcia | Źródła |
|---|---|---|---|
| Stany Zjednoczone | NBCUniversal (Peacock) | 2026 | [68] |
| Kanada | Rogers Sports & Media (Sportsnet Now) | 2024 | |
| MENA | MBC Group (Shahid) | TBD | |
| Indie | Culver Max Entertainment (SonyLIV) | ||
| Afryka | MultiChoice (SuperSport/Showmax) | ||
| Australia | Foxtel (Binge) | ||
| Indonezja | Disney+ Hotstar | ||
| Filipiny | Disney+ | ||
| Japonia | Abema | [61] |
WWE Network oferowała wcześniej „WWE Collections”, czyli pakiety wideo z zapadającymi w pamięć postaciami i fabułami. W lipcu 2019 WWE zaktualizowało sieć, a następnie usunęło wszystkie kolekcje.
Oprócz poprzednich edycji wymienionych powyżej programów oryginalnych, w sieci dostępnych jest wiele innych, emitowanych wcześniej wydarzeń.
Chociaż amerykański system oceny wytycznych dla rodziców ocenia większość cotygodniowych programów telewizyjnych WWE TV-PG, sieć WWE nadaje szerszy zakres treści. Dostępna jest blokada kontroli rodzicielskiej, a treści z ocenami TV-14 i TV-MA są poprzedzone ostrzeżeniem doradczym. W sieci emitowany jest materiał filmowy z udziałem Chrisa Benoit; oznacza to pierwszą poważną emisję materiału filmowego Benoit lub nawet wzmiankę o Benoicie w tym materiale od czasu jego podwójnego samobójstwa w 2007 roku[72]. Jednak odcinek Raw poświęcony Benoitowi zostaje zastąpiony odcinkiem wyemitowanym na całym świecie, będącym podsumowaniem walk o mistrzostwo. Ponadto Vengeance: Night of Champions z 2007 roku usuwa wszelkie odniesienia do Benoita podczas walki o ECW World Championship. Over the Edge 1999, słynący ze śmierci Owena Harta na gali, również jest dostępny po raz pierwszy od pierwotnej daty emisji; jednakże niektóre fragmenty wydarzenia zostały zredagowane ze względu na szacunek dla rodziny Hartów[73]. Walki komentowane z Jessem Venturą na podstawie komentarza, który wcześniej został zdubbingowany w związku z pozwem z 1991 roku, są dostępne z oryginalnym komentarzem[74].
Chociaż sieć promowała emisje na żądanie jako nieedytowane, niektóre przypadki przekleństw, gestów i wszelkiej nagości są cenzurowane. Wiele programów było digitalizowanych dla WWE 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu przed ugodą w 2012 roku z World Wide Fund for Nature, w związku z czym logo „WWF” i „WWF Scratch” są w niektórych przypadkach cenzurowane[75][76]. Część oryginalnej muzyki została zdubbingowana alternatywnymi utworami, takimi jak oryginalna muzyka wprowadzająca do Main Eventu Saturday Night (odcinki maj 1985 - styczeń 1988), która pierwotnie odtwarzała „Obsession” zespołu Animotion[77].
W momencie premiery wszystkie walki New Jacka z wyjątkiem jednej zostały usunięte z ECW w systemie pay-per-view, podobnie jak jego niespodziewany powrót na Heat Wave 1998 z powodu połączenia problemów z prawami muzycznymi do jego muzyki wejściowej i niemożności usunięcia muzyki bez utratę oryginalnego dźwięku komentarza. Usunięte walki zostały ostatecznie przywrócone z zastępczą muzyką i nowo nagranym komentarzem Joeya Stylesa[78]. Kilka transmisji pay-per-view to kopie ich skróconych domowych wydań wideo, a nie wersje na żywo, dlatego brakuje w nich walk[79].
