1959 – po zakończeniu podstawowego szkolenia lotniczego w bazie Kingsville w Teksasie otrzymał w listopadzie przydział do 214eskadry szturmowej piechoty morskiej (Marine Attack Squadron 214).
1962–1964 – uzyskał tytuł magistra techniki lotniczej w Podyplomowej Szkole Marynarki Wojennej (US Naval Postgraduate School) w Monterey. Następnie przez rok służył w 17 eskadrze obsługi technicznej piechoty morskiej (Marine Maintenance Squadron 17), stacjonującej w bazie Iwakuni w Japonii.
1966 – ukończył Szkołę Lotniczą dla Pilotów Doświadczalnych (USAF Aerospace Research Pilot School) w bazie Edwards w Kalifornii. W czerwcu został włączony do programu kosmicznego USAF – MOL (Manned Orbiting Laboratory).
Jako pilot wylatał ponad 7500 godzin, z czego 6000 na samolotach odrzutowych.
Był członkiem międzynarodowego Towarzystwa Pilotów Doświadczalnych (Society of Experimental Test Pilots), Stowarzyszenia Lotnictwa Eksperymentalnego (Experimental Aircraft Association - EAA) i Stowarzyszenia Właścicieli i Pilotów Samolotów (Aircraft Owners and Pilots Association).
Pisywał dla pism – brytyjskiego „Space Flight News” i amerykańskiego „AOPA Pilot Magazine”.
17 czerwca 1966 – wraz z czterema innymi pilotami doświadczalnymi został wybrany do programu kosmicznego USAF – MOL (Manned Orbiting Laboratory).
1969–1971 – 13 sierpnia 1969 został członkiem siódmej grupy astronautów NASA (NASA-7) i przystąpił do szkolenia specjalistycznego. Po jego zakończeniu uczestniczył w pracach przy konstruowaniu stacji orbitalnej Skylab.
1971–1972 – uczestniczył w programie Apollo. Podczas lotów Apollo 16 i 17 wchodził w skład załóg wspierających (support crews). W trakcie obu misji był operatorem łączności (CapCom) w centrum kontroli lotów w Houston.
1973–1975 – był członkiem zespołu astronautów wspierających amerykańską załogę realizującą program ASTP (Apollo-Soyuz Test Project). Podczas tej misji, która odbyła się w lipcu 1975, był operatorem łączności (delegowanym przez NASA) w podmoskiewskim centrum kierowania lotem.
1976–1985 – Po rozpoczęciu realizacji programu Space Shuttle przeszedł szkolenie, po którym uzyskał kwalifikacje pilota promu kosmicznego. W 1976 uczestniczył w programie ALT (Approach and Landing Test – ALT), mającym na celu przeprowadzenie testów promu Enterprise w atmosferze. Podczas pierwszego i trzeciego swobodnego lotu promu był pilotem samolotu T-38, towarzyszącemu wahadłowcowi. W 1979 został zastępcą kierownika nadzorującego prace przygotowawcze przy promie OV-102 Columbia przed jego pierwszym lotem w kosmos. Funkcję pełnił do momentu przewiezienia Columbii na platformę startową w 1980. W okresie 1982–1985 był dublerem pilota misji STS-4 oraz uczestniczył w dwóch lotach kosmicznych: jako pilot w wyprawie STS-5 (listopad 1982) oraz jako dowódca misji w ekspedycji STS-51-B (kwiecień–maj 1985).
Maj 1986 – opuścił NASA.
1986 – założył firmę konsultingową Mach Twenty Five International, Inc.
1988 – od marca kierował grupą specjalistów koncernu McDonnell Douglas Aerospace. Zespół zajmował się projektowaniem stacji kosmicznej. Pracował tam do kwietnia 1995.
