Skowronki

Skowronki^[11] (Alaudidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).

Ten artykuł dotyczy ptaków. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Skowronki

Alaudidae
Vigors, 1825[1]
Skowronek zwyczajny (Alauda arvensis)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	skowronki
Typ nomenklatoryczny
Alauda Linnaeus, 1758
Synonimy Alaudina Vigors, 1825[1] Alaudidae Boie, 1826[2] Alaudinae Bonaparte, 1831[3] Calandritinæ[a] Cabanis, 1851[4] Certhilaudinés[b] Chenu & des Murs, 1852[5] Pyrrhulaudinæ[c] Bonaparte, 1853[6] Calandrelleæ[d] Bonaparte, 1853[6] Alaudinæ Sundevall, 1872[7] Galeritieæ[e] Olphe-Galliard, 1890[8] Melanocorypheæ[f] Olphe-Galliard, 1890[9] Mirafridae[g] Mathews, 1946[10]
Rodzaje
24 rodzaje – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania i środowisko

Rodzina obejmuje około 100 gatunków zamieszkujących prawie cały świat, z wyjątkiem Grenlandii, Antarktydy i Ameryki Południowej (nie licząc izolowanych osiadłych populacji górniczka w kolumbijskich Andach)^[12][13]. Występują przede wszystkim na suchych, skąpo zarośniętych terenach stepowych lub na terenach rolniczych.

W Polsce występują trzy gatunki lęgowe (skowronek, dzierlatka i lerka) oraz jeden przelotny i zimujący (górniczek). Ponadto do polskiej awifauny zalicza się sześć gatunków zalatujących wyjątkowo (kalandra szara, czarna i dwuplamista, skowronek białoskrzydły oraz skowrończyk krótkopalcowy i mały)^[14].

Charakterystyka

Długość ciała wynosi od około 10 cm, jak w przypadku niektórych samic z rodzaju Eremopterix, do 23 cm w przypadku największych samców skowrona pustynnego^[15]. U większości gatunków obie płci ubarwione podobnie – maskująco, zwykle brązowo, niekiedy z czarnymi i białymi plamkami. Jedynie samce kalandry czarnej są całe czarne. Skowronki mają wydłużony tylny pazur. Potrafią szybko biegać i wytrwale latać, niektóre odbywają loty godowe z intensywnym śpiewem. Gniazdują na ziemi. Składają 2–6 jaj, zwykle plamkowanych. Odżywiają się owadami, a poza okresem lęgowym – nasionami.

Podział systematyczny

Do rodziny zaliczane są następujące rodzaje^[11]:

• Alaemon Keyserling & J.H. Blasius, 1840
• Chersomanes Cabanis, 1851
• Ammomanopsis Bianchi, 1905 – jedynym przedstawicielem jest Ammomanopsis grayi (Wahlberg, 1855) – skowron blady
• Certhilauda Swainson, 1827
• Pinarocorys Shelley, 1902
• Ramphocoris Bonaparte, 1850 – jedynym przedstawicielem jest Ramphocoris clotbey (Bonaparte, 1850) – skowroniak
• Ammomanes Cabanis, 1851
• Eremopterix Kaup, 1836
• Calendulauda Blyth, 1855
• Heteromirafra C.H.B. Grant, 1913
• Mirafra Horsfield, 1821
• Plocealauda Alström, Mohammadi, Enbody, Irestedt, Engelbrecht, Crochet, Guillaumet, Rancilhac, Tieleman, Olsson, Donald & Stervander, 2023
• Amirafra Bianchi, 1906
• Corypha G.R. Gray, 1840
• Melanocorypha Boie, 1828
• Chersophilus Sharpe, 1890 – jedynym przedstawicielem jest Chersophilus duponti (Vieillot, 1824) – skowrończyk sierpodzioby
• Eremalauda W.L. Sclater, 1926 – jedynym przedstawicielem jest Eremalauda dunni (Shelley, 1904) – skowrończyk grubodzioby
• Alaudala Horsfield & F. Moore, 1856
• Eremophila Boie, 1828
• Calandrella Kaup, 1829
• Lullula Kaup, 1829 – jedynym występującym współcześnie gatunkiem jest Lullula arborea (Linnaeus, 1758) – lerka
• Spizocorys Sundevall, 1872
• Alauda Linnaeus, 1758
• Galerida Boie, 1828

Uwagi

1. Typ nomenklatoryczny: Calandritis Cabanis, 1851 (= Calandrella Kaup, 1829).
2. Typ nomenklatoryczny: Certhilauda Swainson, 1827.
3. Typ nomenklatoryczny: Pyrrhulauda A. Smith, 1839 (= Eremopterix Kaup, 1836).
4. Typ nomenklatoryczny: Calandrella Kaup, 1829.
5. Typ nomenklatoryczny: Galerita Olphe-Galliard, 1890 (= Galerida Boie, 1828).
6. Typ nomenklatoryczny: Melanocorypha Boie, 1828.
7. Typ nomenklatoryczny: Mirafra Horsfield, 1821.