Szczur[12], seramoszczur[12] (Rattus) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący kilkadziesiąt gatunków. Do najbardziej rozpowszechnionych należą, występujące również w Polsce, szczur śniady i szczur wędrowny, a także występujący w południowo-wschodniej Azji i na wyspach Pacyfiku szczur polinezyjski.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Szczur
Rattus |
G. Fischer, 1803[1] |
|
Przedstawiciel rodzaju – szczur wędrowny (R. norvegicus) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ssaki |
Infragromada |
łożyskowce |
Rząd |
gryzonie |
Podrząd |
Supramyomorpha |
Infrarząd |
myszokształtne |
Nadrodzina |
myszowe |
Rodzina |
myszowate |
Podrodzina |
myszy |
Plemię |
Rattini |
Rodzaj |
szczur |
Typ nomenklatoryczny |
Mus decumanus Pallas, 1779 (= Mus norvegicus Berkenhout, 1769) |
Synonimy |
- Rattus[uwaga 1] Frisch, 1775[3]
- Ruttus[uwaga 2] G. Fischer, 1803[1]
- Rattus[uwaga 3] S.D.W., 1836[4]
- Acanthomys[uwaga 4] J.E. Gray, 1867[5]
- Epimys Trouessart, 1881[6]
- Stenomys O. Thomas, 1910[7]
- Epinomys[uwaga 5] Elliot, 1917[8]
- Christomys Sody, 1941[9]
- Cironomys Sody, 1941[9]
- Geromys Sody, 1941[9]
- Mollicomys Sody, 1941[9]
- Octomys[uwaga 6] Sody, 1941[10]
- Pullomys Sody, 1941[9]
- Togomys Dieterlen, 1989[11]
|
|
Gatunki |
49 gatunków (w tym 8 wymarłych) – zobacz opis w tekście |
|
|
|
|
Zamknij
Szczury występują na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy[13][14][15]. Z ludźmi dotarły także na wiele wysp i archipelagów położonych na oceanach.
Długość ciała (bez ogona) 65–300 mm, długość ogona 77–330 mm, długość ucha 14,6–27 mm, długość tylnej stopy 17–50 mm; masa ciała 22–540 g[14][16].
Rodzaj zdefiniował w 1803 roku niemiecki przyrodnik i anatom Johann Fischer von Waldheim w książce swojego autorstwa poświęconej historii Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu[1]. Na gatunek typowy Fischer wyznaczył (oznaczenie monotypowe) szczura wędrownego (R. norvegicus).
Etymologia
- Rattus (Ruttus): łac. rattus ‘szczur’[17].
- Acanthomys: gr. ακανθα akantha ‘kolec, cierń’, od ακη akē ‘punkt’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Acanthomys leucopus J.E. Gray, 1867.
- Epimys (Epinomys): gr. επι epi ‘w pobliżu, blisko’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[19]. Gatunek typowy: Mus rattus Linnaeus, 1758.
- Stenomys: gr. στηνος stēnos ‘wąski, cienki’[20]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus verecundus O. Thomas, 1904.
- Christomys: Wyspa Bożego Narodzenia (ang. Christmas Island); gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus macleari O. Thomas, 1887.
- Cironomys: gr. κειρω keirō ‘obciąć, ostrzyc’[22]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Rattus hoogerwerfi Chasen, 1939.
- Geromys: gr. γηρας gēras ‘starość’[23]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus gestri O. Thomas, 1897 (= Mus sordidus Gould, 1858).
- Mollicomys: łac. mollis ‘miękki, delikatny’[24]; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus hoffmanni Matschie, 1901.
- Octomys: gr. οκτω oktō ‘osiem’[25]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus concolor Blyth, 1859 (= Mus exulans Peale, 1848).
- Pullomys: łac. pullus ‘ciemnego koloru’[26]; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mus pulliventer G.S. Miller, 1902 (= Mus rattus Linnaeus, 1758).
