Tatjana Łysienko

Tatjana Wiktorowna Łysienko, Biełoborodowa (ros. Татьяна Викторовна Лысенко; ur. 9 października 1983 w Batajsku) – rosyjska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie młotem, uczestniczka igrzysk olimpijskich w Londynie, mistrzyni świata, była rekordzistka świata.

Ten artykuł dotyczy lekkoatletki. Zobacz też: artykuł o gimnastyczce.

Tatjana Łysienko

Татьяна Лысенко

Tatjana Łysienko na mistrzostwach świata w Daegu (2011)
Pełne imię i nazwisko	Tatjana Wiktorowna Łysienko
Data i miejsce urodzenia	9 października 1983 Batajsk
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Mistrzostwa świata złoto Daegu 2011 rzut młotem brąz Helsinki 2005 rzut młotem Mistrzostwa Europy złoto Göteborg 2006 rzut młotem srebro Barcelona 2010 rzut młotem
Odznaczenia

W 2004 roku odpadła w eliminacjach podczas igrzysk olimpijskich w Atenach. Łysienko przebiła się do czołówki zawodniczek w rzucie młotem latem 2005 roku. 15 lipca 2005 pobiła rekord świata Rumunki Mihaeli Melinte wynikiem 77,06 m. Miesiąc później musiała jednak zadowolić się tylko brązowym medalem mistrzostw świata. 12 czerwca 2006 rekord świata odebrała jej koleżanka z reprezentacji Gulfija Chanafiejewa. Niecałe dwa tygodnie później Łysienko znowu rzuciła najdalej – 77,80. Nowy rekord uzyskała w maju 2007 w Soczi – 78,61. Rezultat ten został jednak później anulowany z powodu stosowania niedozwolonych środków i rekordem świata był wówczas rezultat Łysienko z Tallinna (77,80). W 2006 zdobyła tytuł mistrzyni Europy wynikiem 76,67 m pokonując Chanafiejewą i Kamilę Skolimowską.

9 maja 2007 roku w Moskwie podczas badania poza zawodami wykryto u niej stosowanie środków dopingujących^[1]. Łysienko zrezygnowała z badania próbki B, co według przepisów oznacza przyznanie się do winy. Szef komisji antydopingowej rosyjskiego komitetu olimpijskiego stwierdził, że substancji nazwanej przez prasę S4 i blokującej produkcję żeńskich hormonów w organizmie, nie ma na liście zakazanych środków. Młociarka została zdyskwalifikowana na okres dwóch lat (15.7.2007 – 14.7.2009), a także anulowano wszystkie jej rezultaty uzyskane od dnia wykrycia dopingu w jej organizmie^[1].

W 2010 zdobyła srebro mistrzostw Europy, a rok później została mistrzynią świata. Zdobyła złoto igrzysk olimpijskich w Londynie, ustanawiając nowy rekord olimpijski (78,18)^[2].

W 2013 roku podczas mistrzostw świata w Moskwie obroniła mistrzowski tytuł ustanawiając rekord Rosji 78,80 m, lecz medal został jej odebrany w 2019 roku przez stosowanie przez nią dopingu w latach 16.07.2012-02.07.2016 i przyznany wicemistrzyni świata z tamtego konkursu Anicie Włodarczyk.

W październiku 2016 roku w oficjalnym raporcie MKOl pozbawiono ją złotego medalu Igrzysk w Londynie za stosowanie niedozwolonego środka – turinabolu^[3][4][5].

Rekord życiowy: 78,51 (6 lipca 2012, Czeboksary), 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki.

Zamężna ze swoim trenerem Nikołajem Biełoborodowem. 14 lutego 2015 urodziła syna Makarija^[6][7].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja	Wynik
2003	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	5. miejsce	64,48
2003	Uniwersjada	Daegu	5. miejsce	62,04
2003	Światowe igrzyska wojskowych	Katania	3. miejsce	56,50
2004	Igrzyska olimpijskie	Ateny	el. – 19. miejsce	66,82
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki	3. miejsce	72,46
2005	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Szombathely	4. miejsce	72,34
2006	Superliga pucharu Europy	Malaga	1. miejsce	76,50
2006	Mistrzostwa Europy	Göteborg	1. miejsce	76,67
2006	Puchar świata	Ateny	2. miejsce	74,44
2007	Zimowy puchar Europy w rzutach lekkoatletycznych	Jałta	2. miejsce	72,05
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	6. miejsce	72,22
2010	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	2. miejsce	70,21
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	2. miejsce	75,65
2010	Puchar interkontynentalny	Split	1. miejsce	73,88
2010	DécaNation	Annecy	1. miejsce	72,95
2011	Zimowy puchar Europy w rzutach	Sofia	1. miejsce	73,70
2011	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Sztokholm	2. miejsce	71,44
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	1. miejsce	77,13
2011	DécaNation	Nicea	1. miejsce	74,17
2012	Zimowy puchar Europy w rzutach	Bar	2. miejsce	72,87
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	DSQ[3][4][5]	78,18
2013	Zimowy puchar Europy w rzutach	Castelló de la Plana	DSQ[3][4][5]	71,54
2013	Mistrzostwa Świata	Moskwa	DSQ[3][4][5]	78,80

Odznaczenia

• Order Przyjaźni (13 sierpnia 2012) – za wielki wkład w rozwój kultury fizycznej i sportu, wysokie osiągnięcia sportowe na zawodach XXX Olimpiady 2012 roku w mieście Londynie (Wielka Brytania)^[8]

Przypisy

1. IAAF: Doping Rule Violation. [dostęp 2010-04-25]. (ang.).
2. Women’s Hammer Throw. [dostęp 2012-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)]. (ang.).
3. IOC sanctions Tatyana Lysenko for failing anti-doping test at London 2012. olympic.org, 2016-10-11. [dostęp 2016-10-13]. (ang.).
4. PAP: Anita Włodarczyk mistrzynią olimpijską za Londyn 2012. Rywalka traci złoto za doping. www.polskieradio.pl, 2016-10-11. [dostęp 2016-10-13]. (pol.).
5. Kacper Kowalczyk: Tatiana Łysenko przyłapana na dopingu? Złoto igrzysk olimpijskich w Londynie dla Anity Włodarczyk?. sportowefakty.wp.pl, 2016-05-29. [dostęp 2016-10-13]. (pol.).
6. Татьяна Лысенко – мама!. rusathletics.com, 2015-02-14. [dostęp 2015-08-27]. (ros.).
7. Олимпийская чемпионка Татьяна Лысенко стала мамой. championat.com, 2015-02-15. [dostęp 2015-08-27]. (ros.).
8. Указ Президента Российской Федерации от 13.08.2012 № 1165 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. pravo.gov.ru. [dostęp 2013-08-31]. (ros.).

Bibliografia

• Tatjana Łysienko w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
• Tatjana Łysienko, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-27] (ang.).

Encyklopedie internetowe (osoba):

• БРЭ: 3357949

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 105350