Loading AI tools
wczesnochrześcijański pisarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salwian z Marsylii (ur. ok. 400 w Trewirze lub Kolonii, zm. ok. 470? Marsylia) – wczesnochrześcijański pisarz. Jak sam Salwian wskazuje, jego ziemią ojczystą była Galia[1]. Należał do wyższych sfer społeczeństwa późnego antyku, o wykształceniu prawniczym, o czym świadczy jego jurydyczna terminologia[2]. Ożenił się z niechrześcijanką Palladią, a kiedy narodziła im się córka Auspiciola, małżonkowie postanowili żyć we wstrzemięźliwości, a swój dobytek rozdać ubogim. Przez krótki okres (około roku 426) Salwian przebywał w Lerynie wraz z Honoratem. Później udał się do Marsylii, gdzie wstąpił do klasztoru Świętego Wiktora. W roku 429 przyjął święcenia kapłańskie. Żył przynajmniej do 469 lub 470 roku.
Kraj działania |
Cesarstwo Rzymskie |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
429 |
Spośród dzieł Salwiana z Marsylii do naszych czasów zachowały się dwa:
Salwian napisał to dzieło pod pseudonimem Tymoteusz. Krytykował bogacenie się jednostek kosztem ogółu społeczeństwa, a zwłaszcza jego najuboższych członków. Jego krytyka wynikała z tego, co sam obserwował w życiu Kościoła oraz z jego własnej religijności, odwołującej się do idei życia pierwszych chrześcijan[3][4].
Teraz zamiast tego wszystkiego nastały: chciwość, żądza, grabież oraz te, które są ich wspólniczkami, zjednoczone z nimi jakby siostrzaną więzią: zazdrość, nieprzyjaźń, okrucieństwo, zbytek, lubieżność, zdrada - ponieważ te pierwsze służą do korzystania z tych drugich.(...) Stałeś się, Kościele, słabszy na skutek twej płodności, wzrastając - chwiejesz się i mniej władasz siłami.(...) Praktykujesz jedynie czytanie na temat tej cnoty, a jej samej nie zachowujesz; wiedzą jesteś blisko niej, lecz sumieniem daleko.[5]
Dzieło powstało prawdopodobnie w oparciu o wygłoszone kazania, odwołujące się dość obszernie do bieżących wydarzeń historycznych. W pierwszej części Salwian podkreśla obecność i opatrzność Boga w historii człowieka. W dalszej części utworu autor uzasadnia nieszczęścia, jakie spadają na państwo rzymskie oraz na Kościół, co jest wynikiem zepsucia moralnego w państwie i Kościele[6]. W końcowej części dzieła autor zestawia moralność pogan z moralnością odstępczych chrześcijan, wskazując na wyższość tych pierwszych. Dzieło jest więc wezwaniem do nawrócenia chrześcijan[7].
Oto niezliczone tysiące chrześcijan codziennie przebywają na widowiskach, na których dzieją się rzeczy niemoralne. Czy Bóg tymi, którzy żyją w taki sposób, może się opiekować? Czy Bóg może patrzeć na tych, którzy balują w cyrku i cudzołożą w teatrach?(...) To my naszą nieczystością gorszymy barbarzyńców.[8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.