Loading AI tools
polski kompozytor, pedagog, dyrygent Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Wiechowicz (ur. 27 listopada 1893 w Kroszycach k. Kielc, zm. 12 maja 1963 w Krakowie)[1][2] − polski kompozytor, pedagog, dyrygent chóralny i krytyk muzyczny.
 Stanisław Wiechowicz (przed 1939) | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1893 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
12 maja 1963 |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, pedagog, dyrygent chóralny, krytyk muzyczny |
| Odznaczenia | |
      | |
Urodził się w rodzinie Mikołaja, wiejskiego organisty, i Józefy z Halickich. Zamiłowania muzyczne odziedziczył po ojcu, który początkowo sam go uczył muzyki. Od 1904 do 1908 uczył się w Cesarsko-Królewskim Gimnazjum IV w Krakowie, a od 1908 do 1911 krakowskim Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego (klasa organów). W 1912 kontynuował studia muzyczne w Instytucie Emila Jaques-Dalcroze'a w Hellerau k. Drezna. Od 1913 do 1914 nauczał rytmiki i solfeżu w prywatnej szkole Janiny Mieczyńskiej w Warszawie. W latach 1914−1916 studiował w Carskim Rosyjskim Konserwatorium Muzycznym w Petersburgu[3][4].
W 1916 został wcielony do armii rosyjskiej. Służył w eskadrze Ilja Muromiec jako lotnik bez specjalizacji. Po demobilizacji (w 1918) przebywał w Charkowie, gdzie do 1920 uczył solfeżu i rytmiki w prywatnej szkole Walentyny Szaposznikow-Wiechowicz[5]. Po repatriacji do kraju w 1920 osiedlił się w Poznaniu, gdzie nauczał przedmiotów teoretycznych w Państwowej Akademii i Szkole Muzycznej. W latach 1920−1926 i 1930−1939 był profesorem Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu. W 1931 zdał egzamin eksternistyczny z kompozycji w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie i objął klasę kompozycji w Poznaniu[5]. W latach 1921−1939 był dyrygentem chórów poznańskich (Chór im. Fryderyka Chopina (1927−1930), Chór Męski „Echo” (1928−1930), a od 1935 Chór Mieszany im. Stanisława Moniuszki). Pracował również jako redaktor naczelny „Przeglądu Muzycznego”, recenzent muzyczny w „Kurierze Poznańskim” oraz sprawozdawca muzyczny w kwartalniku „Muzyka Polska”[6].
W latach 1939−1945 został wysiedlony przez okupantów niemieckich i przebywał w majątku Tadeusza Halperta w Jeleńcu k. Ostrowca Świętokrzyskiego, gdzie oficjalnie był zatrudniony jako prawnik kancelarii[2], a w rzeczywistości udzielał prywatnych lekcji muzyki, przygotowywał materiały do podręczników z zakresu muzyki wokalnej, a także komponował[7].
Od 1945 (przeniesienie służbowe z Poznania) prowadził katedrę kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnej Akademii Muzycznej). W 1951 został honorowym dyrektorem artystycznym Zjednoczenia Polskich Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych[3].
Był autorem wielu prac z zakresu pedagogiki wokalnej. Otrzymał liczne nagrody artystyczne i odznaczenia państwowe.
Interesował się zwłaszcza muzyką chóralną i reprezentował w niej konsekwentny styl narodowy czerpiący wzory z polskiej muzyki ludowej. Był uczniem Władysława Żeleńskiego, Maksymiliana Steinberga, Józefa Wihtola i Vincenta d’Indy'ego oraz twórcą polskiej nowoczesnej pieśni chóralnej a cappella. Przygotował fundamentalny repertuar dla polskiego ruchu śpiewaczego. Rozwinął w znaczący sposób fakturę chóralną wzorując się niejednokrotnie na fakturze instrumentalnej. W niektórych rozwiniętych formach wprowadził technikę wariacyjną. Jego opracowania pieśni ludowych były bardzo oryginalne, świeże i wnikające w treść pieśni[3].
Opracował około stu pieśni a capella. Jego dorobek publicystyczny obejmuje 483 pozycje, w tym 379 recenzji i sprawozdań z imprez muzycznych, 28 recenzji wydawnictw muzycznych i około 80 artykułów o problematyce muzycznej[3]. Swoje doświadczenia dotyczące dyrygentury chóralnej zawarł w książce pt. Podstawowe uwagi dla dyrygentów chórowych (Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1951).
Jego uczniami byli, m.in. Juliusz Łuciuk, Lucjan Kaszycki, Jan Janca, Krzysztof Meyer, Krzysztof Penderecki i Jan Fotek.
7 lutego 1917 ożenił się z pianistką, Walentyną Nikołajewną Szaposznikow (zm. 1938). W 1941 ożenił się ponownie, na wygnaniu w Ostrowcu Świętokrzyskim, z Marią Krystyną Sękowską (1902−1982)[3].
Zmarł 12 maja 1963 w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera FD-płn-2)[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
