Tlenek dichloru

Tlenek dichloru (nazwa Stocka: tlenek chloru(I)), Cl
2O – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków kwasowych, bezwodnik kwasu podchlorawego (bezwodnik podchlorawy). Został odkryty w 1834 roku^[2].

Tlenek dichloru

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. tlenek dichloru, tlenek(2−) chloru(1+), tlenek chloru(1+), tlenek chloru(I) podst. dichlorooksydan addyt. dichlorydotlen Inne nazwy i oznaczenia Stocka tlenek chloru(I) inne bezwodnik podchlorawy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Cl2O
Masa molowa	86,91 g/mol
Wygląd	żółtobrunatny gaz[1][2]
Identyfikacja
Numer CAS	7791-21-1
PubChem	24646
SMILES O(Cl)Cl
InChI InChI=1S/Cl2O/c1-3-2 InChIKey RCJVRSBWZCNNQT-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 0,003552 g/cm³ (25 °C)[1]; gaz Rozpuszczalność w wodzie 1436 g/kg (−9,4 °C)[2] Temperatura topnienia −120,6 °C[1] Temperatura wrzenia 2,2 °C[1]
Budowa Moment dipolowy 0,78 ± 0,08 D[2]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Podobne związki
Podobne związki	HClO, SCl 2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Budowa i właściwości

Tworzy cząsteczki o symetrii C_2V i długości wiązań O−Cl 170,0 pm, z kątem pomiędzy nimi wynoszącym 110,9°. W temperaturze pokojowej jest żółtobrunatnym gazem, w niższych temperaturach w postaci cieczy lub ciała stałego ma barwę czerwonobrunatną. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, w której występuje w równowadze z kwasem podchlorawym:

Cl
2O + H
2O ⇌ 2HClO

Jest niestabilny i wybucha po ogrzaniu bądź pod wpływem iskry, wybuchowe są również jego mieszaniny z amoniakiem^[2].

Otrzymywanie

Tlenku dichloru nie można otrzymać przez bezpośrednią syntezę z pierwiastków, dlatego stosuje się inne metody, jak np. reakcje tlenku rtęci(II) bądź wilgotnego węglanu sodu z chlorem:

2HgO + 2Cl
2 → HgCl
2·HgO + Cl
2O

2Na
2CO
3 + H
2O + 2Cl
2 → 2NaHCO
3 + 2NaCl + Cl
2O

Obie metody mają zastosowanie przemysłowe^[2].

Zastosowanie

Wykorzystywany jest do produkcji podchlorynów (np. podchlorynu wapnia), wybielania pulpy drzewnej i tkanin, otrzymywania m.in. chloroizocyjanuranów i rozpuszczalników chlorowanych^[2].