Spiczki

Spiczki (dodatkowa nazwa w języku białoruskim Спічкі) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Orla^[4][6]. Znajduje się przy drodze łączącej Parcewo z Orlą. Nazwa wsi w dosłownym tłumaczeniu z języka rosyjskiego to „zapałki”.

Spiczki

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	bielski
Gmina	Orla
Liczba ludności (2011)	83[1][2]
Strefa numeracyjna	85
Kod pocztowy	17-106[3]
Tablice rejestracyjne	BBI
SIMC	0038310[4]
Położenie na mapie gminy Orla Spiczki
Położenie na mapie Polski Spiczki
Położenie na mapie województwa podlaskiego Spiczki
Położenie na mapie powiatu bielskiego Spiczki
52°42′53″N 23°15′52″E[5]

Wierni wyznania prawosławnego należą do parafii pod wezwaniem św. Archanioła Michała w Bielsku Podlaskim, a wierni kościoła rzymskokatolickiego do parafii Najświętszej Opatrzności Bożej w Bielsku Podlaskim^[7].

Historia

Początki Spiczek należy łączyć z XVI wiekiem, kiedy to wokół Bielska Podlaskiego rozlokowano 6 wsi mieszczańskich: Widowo, Szastały, Parcewo, Augustowo, Stryki i Spiczki. Mieszkańcy Spiczek posiadali status analogiczny do statusu mieszkańca Bielska Podlaskiego. Były przedmieściem Bielska położonym w starostwie bielskim w II połowie XVII wieku^[8], były położone w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku.^[9].

Pod koniec XIX w. na terenie parafii św. Michała Archanioła w Bielsku Podlaskim zaczęto organizować cerkiewne szkolnictwo – otwarto szkoły gramoty w Pilikach (1885), Proniewiczach (1885), Spiczkach (1890), Szastałach (1899), a także szkoły parafialne (męską i żeńską) w Bielsku Podlaskim (1891), w których wykładała córka ówczesnego proboszcza, Zofia Taranowicz. Po II wojnie światowej w Spiczkach nadal funkcjonowała szkoła podstawowa (nauczanie początkowe). Po zakończeniu nauczania początkowego dzieci ze Spiczek kontynuowały naukę w szkole podstawowej w Parcewie (obecnie budynek zabytkowy – przy drodze do Spiczek).

11 stycznia 2011 r. w gminie Orla wprowadzono 25 białoruskich nazw dla wsi i kolonii. Oficjalną nazwę w języku białoruskim otrzymała wówczas również wieś Spiczki. Z nazwą tą wynikły pewne komplikacje. Rada Gminy uchwaliła bowiem zapis w formie Cnічкі z literą „n” z alfabetu łacińskiego zamiast w formie Спічкі z literą „п” z cyrylicy. Nazwę w tej postaci przyjęła Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, a następnie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zamieścił ją w Rejestrze gmin, na których obszarze używane są nazwy w języku mniejszości. W efekcie nazwę w takiej właśnie formie zamieszczono na tablicach przed wjazdem do miejscowości

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

We wsi znajdują się dwa cmentarze prawosławne z XIX wieku^[10].