- Togomys: Togo, Afryka Zachodnia; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Togomys melanoderma Dieterlen, 1986 (= Mus exulans Peale, 1848).
Podział systematyczny
Szeroki zakres zmienności morfologicznej uniemożliwia obecnie obiektywną ogólną diagnozę i najprawdopodobniej takson ten składa się z kilku monofiletycznych klastrów[15]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku gatunki[27][16][13][12]:
- Rattus timorensis Kitchener, K.P. Aplin & Boeadi, 1991 – szczur timorski
- Rattus hainaldi Kitchener, How & Maharadatunkamsi, 1991 – szczur floreski
- Rattus nativitatis (O. Thomas, 1889) – szczur ospały – takson wymarły
- Rattus macleari (O. Thomas, 1887) – szczur płaczliwy – takson wymarły
- Rattus everetti (Günther, 1879) – szczur dżunglowy
- Rattus xanthurus (J.E. Gray, 1867) – szczur żółtoogonowy
- Rattus pelurus Sody, 1941 – szczur wyspowy
- Rattus facetus G.S. Miller & Hollister, 1921
- Rattus marmosurus O. Thomas, 1921 – szczur oposowaty
- Rattus bontanus O. Thomas, 1921 – szczur stokowy
- Rattus salocco Tate & Archbold, 1935 – szczur salokański
- Rattus elaphinus Sody, 1941 – szczur archipelagowy
- Rattus feileri P.-H. Fabre, Portela Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023
- Rattus taliabuensis P.-H. Fabre, Miguez Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023
- Rattus feliceus O. Thomas, 1920 – szczur szczęśliwy
- Rattus ceramicus (O. Thomas, 1920) – seramoszczur górski
- Rattus morotaiensis R. Kellogg, 1945 – szczur molucki
- Rattus halmaheraensis P.-H. Fabre, Portela Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2023
- Rattus ombirah P.-H. Fabre, Miguez Miguez, Holden, Fitriana, Semiadi, Musser & K.M. Helgen, 2024
- Rattus lutreola (J.E. Gray, 1841) – szczur błotny
- Rattus sordidus (Gould, 1858) – szczur ciemny
- Rattus tunneyi (O. Thomas, 1904) – szczur blady
- Rattus fuscipes (Waterhouse, 1839) – szczur zaroślowy
- Rattus villosissimus (Waite, 1898) – szczur długowłosy
- Rattus colletti (O. Thomas, 1904) – szczur aluwialny
- Rattus leucopus (J.E. Gray, 1867 – szczur koralowy
- Rattus jobiensis Rümmler, 1935 – szczur zatokowy
- Rattus verecundus (O. Thomas, 1904) – szczur skromny
- Rattus novaeguineae J.M. Taylor & Calaby, 1982 – szczur nowogwinejski
- Rattus praetor (O. Thomas, 1888) – szczur kłujący
- Rattus nikenii Maryanto, Sinaga, Achmadi & Maharadatunkmsi, 2010 – szczur gruby
- Rattus steini Rümmler, 1935 – szczur papuaski
- Rattus giluwensis J. Edwards Hill, 1960 – szczur giluweński
- Rattus pococki (Ellerman, 1941) – szczur wyżynny
- Rattus richardsoni (Tate, 1949) – szczur lodowcowy
- Rattus omichlodes (Misonne, 1979) – szczur młakowy
- Rattus vandeuseni (J.M. Taylor & Calaby, 1982) – szczur pustelniczy
- Rattus arfakiensis Rümmler, 1935 – szczur iriański
- Rattus niobe (O. Thomas, 1906) – szczur mszysty
- Rattus arrogans (O. Thomas, 1922) – szczur zuchwały
- Rattus mordax (O. Thomas, 1904) – szczur kąsający
- Rattus detentus Timm, Weijola, K.P. Aplin, Flannery & Pine, 2016
- Rattus sanila Flannery & J.P. White, 1991 – szczur nowoirlandzki – takson wymarły
- Rattus satarae Hinton, 1918 – szczur dekański
