Tangled Up in Blue

Tangled Up in Blue – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w grudniu 1974 r., wydana na albumie Blood on the Tracks w styczniu 1975 r. oraz jako singel w lutym 1975 r.

Tangled Up in Blue

Wykonawca singla z albumu Blood on the Tracks
Bob Dylan
Wydany	luty 1975
Nagrywany	30 grudnia 1974
Gatunek	folk rock
Długość	5:40
Wydawnictwo	Columbia CBS
Producent	David Zimmerman
Format	7-cal.
Autor	Bob Dylan
Singel po singlu
„All Along the Watchtower” (1974) „Tangled Up in Blue” (1975) „Hurricane” (1975)

W 2004 utwór został sklasyfikowany na 68. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone^[1].

Historia i charakter utworu

Piosenka ta została nagrana na siódmej sesji do albumu Blood on the Tracks 30 grudnia 1974 r. w Sound 80 Studios w Minneapolis w stanie Minnesota. Została ona także wydana na albumie Biograph. Innymi utworami nagranymi na tej sesji były: „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” oraz „If You See Her, Say Hello”. Prawdopodobnie został także nagrany „Meet Me in the Morning”^[2].

Kompozycja ta została po raz pierwszy nagrana już na pierwszej sesji do albumu 16 września 1974 r. w Columbia A & R Studios w Nowym Jorku. Ta wersja ukazała się na 3-dyskowym wydawnictwie The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991 w 1991 r. Niewydana do tej pory wersja została także nagrana na drugiej sesji 17 września w tym samym studiu.

Na czwartej sesji 19 września powstały kolejne wersje; 1 lub 2 wersja została wydana na próbnym tłoczeniu albumu, prawdopodobnie 25 września. Album ten został już rozprowadzony w niewielkiej ilości wśród wybranych stacji radiowych^[3].

Jednak Dylan, po otrzymaniu tej pierwszej wersji albumu, gdy był już w Minnesocie z okazji bożonoradzeniowych świąt, nagle poczuł się na tyle zniechęcony nagraniami kilku utworów, że na miejscu zebrał lokalnych muzyków i z nimi w czasie dwu sesji, których producentem był jego brat – David Zimmerman, dokonał powtórnego ich nagrania.

Gitarzysta Keith Odegard wspominał później tę sesję w wywiadzie opublikowanym w 21 numerze On the Tracks z 2001 r. Wspomniał, że na sam początek „Tangled Up in Blue” wpływ miał album grupy Joy of Cooking z Oakland w Kalifornii. Podczas nagrywania piosenki Dylan zapytał Odegarda, co myśli o aranżacji utworu. Odegard odparł „Może być”^{[uwaga 1]}. Dylan z niedowierzaniem powtórzył Może być? Co masz na myśli mówiąc „Może być"? Co to znaczy „może być"? Jednak do kłótni nie doszło, a Dylan postanowił zmienić tonację na A. Wszyscy założyli więc kapodastry i w połowie wykonania Dylan przerwał próbę. Więcej prób już nie było. Zmiana tonacji okazała się korzystna dla piosenki, dodała dynamizmu i ekscytacji.

Na każdej z wersji Dylan także nieco zmieniał słowa, głównie zaimki. Jednak wersja z Minnesoty dodaje także nowy element w tekście, sugerujący, że Dylan mógł jednak nie zachować wierności małżeńskiej.

Dylan zdecydował się umieścić te nowe wersje piosenek na ostatecznej wersji albumu wbrew opinii Joni Mitchell i Robbiego Robertsona, którzy woleli nagrania oryginalne.

Piosenka ta traktuje o kończącym się romansie i ustala ton całego albumu, który jest najbardziej osobistą płytą artysty, ze wszystkich nagranych do tej pory. Treść związana jest z separacją Dylana i jego żony Sary, która już niedługo zaowocuje rozwodem.

