Schron Turystyczny BdPN „Chatka Puchatka”
schronisko w Bieszczadach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schron Turystyczny BdPN „Chatka Puchatka” na Połoninie Wetlińskiej (d. Schronisko PTTK „Chatka Puchatka” na Połoninie Wetlińskiej) – najwyżej położone (1228 m n.p.m.) schronisko i obiekt noclegowy w Bieszczadach, niegdyś nazywane „Tawerną”. Położony na wysokości 1228 m n.p.m., a według innych źródeł 1231 m n.p.m.[1], na Połoninie Wetlińskiej. Leży pod wierzchołkiem Hasiakowej Skały.
 Chatka Puchatka po przebudowie (2023) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1228 m n.p.m., inne źródła 1231[1] m n.p.m. |
| Właściciel | |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
 49°09′29″N 22°33′05″E | |
| Strona internetowa | |
_2.JPG)
Obiekt został wybudowany po II wojnie światowej przez wojsko i służyło za posterunek obserwacyjny WOP. W 1956 roku budynek został przejęty przez Okręg PTTK w Rzeszowie[1], jednak jako całoroczny obiekt z obsługą działa dopiero od 1967 r. Pierwszym dzierżawcą schroniska był Ludwik Pińczuk, który był też stałym ajentem od 1986[2][3]. Pomysłodawcą nazwy schroniska jest polski żeglarz Leonid Teliga[4].
Obiekt posiadał 20 miejsc noclegowych w 2 salach zbiorowych, był czynny cały rok. Ze względu na niski standard, m.in. sanitarny (ze względu na lokalizację w schronisku nie było bieżącej wody, kanalizacji ani energii elektrycznej), w sierpniu 2009 schronisko zajęło jedno z ostatnich miejsc w rankingu schronisk górskich, sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej n.p.m.[5], podobnie w II edycji rankingu z sierpnia 2011[6].
Status własnościowy Chatki był przez wiele lat nieuregulowany, a spór sądowy o nią toczyło PTTK oraz Bieszczadzki Park Narodowy. W lipcu 2015 sąd przyznał schronisko Parkowi. Wtedy też zmieniono klasyfikacje obiektu na Schron Turystyczny BdPN[3].
Na wiosnę 2020 roku rozpoczęła się gruntowna przebudowa schroniska, które wyłączono z eksploatacji – w rzeczywistości plan ten wiązał się z powstaniem zupełnie nowego obiektu. W specjalnie wzniesionym poniżej schroniska nowym, drewnianym schronie, funkcjonował w tym czasie sezonowy bufet turystyczny. Inwestycja została zaplanowana na 4,2 mln złotych, zaś środki pochodziły m.in. z funduszy unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego oraz z budżetu państwa[7].
Schronisko zostało ponownie oddane do użytku 24 września 2022 roku[8][9], jednak funkcji noclegowej w obiekcie nie przywrócono (możliwość awaryjnego noclegu istniała przez kilka miesięcy, od grudnia 2022 do lutego 2023)[10]. Przywrócono również pierwotny przebieg czerwono znakowanego Głównego szlaku Beskidzkiego, którego przebieg przesunięto na czas budowy[11].
Wybudowano zbiorniki na deszczówkę, które mają zaspokoić potrzeby wody do celów sanitarnych[8], powstała również oczyszczalnia ścieków i toalety dla turystów[12], wcześniej wodę do schroniska czerpało się z pobliskiego potoku[a][1].
W Chatce znajduje się sezonowa dyżurka Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego[13], Posterunek Meteorologiczny IMiGW, a także baza dla straży parku[8].
Główny Szlak Beskidzki na odcinku Smerek – Brzegi Górne
- z Brzegów Górnych 1.40 h (↓ 1.10 h)
- ze wsi Smerek 4.50 h (↓ 4.05 h), z Przełęczy Orłowicza 1.50 h (↓ 1.35 h), z Osadzkiego Wierchu 0.50 h (z powr. 0.50 h)
Przełęcz Wyżna – Chatka Puchatka
- z Przełęczy Wyżnej 1.15 h (↓ 0.35 h)
Wetlina (Górna Wetlinka) – Chatka Puchatka
- z kempingu „Górna Wetlinka” 1.45 h (↓ 1 h)
- Wcześniej wodę dostarczano tam przy pomocy osiołka.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
