Stanisław Czernik
polski poeta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Czernik (ur. 16 stycznia 1899 w Zochcinie koło Opatowa, zm. 3 grudnia 1969 w Łodzi) – polski powieściopisarz, folklorysta i poeta, przedstawiciel kierunku zw. autentyzmem, postulującego wiązanie w sztuce prawdy artystycznej i życiowej.
![]() Portret Stanisława Czernika autorstwa Zbigniewa Kresowatego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa

Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył gimnazjum w Olkuszu oraz seminarium nauczycielskie w Jędrzejowie. W latach 1920–1923 studiował zaocznie ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. Po studiach pracował w Gostyniu, gdzie redagował „Głos Gostyński”. Następnie był nauczycielem w Koźminie i Grójcu, zaś po uzyskaniu dyplomu nauczyciela szkół średnich – w Ostrzeszowie. W latach 1931–1932 był dyrektorem tamtejszego Miejskiego Koedukacyjnego Gimnazjum Humanistycznego.
W latach 1935–1939 wydawał w Ostrzeszowie miesięcznik „Okolica Poetów”, wokół którego skupiło się środowisko autentystów. Drukował też w czasopismach „Kuryer Literacko-Naukowy” (1930−1938), „Wici Wielkopolskie” (1932−1937), „Kamena” (1934−1935), „Zet” (1934−1937), „Kultura” (1937−1938), „Prosto z Mostu” (1937−1939).
Od 1937 był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Brał udział w kampanii wrześniowej, po zakończeniu której przedostał się do Rumunii, a następnie do Algieru, gdzie w latach 1940−1945 był dyrektorem polskiej szkoły. Bezpośrednio po wojnie działał w polskim szkolnictwie we Włoszech i Anglii.
W 1947 wrócił do kraju i pracował do 1951 w Ministerstwie Kultury. W 1951 przeniósł się do Łodzi. W 1955 otrzymał nagrodę miasta Łodzi za całokształt twórczości. Po wojnie publikował m.in. w czasopismach „Twórczość” (1957−1969), „Odgłosy” (1958−1969), „Tygodnik Kulturalny” (1962-1968). W 1956 wchodził w skład redakcji pisma „Łódź Literacka”, zaś w latach 1957−1960 – „Orka”. Był też współzałożycielem i redaktorem Wydawnictwa Łódzkiego.
W Ostrzeszowie odbywa się co roku konkurs poetycki im. Stanisława Czernika.
Wybrane utwory
Tomy poetyckie
Powieści
- Gorycz, 1938
- Smolarnia nad Bobrową Strugą, 1948 (powieść z czasów Władysława Hermana).
- Wichura, 1958
- Ręka, 1963
Inne publikacje
Zobacz też
Bibliografia
- Polscy pisarze współcześni. Informator 1944−1970, Lesław M. Bartelski (red.), Warszawa 1972.
- Zbigniew Andres, Tristium liber. O poezji wojennej Stanisława Czernika, „Rocznik Komisji Historycznoliterackiej”, 26, 1989, 163−177.
- Zbigniew Andres , Stanisław Czernik – autentystyczny rodowód twórczości, Rzeszów: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Rzeszowie, 1990.
- Grzegorz Gazda , Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej, Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 43, ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski , Dwudziestolecie międzywojenne, wyd. III - 5 dodruk, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012 (Wielka Historia Literatury Polskiej), s. 51–52, 500–501, ISBN 978-83-01-13851-6.
- Stanisław Burkot , Literatura polska 1939-2009, wyd. III, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 198–199, ISBN 978-83-01-16289-4.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.