Siehniewicze
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siehniewicze[2] (biał. Сігневічы, Sihniewiczy; ros. Сигневичи, Signiewiczi) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie bereskim, siedziba administracyjna sielsowietu Siehniewicze.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+375 1643 |
Kod pocztowy |
225223[1] |
Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |
52°26′04″N 24°53′52″E |
Siehniewicze znajdują się na wschód od Rewiatycz i Soboli, na zachód od Zdzitowa, Szylina, Szylinka i Międzylesia, na południe od Winina, a na północ od Marywila, Zarzecza i Jastrzębia. Leżą ok. 13 km na południowy zachód od miasta Bereza i stacji kolejowej Bereza Kartuska. Na zachód od miejscowości przebiega droga magistralna M1, a przez samą wieś biegnie droga Bereza – Antopol. Niegdyś Siehniewicze położone były na lewym brzegu rzeki Wieniec[3], obecnie na południe od wsi płynie kanał melioracyjny Wieniec – prawy dopływ Jasiołdy.
Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1519 r. w powiecie słonimskim województwa nowogródzkiego. W 2 poł. XVI w. należała do rodu Hamszej Wiesztort herbu Sulima oraz do Wiszeńskich (od 1584)[4][5].
W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów Siehniewicze leżały w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego.
W XVIII w. właścicielami Siehniewicz byli książęta Szujscy. Maria z Chaleckch, wdowa po Adamie Szujskim, została trzecią żoną Józefa Prozora i wniosła mu w posagu tutejsze dobra[6]. Z kolei pasierbica Józefa, Ludwika Konstancja Szujska (córka Marii i Adama), poślubiła Karola Prozora (syna Józefa) i wniosła swojemu mężowi Siehniewicze (1783)[7].
W XIX w. wieś i majątek ziemski Siehniewicze znajdowały się w powiecie prużańskim guberni grodzieńskiej, w gminie Rewiatycze[3]. Właścicielami dóbr została w 1843 r. rodzina Neuhoff-Ley[4], m.in. marszałek powiatu prużańskiego Romuald Neuhoff von der Ley (1808–1883)[8].
W okresie międzywojennym miejscowość należała początkowo do gminy Rewiatycze w powiecie prużańskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej[9][10]. Występowała wówczas także pod nazwą Siechniewicze[9].
Według spisu powszechnego z 1921 r. Siehniewicze to wieś i folwark. W folwarku były 2 domy, w których mieszkało 26 osób: 11 mężczyzn i 15 kobiet. Wyznania rzymskokatolickiego było 19 osób, prawosławnych – 3, a 4 wyznawały judaizm. Podziały wyznaniowe nakładały się tutaj na podziały na narodowościowe: 19 Polaków, 4 Żydzi, 3 Białorusinów. Wieś Siehniewicze liczyła 468 mieszkańców (218 mężczyzn, 250 kobiet) mieszkających w 92 domach mieszkalnych i w 6 dodatkowych budynkach. Wyznania rzymskokatolickiego były 424 osoby, prawosławnych – 38, wyznania mojżeszowego – 6. Pod względem narodowości 441 mieszkańców deklarowało się jako Polacy, 21 jako Białorusini, 6 jako Żydzi[11].
Po zniesieniu gminy Rewiatycze 27 lutego 1932 r. Siehniewicze stały się siedzibą gminy Siechniewicze[9].
Właścicielami majątku i drewnianego dworu przed 1939 r. byli Neuhoffowie-Leyowie (Neuhoff von der Ley)[12] oraz Łoziński[13][14].
Po agresji sowieckiej wieś włączono do BSRR.
Od 12 października 1940 r. wieś należała do sielsowietu Pieszki, przemianowanego 16 lipca 1954 r. na sielsowiet Borki. Od 17 września 2013 miejscowość jest siedzibą nowo utworzonego sielsowietu Siehniewicze[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.