Sarna

Sarna^[5] (Capreolus) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Zobacz też: inne znaczenia.

Sarna

Capreolus
J.E. Gray, 1821[1]
Samiec sarny europejskiej (C. capreolus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	sarny
Plemię	Capreolini
Rodzaj	sarna
Typ nomenklatoryczny
Cervus capreolus Linnaeus, 1758
Synonimy
Capreolus[a] Frisch, 1775[3] Caprea Ogilby, 1837[4]
Gatunki
6 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
Zasięg występowania

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji – od zachodniej Europy po wschodnie wybrzeże środkowej Azji^[6][7][8].

Morfologia

Długość ciała 107–145 cm, długość ogona 1,5–4 cm, wysokość w kłębie 65–94 cm; długość poroża u samców 16–33 cm; masa ciała samic 17–47 kg, samców 20–65 kg^[7][9].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1821 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym systematyce kręgowców opublikowanym na łamach The London Medical Repository^[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) sarnę europejską (C. capreolus).

Etymologia

• Capreolus: łac. capreolus ‘dzika koza, kozioł (tj. samiec sarny)’, od capreus ‘dzika koza’; przyrostek zdrabniający -olus^[10].
• Caprea: łac. capreus ‘dzika koza’^[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cervus capreolus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[11][9][6]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa[5]	Podgatunki[7][6][9]	Rozmieszczenie geograficzne[7][6][9]	Podstawowe wymiary[7][9][b]	Status IUCN[12]
	Capreolus capreolus	(Linnaeus, 1758)	sarna europejska	gatunek monotypowy	większość Europy (z wyjątkiem Islandii, Irlandii i wysp Morza Śródziemnego), Kaukaz i Bliski Wschód	DC: 107–127 cm DO: 1,5–3 cm MC: 17–30 kg	LC
	Capreolus pygargus	(Pallas, 1771)	sarna syberyjska	2 podgatunki	od europejskiej części Rosji na wschód przez Azję Środkową do południowo-wschodniej Syberii, środkowej i północno-wschodniej Chińskiej Republice Ludowej oraz Półwyspu Koreańskiego; izolowana populacja na północnych stokach Kaukazu	DC: 125–145 cm DO: 2–4 cm MC: 32–50 kg	LC

Kategorie IUCN:  LC  – gatunek najmniejszej troski.

Opisano również gatunki wymarłe:

• Capreolus constantini Vislobokova & Kalmykov, 1995^[13] (Azja; pliocen).
• Capreolus curtocerus (Kaup, 1833)^[14] (Europa)
• Capreolus cusanoides Kahlke, 2001^[15] (Europa; plejstocen).
• Capreolus suessenbornensis Kahlke, 1956^[16] (Europa; plejstocen).

Uwagi

1. Nazwa odrzucona, publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną (poza kilkoma wyjątkami) ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, na mocy uprawnień ICZN^[2].
2. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała