Strobin

Strobin – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica^[3][4], nad Wartą.

Integralne części wsi Strobin^[3][4]

0705309	Doły	część wsi
0705321	Mieścisko	część wsi
0705338	Pszczelnik	część wsi
0705344	Pustkowie	część wsi
0705350	Zamczysko	część wsi

Strobin

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	wieluński
Gmina	Konopnica
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-313[1]
Tablice rejestracyjne	EWI
SIMC	0705290
Położenie na mapie gminy Konopnica Strobin
Położenie na mapie Polski Strobin
Położenie na mapie województwa łódzkiego Strobin
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego Strobin
51°19′42″N 18°48′26″E[2]

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

W Strobinie wykryto istnienie osady kultury przeworskiej, którą zamieszkiwała ludność trudniąca się rolnictwem i wytopem żelaza z rudy darniowej, ponadto hodowlą i tkactwem. Trwała od 2. połowy I wieku do końca II wieku.

Stwierdzono również na terenie wsi istnienie grodu wzniesionego w miejscu o wybitnie obronnych walorach naturalnych. Od strony zachodniej obejmowała go Warta, a wysokość jej prawego brzegu od lustra wody do skraju stromego urwiska wynosiła ponad 20 m. Od strony północnej i południowej granice grodu wyznaczały naturalne jary o głębokości do 12 m, natomiast od wschodu wybudowano wał o długości około 750 m, który zamykał przestrzeń między wałami. W czasie badań w 1965 r. prowadzonych przez Muzeum Ziemi Wieluńskiej i w latach 1974–86 przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi stwierdzono m.in. ślady po 10 chatach z paleniskami o przeciętnej wielkości od 20 do 30 m². Znaleziono też skarb przedmiotów brązowych (8 naszyjników, 7 bransolet, 2 pierścionki, 18 zawieszek, 125 guzików i 2 sierpy). Z wału zachowały się kawałki spalonych bierwion wraz z przepaloną gliną i kamieniami. Spalenie grodu nastąpiło przypuszczalnie pod koniec IV w. p.n.e., po czym przestał on funkcjonować.

Pierwsza wzmianka w źródłach pianych o Strobinie pochodzi z 1402 r., następna z 1417 r.

Przypisy

1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1210 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131781
3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].brak numeru strony
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia

• Abramek B., Pradziejowe grodziska między górną Prosną a Wartą, [w:] "Na sieradzkich szlakach", nr 1/33/1994/IX, s. 15–17