Szymonków
wieś w województwie opolskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymonków (niem. Simmenau)[3][4]– wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Wołczyn[5].
Ten artykuł od 2012-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
| wieś | |
 Niezachowany pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
209 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
46-250[1] |
| Tablice rejestracyjne |
OKL |
| SIMC |
0505214 |
Położenie na mapie gminy Wołczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego  | |
| 51°05′40″N 17°58′34″E[2] | |
Wieś ma układ wielodrożnicy.
Ukształtowanie powierzchni
Szymonków położony jest w rejonie śląsko - wielkopolskim, krainie opolskiej. Ukształtowanie terenu gminy charakteryzuje się rzeźbą płaskorówninną oraz lekko falistą. Na terenie wsi Szymonków można zauważyć pozostałości po wzgórzach morenowych.
Nazwa
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Symonow[6][7].
Historia
- 1257 r. - założenie wsi Szymonków
- Poprzednie nazwy miejscowości - Semyanowo 1257 r., Semenaw 1403 r., Szyomonków 1945 r. Pierwotnie Siemianowo od imienia Siemian 1218 r. zmiana na Szymonków, Szymonek, chyba nowsza nazwa, skoro po niemiecku również Simmenau.
- W Szymonkowie istniała huta szkła założona w 1823 r. Była to ostatnia założona huta na ziemi kluczborskiej (pierwszą założona w Wierzbicy Górnej a drugą w Jedliskach). Szymonkowska huta została zamknięta w 1846 r. Nosiła różne nazwy: Ferdinandshof, Szklarnia Szymonkowska, Szklarnia Szymanowska.
- W II połowie XIX w. działał tu browar Waleskiej, w 1867 będący jednym z największych na Górnym Śląsku[10]
- W pierwszych latach po II wojnie światowej do Szymonkowa została przesiedlona ludność z takich wsi jak: Żydatycze (pow. Lwów, woj. lwowskie) i Ciemieńrzyńce (pow. Przemyślany, woj. Tarnopolskie)
- W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego
Zabytki
Podsumowanie
Perspektywa
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisana jest[11]:
- ruina romantyczna z basztą, wzniesiona w XIX w.
- znajduje się na wzgórzu na pd. od wsi, z okrągłą basztą murowaną z kamienia. Pozostałość po dawnych właścicielach ziemskich
inne zabytki:
- kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Wzmiankowany w 1257 r. Obecny zbudowany w latach 1875-78 na miejscu poprzedniego drewnianego z 1814 r. Murowany, neogotycki. Dwie rzeźby: Matka Boska Bolesna i św. Jana Ewangelisty, gotyckie z początku XVI w., pochodzące z grupy Ukrzyżowania. Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego z XVIII w. Misa chrzcielna cynowa z 1812 r.
- oficyna dworska z początku XIX w. Klasycystyczna. Zwrócona frontem ku pd.-zach.. Murowana. otynkowana. Parterowa z pięterkiem w szczytach, podpiwniczona. Wzniesiona na rzucie prostokąta, dwutraktowa z sienią pośrodku. Elewacja frontowa siedmiokątna, ujęta w narożnikach podziałami ramowymi. Część środkowa wysunięta nieznacznie przed lico ściany, nieco wyższa, zwieńczona zaokrąglonym szczycikiem. Wejście zamknięte półkoliście w obramowaniu z kluczem, flankowane parami pilastrów, pomiędzy którymi znajdują się wąskie okienka. dach naczółkowy kryty dachówką
- dawny spichlerz dworski z ok. połowy XIX w. Murowany, otynkowany. Prostokątny, trójkondygnacyjny. Podziały ścian ramowe. Dach siodłowy kryty dachówką. Przekształcony na cele mieszkalne
- stary młyn, który obecnie jest w ruinie
- na terenie dzisiejszej szkoły podstawowej stał zamek, posiadłość dawnych właścicieli
- liczne podziemia, pozostałości po zamku i młynie
- dawny dom ogrodnika zamkowego znajduje się niedaleko szkoły i stawu
- pomnik lwa jest wizytówką wsi, jedyny który ocalał do naszych czasów, były dwa, jako część bramy do ogrodu przyzamkowego.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.