Loading AI tools
polski lekarz alergolog, żołnierz Armii Krajowej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Chachaj (ur. 29 października 1912 w Gorzkowie, zm. 1 listopada 1980 w Bielicach) – polski lekarz alergolog, żołnierz Armii Krajowej, profesor nauk medycznych, dyrektor Instytutu Chorób Wewnętrznych i kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, twórca wrocławskiej szkoły alergologii[1].
Władysław Chachaj urodził się 20 października 1912 roku w Gorzkowie, w 1934 roku ukończył liceum Krasnymstawie[2]. W latach 1934–1939 studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie[1]. Wybuch wojny uniemożliwił mu zdobycie dyplomu lekarza. Pomimo to podjął pracę w zawodzie, najpierw w szpitalu chorób zakaźnych w Żółkiewce, w rodzinnym powiecie Krasnystaw, a od 1942 roku na oddziale wewnętrznym Szpitala Przemienienia Pańskiego na Pradze, w Warszawie.
Od początku wojny działał w podziemiu konspiracyjnym Armii Krajowej, gdzie przyjął pseudonim „Baryka”, a później „Doktor Andrzej". Wyrok wydany przez władze niemieckie zmusił go do opuszczenia stolicy. W Okręgu Radom-Kielce AK trafił do Świętokrzyskiego Zgrupowania AK, najpierw do oddziału Jana Piwnika „Ponurego", a następnie Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurta”, w których pełnił funkcję lekarza[3]. Partyzanckie dokonania Władysława Chachaja uhonorowane zostały licznymi odznaczeniami.
Po zakończeniu działań wojennych zamieszkał w Wodzisław Śląskim, gdzie rozpoczął pracę w Szpitalu Zakaźnym. W 1946 roku uzyskał dyplom lekarza na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego i w tym samym roku przeprowadził się do Walimia, gdzie rozpoczął pracę lekarza rejonowego.
W 1949 roku przeniósł się do Wrocławia, gdzie najpierw krótko pracował w Klinice Chorób Zakaźnych, a następnie w Klinice Chorób Wewnętrznych, Geriatrii i Alergologii Akademii Medycznej we Wrocławiu[1]. W 1952 roku otrzymał stopień naukowy doktora, w 1965 habilitował się, w 1973 został profesorem, a w roku 1979 profesorem zwyczajnym. W 1971 roku, po reorganizacji Uniwersytetu Medycznego, został dyrektorem Instytutu Chorób Wewnętrznych i kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych[1].
Zmarł 1 listopada 1980 roku w Bielicach, został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu[4]. Był ojcem architekta Andrzeja Chachaja.
Zainteresowania naukowe Władysława Chachaja skupiały się na alergologii, a w szczególności patofizjologii i terapii alergicznych chorób układu oddechowego i pokarmowego, zwłaszcza astmy oskrzelowej i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego[1]. Zajmował się również problemami czynności przysadki mózgowej i kory nadnerczy w astmie oskrzelowej oraz funkcjami receptorów alfa-adrenergicznych i histaminowych H2[1]. Wykazał dysfunkcję układu adrenergicznego u chorych na astmę oskrzelową[5]. Był twórcą wrocławskiej szkoły alergologii[1].
Był mężem Edyty Nawratil-Chachajowej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