- Rattus ranjiniae Agrawal & Ghosal, 1969 – szczur królowej
- Rattus montanus W.W.A. Phillips, 1932 – szczur górski
- Rattus norvegicus (Berkenhout, 1769) – szczur wędrowny
- Rattus nitidus (Hodgson, 1845) – szczur białostopy
- Rattus stoicus (G.S. Miller, 1902) – szczur andamański
- Rattus burrus (G.S. Miller, 1902) – szczur nikobarski
- Rattus palmarum (Zelebor, 1869) – szczur palmowy
- Rattus sakeratensis Gyldenstolpe, 1917
- Rattus rattus (Linnaeus, 1758) – szczur śniady
- Rattus tanezumi (Temminck, 1845) – szczur orientalny
- Rattus losea (Swinhoe, 1871) – szczur tajwański
- Rattus osgoodi Musser & Newcomb, 1985 – szczur wietnamski
- Rattus tiomanicus (G.S. Miller, 1900) – szczur malajski
- Rattus tawitawiensis Musser & Heaney, 1985 – szczur skryty
- Rattus baluensis (O. Thomas, 1894) – szczur wierchowy
- Rattus korinchi (H.C. Robinson & Kloss, 1916) – szczur samotny
- Rattus blangorum G.S. Miller, 1942 – szczur indonezyjski
- Rattus simalurensis (G.S. Miller, 1903) – szczur simalurski
- Rattus lugens (G.S. Miller, 1903) – szczur żałobny
- Rattus adustus Sody, 1940 – szczur ogorzały
- Rattus enganus (G.S. Miller, 1906) – szczur engański
- Rattus mindorensis (O. Thomas, 1898) – szczur mindorski
- Rattus hoogerwerfi Chasen, 1939 – szczur wysokogórski
- Rattus argentiventer (H.C. Robinson & Kloss, 1916) – szczur ryżowiskowy
- Rattus hoffmanni (Matschie, 1901) – szczur sulaweski
- Rattus koopmani Musser & Holden, 1991 – szczur eremicki
- Rattus mollicomulus Tate & Archbold, 1935 – szczur miękkowłosy
- Rattus andamanensis (Blyth, 1860) – szczur indochiński
- Rattus pyctoris (Hodgson, 1845) – szczur himalajski
- Rattus exulans (Peale, 1848) – szczur polinezyjski
Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych[28]:
Nazwa odrzucona ze względów nomenklatorycznych decyzją ICZN[2].
Oryginalna, błędna pisownia.
Uzasadniona poprawka Ruttus G. Fischer, 1803.
Wariant pisowni Epimys Trouessart, 1881.
F. Dieterlen: Revocation of name. W: W.F.H. Ansell (red.): African mammals 1938–1988. St Ives: The Tendrine Press, 1989, s. 65. ISBN 0-9512562-1-1. (ang.).
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 275, 279–280. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 829–851, 878. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rattus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 305, 306–311. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
C. Rădulescu & P.-M. Samson. On the discovery of a new species of Muridae Rodentia Mammalia in the mid pleistocene of Romania. „Revue roumaine de biologie”. Serie de Zoologie. 18 (3), s. 185–187, 1973. (ang.).
E. Tchernov. A pleistocene faunule from a karst fissure filling near Jerusalem, Israel. „Verhandlungen der Naturforschenden Gesellschaft in Basel”. 79, s. 161–185, 1968. (ang.).
S. Kawaguchi, Y. Kaneko & Y. Hasegawa. A new species of the fossil murine rodent from the Pinza-Abu Cave, the Miyako Island of the Ryukyu Archipelago, Japan. „Bulletin of the Gunma Museum of Natural History”. 13, s. 18, 2009. (ang.).
G.G. Musser. The Trinil rats. „Modern Quaternary Research in South-East Asia”. 7, s. 65–85, 1982. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: