Stanisław Jan Witwicki
polski duchowny katolicki, biskup łucki i poznański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
polski duchowny katolicki, biskup łucki i poznański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Jan Witwicki herbu Sas[1] (ur. około 1630 w Smolniku, zm. 4 marca 1698 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, biskup kijowski, łucki i poznański, kanonik gnieźnieński i warszawski, sekretarz królewski, rejent[2] kancelarii koronnej, opat komendatoryjny płocki, prepozyt w Ołyce[3], pisarz religijny.
.jpg) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1630 | |
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup łucki | ||
| Okres sprawowania |
1682-1688 | |
| Biskup poznański | ||
| Okres sprawowania |
1688-1698 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
12 czerwca 1679 | |
| Sakra biskupia |
brak danych | |
Urodził się około roku 1630 jako syn Samuela i Anny z Rościeskich. Nauki pobierał w lubelskim i braniewskim kolegiach jezuickich, a następnie podjął studia w Rzymie i Paryżu (wg K. Niesieckiego), po których ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do Polski został sekretarzem króla Jana II Kazimierza Wazy, a od roku 1665 pełnił też obowiązki kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza-infułata ołyckiego i był (od roku 1676) opatem komendatoryjnym płockim. W międzyczasie otrzymał rejentostwo kancelarii królewskiej. Brał czynny udział w życiu politycznym, posłując m.in. do: Francji, Danii i cesarza Leopolda Habsburga.
12 czerwca 1679 roku prekonizowany został na ordynariusza kijowskiego, a od 25 maja 1682 został przeniesiony na biskupstwo łuckie. W 1685 roku założył Seminarium Duchowne w Janowie Podlaskim. 12 stycznia 1688 roku został biskupem Poznania. W rok później przeprowadził synod, występując w roli instygatora koronnego przeciwko Kazimierzowi Łyszczyńskiemu po ujawnieniu jego ateizmu. Domagał się dla niego kary śmierci[4]. Miał olbrzymie zasługi w rozwoju zakonu trynitarzy w Polsce[5]. 13 listopada 1697 roku, zgodnie z prawem kanonicznym uznał wizerunek Matki Bożej Skrzatuskiej za cudowny[6].
Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[7]. W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z województwa poznańskiego[8]. Zmarł 4 marca roku 1698 w Warszawie (Warszawa należała do diecezji poznańskiej), a jego zwłoki spoczęły w kolegiacie św. Jana Chrzciciela.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
