Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rybołówka brunatna[4], rybitwa brunatna[5] (Anous stolidus) – gatunek średniej wielkości ptaka morskiego z rodziny mewowatych (Laridae). Zamieszkuje wyspy mórz i oceanów, głównie strefy tropikalnej. Niektóre populacje są wędrowne. Raz w roku opuszczają ląd, gdzie mieszkają, kierując się najczęściej na południe. Inne populacje przez cały rok pozostają w pobliżu swych kolonii.
Anous stolidus[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
rybołówka brunatna | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
w sezonie lęgowym poza sezonem lęgowym |
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał Karol Linneusz w 1758 w 10. edycji Systema Naturae[2][6]. Przydzielił mu nazwę Sterna stolida; obecnie IOC umieszcza ptaka w rodzaju Anous. Holotyp pochodził z Jamajki[2]. IOC wyróżnia 4 podgatunki; autorzy Handbook of the Birds of the World wyszczególniają także piąty, plumbeigularis, który – jeśli niewyszczególniony – zawiera się w pileatus[2].
Osiąga 38 do 45 cm długości, 75–86 cm rozpiętości skrzydeł oraz 175 do 185 g masy ciała[7]. Wymiary szczegółowe dla ptaków z Culebry (Portoryko; przedział wartości już uśrednionych lub średnia): długość dzioba 42,3 mm, długość skrzydła 270–272 mm, długość stopy 67 mm[8]. Dorosłe ptaki mają korpus, skrzydła oraz ogon brązowe. Lotki czarne, sterówki czarniawe; ogon ma kształt klinowaty. Ciemię jasnoszare. Dziób czarny, ostro zakończony. Tęczówka brązowa; oko otacza niekompletna biała obrączka oczna[7].
Zasiedla zależnie od podgatunku[9]:
Wyróżniany przez autorów Handbook of the Birds of the World podgatunek A. s. plumbeigularis zamieszkuje południową część Morza Czerwonego i Zatokę Adeńską[2].
Pożywienie stanowią ryby i głowonogi. Zbiera je wprost z powierzchni wody, nie stosuje metody gwałtownego rzucania się na ofiarę. Na Galapagos obserwowanie kleptopasożytnictwo wobec pelikana brunatnego (Pelecanus occidentalis). Żeruje w małych grupach, podąża za drapieżnymi rybami, jak tuńczyki – łapie ryby, które uciekły przed nimi bliżej powierzchni. Wydaje z siebie wysokie, gardłowe kaark, eye-ak arrowk, podobne do głosu młodych krukowatych[7].
Gniazdo umieszczone pośród roślinności, 0,1 do 10 m nad ziemią. Stanowi niechlujną strukturę z roślinności morskiej i patyków. Niekiedy umieszczone na ziemi składa się jedynie ze zbieraniny materii roślinnej. Może być wyściełane muszlami lub fragmentami korali. Samica składa jedno, płoworóżowe jajo. Oba ptaki z pary wysiadują je przez 35 do 36 dni. Młode są w pełni opierzone blisko dwa miesiące po wykluciu[7].
Przez IUCN gatunek klasyfikowany jest jako najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2020 organizacja Wetlands International szacowała liczebność światowej populacji na około 1,2–2,1 milionów osobników. Globalny trend liczebności oceniany jest jako stabilny[3][10]. Występuje na ponad dwustu obszarach uznanych za ostoje ptaków IBA. Jest to m.in. Sea Cow Island (Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego), Rawaki (Feniks), Bird Island (Seszele) i Johnston Atoll[10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.