Ulica Szpitalna w Warszawie
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Szpitalna – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.
Śródmieście Północne | |||||||||||||||||||
Ulica Szpitalna, widok w kierunku placu Powstańców Warszawy (2024) | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Długość |
320 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||
52°14′00,0″N 21°00′52,4″E |
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Wytyczona w pierwszej połowie XVI wieku na terenie jurydyki Nowoświeckiej, na gruntach należących do księży misjonarzy i Szpitala Św. Ducha.
W latach 1754–1757 na parceli zakupionej od Szpitala Św. Ducha wybudowano według projektu Jakuba Fontany zabudowania Szpitala Dzieciątka Jezus, od którego pochodzi nazwa ulicy, nadana w 1770 roku[1]. Na dalszym odcinku, za ul. Boduena (dziś w tym miejscu znajduje się plac Powstańców Warszawy), założono cmentarz grzebalny położony po obu stronach ulicy, zastąpiony na początku XIX wieku ogrodami.
W latach 80. XIX przy ulicy znajdowały się tylko dwa drewniane domy; późniejszą zabudową były murowane domki i niewielka kamieniczka u zbiegu z ul. Przeskok. W roku 1883 powstała ul. Górskiego, zaś w roku 1893 narożnik u zbiegu obu ulic zabudowano kamienicą Emila Wedla, zaprojektowaną przez Franciszka Braumana.
Po rozebraniu zabudowań Szpitala Dzieciątka Jezus w roku 1902 wytyczono ul. Boduena, a teren zajmowany przez szpital podzielono na mniejsze parcele. Wybudowano na nich wielkomiejskie, okazałe kamienice, a ich parterowe kondygnacje zapełniły eleganckie sklepy.
W okresie międzywojennym w kamienicy nr 7 mieścił się X komisariat Policji Państwowej[2].
Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939[3].
W 1944 większość zabudowy ulicy została niemal całkowicie zniszczona. Ocalała wypalona kamienica Wedla; zabytkowe wnętrze znajdującego się na parterze sklepu zrekonstruowano w 1958.
W 1961 roku pod nr 1 otwarto pierwszy w Warszawie pensjonat dla cudzoziemców „Zgoda” z kawiarnią „Szwajcarska”[4][5].
Ważniejsze obiekty
- Kamienica Emila Wedla (nr 8)
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.