Loading AI tools
Tadeusz Szałowski (ur. 5 maja 1885 w Przemyślu, zm. 13 lipca 1944 tamże[1]) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, starosta powiatowy w Biłgoraju.
.png){kind=small}
Urodził się 5 maja 1885 w Przemyślu, w rodzinie Zenobiusza Szałowskiego h. Sulima (1844–1913) i Filipiny z Wąsowskich h. Nałęcz (1854–1938). Ukończył korpus kadetów (1904)[2]. Był zawodowym oficerem piechoty c. i k. Armii. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915. W czasie I wojny światowej, w 1916, dostał się do niewoli rosyjskiej, z której w 1917 zbiegł.
Od 1918 w Wojsku Polskim, jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 58[3]. Od czerwca do grudnia 1919 był słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie[4]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie 12 Dywizji Piechoty. Obok stopnia wojskowego przysługiwał mu wówczas tytuł „przydzielony do Sztabu Generalnego”[5]. Od stycznia do października 1921 był szefem sztabu 4 Dywizja Piechoty[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 161. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był 4 Pułk Strzelców Podhalańskich w Cieszynie[7]. 3 listopada 1922 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu doszkolenia[8][9]. 15 października 1923, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie na stanowisko zastępcy szefa sztabu, pozostając oficerem nadetatowym 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu[10]. Następnie pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego na stanowisku wojskowego komisarza kolejowego[11]. W maju 1927 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przydzielony służbowo do PKU Wilno Miasto na okres czterech miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[12]. W sierpniu tego roku został przydzielony do PKU Warszawa Miasto IV na stanowisko komendanta[13]. Z dniem 1 marca 1928 został zwolniony ze stanowiska komendanta PKU i oddany do dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[14][15]. Z dniem 31 sierpnia 1928 został przeniesiony do rezerwy z pozostawieniem w administracji ogólnopaństwowej[16][17].
.jpg)
W latach 1928–1939 był starostą powiatowym w Biłgoraju[18][19]. Działał w szeregu organizacji społecznych. Był m.in. prezesem L.O.P.P., Związku Strzeleckiego, Związku Kółek Rolniczych, rady powiatowej Związku Straży Pożarnych, Komitetu Zimowej Pomocy Bezrobotnym oraz wiceprezesem PCK[2].
W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Zamość. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Był wówczas „reklamowany na 12 miesięcy”[20].
Od 1919 był mężem Jadwigi z Łuczkowskich[2]. Zmarł 13 lipca 1944 w Przemyślu. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na tamtejszym cmentarzu Głównym (kwatera 16-3-7)[21].
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[22]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[2]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[2]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)[23]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
