Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Laudyn (ur. 27 stycznia 1896, zm. styczniu 1940 w Kalwarii) – rotmistrz Wojska Polskiego, dziennikarz i autor publikacji z historii wojskowości.
rotmistrz | |
Data urodzenia |
27 stycznia 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
styczeń 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
22 Pułk Ułanów Podkarpackich |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
literat |
Odznaczenia | |
Władysław Laudyn urodził się 27 stycznia 1896. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919[1]. W grudniu 1924, jako oficer rezerwy powołany do służby czynnej został przeniesiony z 26 pułku ułanów do 10 pułku strzelców konnych[2][3]. Od stycznia do 31 marca 1925 był odkomenderowany z 10 psk do Inspektoratu Armii Nr II[4].
Na przełomie lat 20. opracował publikacje historyczne dotyczące walk o niepodległość lat 1918–1920, opisujące historie i 7 i 22 pułków ułanów, wydane w ramach serii Zarys historji wojennej pułków polskich 1918–1920, a także opis bitwy pod Jazłowcem. W 1932, jako oficer 22 pułku ułanów, był przydzielony do Wojskowego Biura Historycznego w Warszawie[5]. W 1934 jako rotmistrz rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III jako oficer w dyspozycji dowódcy OK III i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto[6].
W latach 20. i 30. udzielał się jako dziennikarz w Wilnie[7], był m.in. redaktorem wileńskiego dziennika „Słowo”[8][9]. Publikując swoje artykułu posługiwał się pseudonimem „Wel” i „Wł. L”[10]. Był także kierownikiem literackim sztuk wystawianych w teatrze rewiowym artystyczno-literackim przy ul. Ludwisarskiej 4 w Wilnie[11].
Do 1939 był rotmistrzem rezerwy 13 pułku ułanów[7]. Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę publikował w wychodzącym od listopada 1939 wileńskim piśmie „Kalwariat”[8]. Zmarł w styczniu 1940 w Kalwarii[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.