Tomasz Zeliszewski

polski perkusista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tomasz Zeliszewski

Tomasz Jan Zeliszewski (ur. 26 maja 1955 w Tarnowie[1]) – polski perkusista, autor tekstów piosenek, producent i menedżer. Lider zespołu Budka Suflera po śmierci Romualda Lipki[2].

Szybkie fakty Imię i nazwisko, Pseudonim ...
Tomasz Zeliszewski
Thumb
Tomasz Zeliszewski (2014)
Imię i nazwisko

Tomasz Jan Zeliszewski

Pseudonim

Zelówka

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1955
Tarnów

Instrumenty

perkusja, instrumenty perkusyjne

Gatunki

rock

Zawód

muzyk, perkusista, menedżer, producent muzyczny

Zespoły
Budka Suflera (1975–2014, od 2019)
Półbuty (2001–2002)
Wieko (2015–2017)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 16 im. gen. Karola Świerczewskiego w Tarnowie[3]. Grę na perkusji rozpoczął zafascynowany twórczością perkusistów takich jak: Bobby Colomby czy Billy Cobham[3] oraz zespołów Led Zeppelin, Deep Purple, Bad Company, Free, The Rolling Stones i The Beatles[4]. Wchodził w skład zespołów muzycznych: Bałtowie (działającego przy klubie „Kolejarz”) i folk-rockowego Vabanku[4] (działającego przy tarnowskich Zakładach Azotowych). Jako nastolatek dostał również propozycję koncertowania z Czesławem Niemenem, Markiem Grechutą i zespołem No To Co[4].

W 1975 roku został perkusistą Budki Suflera; jest jedynym członkiem zespołu, który zagrał na wszystkich albumach grupy[5]. W latach 1983–1988 brał udział w nagraniach czterech pierwszych albumów Urszuli: Urszula (1983)[6], Malinowy król (1984)[7], Urszula 3 (1986)[8] i Czwarty raz (1988)[9]. Nagrywał również z Anną Jantar (album Anna Jantar, 1980)[10] i Izabelą Trojanowską (album Iza, 1980)[11].

Od 1984 zajmuje się pisaniem tekstów piosenek. Zadebiutował w tej roli na albumie Czas czekania, czas olśnienia (1984), do którego napisał wszystkie słowa[12]. W późniejszych latach pisał teksty do wielu kompozycji Budki Suflera, m.in. „W niewielu słowach”, „Jeden raz”, „Bez aplauzu”, a także wszystkie znajdujące się na albumie Noc (1995)[12]. Ponadto jest autorem kompozycji „Dobrej zabawy nigdy dość”[13]. Od początku lat 90. w zespole pełni również funkcję menedżera[12]. W marcu 2011 roku równolegle był menedżerem zespołu Bracia.

W 2015 roku założył zespół Wieko, w skład którego weszli również Mieczysław Jurecki, Ryszard Sygitowicz, Jacek Królik, Robert Chojnacki oraz Grzegorz Kupczyk[14]. Z zespołem Wieko nagrał płyty: Błękitny dym (2015)[15] i Czarodziejski winyl (2016)[16]. W 2018 współpracował z Martyną Jakubowicz, jako perkusista nagrał z nią album Zwykły włóczęga[17].

W 2019 wziął udział w reaktywacji Budki Suflera, a po śmierci Romualda Lipko w 2020 stał się formalnym liderem zespołu[18][19].

Życie prywatne

Jest ojcem chrzestnym wokalisty Piotra Cugowskiego[2]. W przeszłości zmagał z się z uzależnieniem od alkoholu i papierosów[2][5]. W 2023 przeszedł udaną operację wymiany stawu biodrowego[20]. Deklaruje się jako fanatyk sprzętu audio wysokiej klasy i „zapalony audiofil[21][22]. Posiada taśmę-matkę albumu Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band zespołu The Beatles, którego jest fanem[21].

Odznaczenia

Dyskografia

Albumy studyjne

Maxi-single, EP

  • 2014 – Izabela Trojanowska – Gdy Coś Chcę[28]
  • 2015 – Wieko – Wieko[29]

Inne

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.