Zawartość archiwalna w wersji WWE Network hostowanej przez Peacock jest dalej edytowana pod kątem zawartości przez NBCUniversal. Po premierze dwa programy pay-per-view zostały zredagowane w celu usunięcia treści niewrażliwych na rasę; WrestleMania VI została zredagowana w celu usunięcia walki pomiędzy Roddym Piperem i Bad News Brownem, w którym Piper pomalował połowę jego ciała na czarno, a Survivor Series 2005 została zredagowana w celu usunięcia fragmentu za kulisami, w którym Vince McMahon użył rasistowskiej obelgi przed Bookerem T i Johnem Ceną[55].
Prawie każda gala WWF/WWE, JCP/WCW i ECW w systemie pay-per-view (PPV), jaka kiedykolwiek wyprodukowana, jest dostępna do transmisji strumieniowej na żądanie. Chociaż WWE promuje tę selekcję jako każda gala pay-per-view, jaka kiedykolwiek powstała, kilka gal PPV nie zostało jeszcze udostępnionych. Obejmuje to głównie gale zagraniczne, takie jak Millennium Final, Collision in Korea i Japan Supershows od WCW oraz zagraniczne ECW/FMW Supershows od ECW, jednak obejmuje również pewne gale organizowane w kraju, takie jak Nitro Girls Swimsuit Calendar Special i When Worlds Collide od WCW oraz No Holds Barred: The Match/The Movie od WWF.
Ponadto sekcja pay-per-view zawiera kilka gal, które nie były emitowane w systemie pay-per-view, takie jak gale WWE Royal Rumble 1988 i Global Warning Tour: Melbourne. Wiele superkart ECW jest również wymienionych jako pay-per-view, mimo że tak naprawdę nigdy tam nie były emitowane.
Dodatkowy content z biblioteki WWE, która zawiera ponad 100 000 godzin programów, z której codziennie dodawane są kolejne programy[80].
W wywiadzie z magazynem Time, Michelle D. Wilson, szefowa marketingu w WWE, ukazała ich powód wycofywania się ze współpracy ze spółkami telewizyjnymi, oferując jedynie WWE Network w internecie: „Digital over-the-top offerings represent the future, and given that our passionate fans consume five times more online video content than non-WWE viewers and over-index for purchasing online subscriptions such as Netflix and Hulu Plus, we believe the time is now for a WWE Network”[81].
W odpowiedzi na ogłoszenie, DirecTV wypowiedziało się mówiąc, że ponownie ocenią czy warto emitować gale pay-per-view WWE. Ponieważ te gale są również transmitowane na WWE Network, mogłyby obniżyć liczbę wykupień pay-per-view. Jednakże, Vince McMahon zasugerował, że operatorzy telewizyjni powinni zadecydować czy chcą posiadać gale pay-per-view WWE, biorąc pod uwagę, że dostawcy otrzymują część pieniędzy z kupna, ponosząc minimalny koszt (z wyjątkiem opłat za akcje WWE) przy tworzeniu gali: „It's found money for them.”[82]. DirecTV potem postanowiło zrezygnować z emitowania gal PPV. W odpowiedzi, WWE powiedziało „Yes, DIRECTV has decided to stop offering our PPV's residentially and commercially. The only other option would be to work through the local cable provider.”[83].
19 lutego 2014, Dish Network poinformowało, że rozpoczną emitować gale pay-per-view WWE, zaczynając od Elimination Chamber. Jednakże, Dish Network później wypowiedziało się, że „Dish will not offer the ‘WWE Elimination Chamber’ PPV on 2/23. WWE is not willing to adjust their PPV costs to satellite and cable companies, which is unfair to their customers. We need to re-focus our efforts to support partners that better serve Dish customers”[84]. Dish później zdecydowało się wyemitować WrestleManię XXX[85], lecz od tamtej pory nie wyemitowało żadnej kolejnej innej gali PPV.
W październiku 2014, zostało ogłoszone, że Mattel, Kmart i Pepsi zaczną reklamować Network zaczynając od 13 października. Wilson powiedziała, że, pomimo iż żadne reklamy nie pojawią się podczas programów, 30-sekundowe reklamy pojawią się pomiędzy programami, oraz 15 lub 30-sekundowa reklama pojawi się przed co czwartym streamem w video na żądanie[86][87].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
