Loading AI tools
forma zachowania gatunków zwierząt (wykradanie pożywienia zdobytego przez inne osobniki) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kleptopasożytnictwo (ang. kleptoparasitism, cleptoparasitism) – forma zachowania niektórych gatunków zwierząt polegająca na wykradaniu lub wykorzystywaniu w innym celu pożywienia zdobytego lub spreparowanego przez inne osobniki tego samego albo obcego gatunku.
Kleptopasożytnictwo jest u drapieżników powszechne[1][2]. Obowiązujący schemat mówi, że osobnik o większej biomasie odbiera pokarm osobnikowi mniejszemu[3]. Są jednak wyjątki i one wzbudzają największe zainteresowanie ekologów. Skrajnym przykładem nietypowego kleptopasożytnictwa, gdy duży drapieżnik ucieka przed 100-krotnie mniejszym zostawiając mu swoją zdobycz, jest dobrze udokumentowany schemat zachowań pumy płowej oraz jagurundiego amerykańskiego, gdy do ich posiłku chce się dobrać skunksik smukły[4] lub skunksik wąskoczelny[5]. Zachowanie dużych kotów jest zrozumiałe. Małe skunksiki zjadają niewiele i do posiłku można po pewnym czasie powrócić, a dysponują wyjątkowo nieprzyjemną i kłopotliwą bronią.
Przykładem kleptopasożytnictwa u ptaków jest odbieranie mewom lub rybitwom przez wydrzyki upolowanej zdobyczy. Kleptopasożytami określa się również pasożyty rozwijające się w gniazdach pszczół samotnych, które zwykle nie zabijają gospodarza bezpośrednio, ale żywią się zgromadzonym w gnieździe pokarmem[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.