W swoim komentarzu w broszurce do albumu Biograph Dylan stwierdza, że jego zdaniem wersja najbardziej zbliżona do jego idei piosenki, znalazła się na koncertowym albumie Real Live. Wersja z tego albumu była najbardziej odpersonalizowaną wersją piosenki; Dylan zastąpił „ja” (ang. I) przez „on” (ang. he).

Chociaż piosenka traktuje o rozpadzie związku, najwyraźniej jest jednak także alegorią utraty rewolucyjnego i kreatywnego ducha lat 60. XX w. oraz zmian politycznych.

Począwszy od akustycznych wersji z Rolling Thunder Revue (1975 i 1976) Dylan wykonywał tę piosenkę prawie na każdym swoim tournée.

Muzycy

Sesja 7

• Bob Dylan – gitara, harmonijka, śpiew
• Greg Inhofer – instrumenty klawiszowe
• Bill Peterson – gitara basowa
• Bill Berg – perkusja
• Chris Weber – gitara
• Peter Ostroushko (?)
• Kevin Odegard – gitara

Dyskografia

Singel

• „Tangled Up in Blue"/"If You See Her, Say Hello” (Columbia 3-10106) luty 1975 – „Tangled Up in Blue” w wersji albumowej

Albumy

• Blood on the Tracks – próbne tłoczenie 25 września – tu znalazła się 2 lub 3 wersja nagrana na sesji czwartej 19 września
• Real Live (1984)
• Biograph (1985) – tu znalazła się wersja z 30 grudnia
• The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991 (1991) – tu znalazła się wersja z sesji pierwszej z 16 września
• Bob Dylan’s Greatest Hits Volume 3 (1994)
• The Essential Bob Dylan (2000)
• The Bootleg Series Vol. 5: Bob Dylan Live 1975, The Rolling Thunder Revue (2002)
• Masked and Anonymous (wydanie z bonusami) (2003)
• The Best of Bob Dylan (2005) (USA)
• Dylan (2007)

Wykonania piosenki przez innych artystów

• Hoodoo Rhythm Devil – Safe in Their Homes (1976)
• Half Japanese – 1/2 Gentlemen Not Beasts (1979)
• Kim Larsen – Sitting on a Time Bomb (1982)
• Jerry Garcia – Jerry Garcia Band (1991)
• The Phantoms – The Phantoms (1992)
• Indigo Girls – The Times They Are a-Changin’ (1992)
• Janglers – Janglers Play Dylan (1992)
• St. Christopher – Lioness (1996)
• Whitlams – Ethernal Nightcap (1998)
• Carl Edwards – Coffehouse Cowboy (1998)
• The Zimmermen – After the Ambulances Go (1998)
• David West na albumie różnych wykonawców Pickin' on Dylan – Tribute (1999)
• Gerry Murphy – Gerry Murphy Sings Bob Dylan (2001)
• Mary Lee's Corvette – Blood on the Tracks (2002)
• Barb Jungr – Every Grain of Sand: Barb Jungr Sings Bob Dylan (2002)
• Robyn Hitchcock – Robyn Sings (2002)
• Dan Emmitt – Freedom Ride (2002)
• Indigo Girls na albumie różnych wykonawców Doin' Dylan 2 (2002)
• Todd Rubenstein – The String Quartet Tribute to Bob Dylan (2003)

Listy przebojów

Rok	Singel	Lista	Pozycja
Luty 1975	„Tangled Up in Blue"	Billboard. Hot 100	31

Uwagi

1. W oryginale passable

Przypisy

1. Rolling Stones Magazine's Top 500 Songs. metrolyrics.com. [dostęp 2010-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-23)]. (ang.).
2. Heylin 1995 ↓, s. 94.
3. Trager 2004 ↓, s. 604.

Bibliografia

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1974-1986. The Middle Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 1994 ISBN 0-7119-3555-6
• Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8.
• Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

Linki zewnętrzne

• Tekst piosenki
• Akordy