Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Chłapowski herbu Dryja (ur. 2 lutego 1870 w Sośnicy, zm. 17 sierpnia 1938 w Krakowie) – przemysłowiec naftowy, działacz gospodarczy II RP, burmistrz Borysławia.
Urodził się 2 lutego 1870 w wielkopolskiej Sośnicy[1][2] jako syn Ludwika (1840–1910) i Aldony z Wolszlegierów (1848–1916)[3]. Był krewnym Dezyderego Chłapowskiego i bratem stryjecznym Alfreda Chłapowskiego[2].
Kształcił się w gimnazjum w Ostrowiu, następnie na Śląsku, gdzie zdał egzamin dojrzałości[1]. Wstąpił do Armii Cesarstwa Niemieckiego, służył we wrocławskim pułku kawalerii[4], po czym wystąpił z wojska w 1896[1].
Postanowił podjąć pracę w ramach przemysłu naftowego. Od 1896 praował w powiecie gorlickim w amerykańskim przedsiębiorstwie[2]. Podjął pracę na stanowisku robotnika w Krygu-Dominikowicach[1]. Następnie pracował w firmie „Wolski i Odrzywolski” w Grąziowej, jako pomocnik szybowy oraz wiertacz do połowy 1898[1][2]. Po tym był zatrudniony przez 1,5 roku w Towarzystwie „Steaua Romana” w Rumunii, wpierw jako wiertacz, później jako kierownik kopalń[1][2]. Potem odpowiadał za odwiert trzech szybów w Belgii[1][2]. Po powrocie do kraju przeszedł do pracy w spółce akcyjnej Towarzystwo Naftowe „Galicja”, jako kierownik kopalń, potem dyrektor kopalń tego przedsiębiorstwa w Borysławiu, a po śmierci R. Adamowskiego od marca 1907 do końca życia dyrektor tegoż, pełniąc także funkcję członka rady nadzorczej i członka zarządu[1][2]. Z niewielkiego przedsiębiorstwa „Galicja” pod jego szefowaniem rozrosła się do jednej z największych polskich firm w branży kopalnianych[1]. W 1909 był współzałożycielem Izby Pracodawców w Przemyśle Naftowym w Borysławiu, od 1914 do końca życia prezesem[1][2][5][6]. Od 10 czerwca 1917 pełnił funkcję wiceprezesem Krajowego Towarzystwa Naftowego, a od 1937 do 1938 był prezesem KTN[1][7][2].
Podczas I wojny światowej od 1915 do 1917 pełnił funkcję komisarza rządowego Borysławia[2][8][7]. Od 1917 do 1932 był wicemarszałkiem powiatu drohobyckiego, a od 1923 do 1924 marszałkiem[1][2].
Udzielał się w działalności charytatywnej[2]. Wraz z żoną utrzymywał Ochronkę im. św. Teresy dla ok. 70 najbiedniejszych dzieci Borysławia[2]. 2 maja 1924 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi położone na polu pracy samorządowej, społecznej i filantropijnej[9][1][2]. W Borysławiu zamieszkiwał przy ulicy Gabriela Narutowicza 87[10].
Zmarł 17 sierpnia 1938 w sanatorium w Krakowie[1][2]. Prowizorycznie został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS 53-płd-po lewej Gieszczykiewiczów)[1][11].
Jego żoną była Zofia z domu Zdzieńska herbu Korab (1887–1957). Ich dziećmi byli: Aldona (1907–1963) i Zygmunt (1909–1949).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
