Stefan Kruś (ur. 20 czerwca 1926 w Warszawie, zm. 17 lutego 2015 tamże[1]) – polski patomorfolog, profesor medycyny w zakresie anatomii patologicznej.
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1926 |
| Data i miejsce śmierci |
17 lutego 2015 |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: patomorfologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Odznaczenia | |
         | |
Życiorys
Syn Stanisława[2]. W czerwcu 1939 ukończył I klasę Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. W czerwcu 1944 zdał maturę na tajnych kompletach w okupowanej Warszawie[3].
W lutym 1945 rozpoczął studia lekarskie na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1949. Podczas studiów pracował jako asystent (demonstrator) w Zakładzie Histologii (1946)[3]. Następnie był zatrudniony w Akademii Medycznej w Warszawie (do 1996) kolejno jako asystent, adiunkt, docent i profesor w Zakładzie Anatomii Patologicznej (od 1970 do emerytury jako jego kierownik). W latach 1956–1957 pracował w Szpitalu Polskim w Hamhynie w Korei Północnej, a w latach 1959–1960 był stypendystą Fundacji Rockefellera w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku. W 1961 uzyskał doktorat, w 1965 – stopień naukowy doktora habilitowanego, w 1975 – tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 (27 października) – zwyczajnego[4]. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Medycyna Dydaktyka Wychowanie” - kwartalnika Akademii Medycznej w Warszawie[5].
Od chwili założenia w 1958 był członkiem Polskiego Towarzystwa Patologów (stale w jego władzach, prezes w latach 1971–1973 i 1979–1983), w 1995 został jego członkiem honorowym[6][7].
Kierownik specjalizacji I st. – 33 osób; II st. – 21 osób, promotor 10 przewodów doktorskich.
Zmarł w Warszawie, pochowany 23 lutego 2015 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 46C-5-26)[8].
Publikacje
Prace naukowe i dydaktyczne:
- oryginalnych, przeważnie w zespołach – 74
- poglądowych i popularnych – 20
- kazuistycznych – 7
Prace oryginalne dotyczyły problemów klinicznych na styku z morfologicznymi.
Podręczniki
Lista podręczników[9]:
- Anatomia patologiczna (1978, 1990),
- Patomorfologia kliniczna (wspólnie z Ewą Skrzypek-Fakhoury; 1996, 2005, 2007),
- Podstawy patomorfologii (wspólnie z Januszem Groniowskim; 1985, 1991),
- Guide for histopatologhical practice (1995)
- Patomorfologia dla stomatologów (1997, 2014 – wydanie II, poprawione i uzupełnione, wspólnie z Ewą Skrzypek),
- Patologia dla szkół pielęgniarstwa (2003)
- Guide and comments to histopathological classes (2004, 2006),
- Guide through pathomorphology for students who have enough time to think it over (1997),
- Launching-pad into the lifelong study of pathologic anatomy (2004, 2005),
- Patologia: podręcznik dla licencjackich studiów medycznych (2003, 2006).
Monografie dla patomorfologów i klinicystów
- Patomorfologia wątroby (1973, 1986)
- Patomorfologia nerek (1973, 1986)
- Patomorfologia serca (1972, 1974)
Prace naukowe – pod redakcją Stefana Krusia
- Anatomia patologiczna: podręcznik dla studentów medycyny (1978, 1980)
- (z Januszem Groniowskim) Podstawy patomorfologii: podręcznik dla studentów medycyny (1984, 1985, 1991)
- (z Ewą Skrzypek) Patomorfologia kliniczna, cz. 1, Patomorfologia ogólna (1986, 1990, 1993)
- (z Ewą Skrzypek) Patomorfologia kliniczna, cz. 2, Patomorfologia narządowa (1987, 1993)
- Patomorfologia kliniczna (1991, 1993)
- (z Ewą Skrzypek-Fakhoury) Patomorfologia kliniczna: podręcznik dla studentów (1996, 2005)
- Anatomia patologiczna: podręcznik dla studentów medycyny (2000, 2001)
- (z Ewą Skrzypek-Fakhoury) Patomorfologia kliniczna (2007, 2011)
Publicystyka
- Dwadzieścia październikowych spotkań z anatomią patologiczną (1994, 1996)
- Felietony przekorne (1992)
- Felietonów przekornych zbiór drugi (1995)
- Wykłady inauguracyjne z anatomii patologicznej: 1. 10. 1974 – 7. 10. 1996 (2010) (Spinoza)[10]
- Wiecznym piórem – na przekór. 1 (2010) (Modlitwa Majmonidesa)
- Wiecznym piórem – na przekór. 2 (2010)[11]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (25 maja 2005)[12][13]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (14 marca 2000)[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Złoty Krzyż Zasługi (1973)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (13 stycznia 1955)[14]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1965)
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1961)
- Odznaczenie „Laudabilis” (2011)[15]
- Medal za Zasługi dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (2009)
- Medal za Zasługi dla I Wydziału Lekarskiego (2004)
- Odznaka Koreańskiej Służby Zdrowia (Korea Północna, 1957)
Nagrody i wyróżnienia
- Nagrody Ministra Zdrowia: indywidualna I st. (1973), zespołowa I st. (1979, 1980)
- Nagrody Rektorskie (10 – 1963–1978)
- Tytuł Medicus Nobilis wraz z sygnetem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (2013[16]
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
