Myszy

Myszy
	Murinae
	Illiger, 1811
	Okres istnienia: Miocen – współczesność
	; Przedstawiciel podrodziny – mysz domowa (Mus musculus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
	Typ nomenklatoryczny
	Mus Linnaeus, 1758
Plemiona
	13 plemion (w tym 1 o statusie incertae sedis) + 34 rodzaje wymarłe o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście
	13 plemion (w tym 1 o statusie incertae sedis) + 34 rodzaje wymarłe o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Myszy^[2], myszy właściwe^[3] (Murinae) – podrodzina gryzoni z rodziny myszowatych (Muridae) obejmująca około 127 rodzajów i 520 gatunków.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Podrodzina obejmuje gatunki niewielkich ssaków występujących na całym świecie^[4]^[5].

Do podrodziny należą następujące plemiona^[6]^[4]^[2]:

Hapalomyini Pagès, Fabre, Chaval, Mortelliti, Nicolas, Wells, Michaux & Lazzari, 2015
Phloeomyini Alston, 1876
Rattini Burnett, 1830
Hydromyini J.E. Gray, 1825
Millardiini Lecompte, Aplin, Denys, Catzeflis, Chades & Chevret, 2008
Otomyini O. Thomas, 1897 – uszkory
Arvicanthini Denys, Lecompte, A. Dubois & P.J. Taylor, 2001
incertae sedis
- Hadromys O. Thomas, 1911 – staroszczur
- Vernaya Anthony, 1941 – koromyszka – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Vernaya fulva G.M. Allen, 1927 – koromyszka ruda
Vandeleurini Pagès, Fabre, Chaval, Mortelliti, Nicolas, Wells, Michaux & Lazzari, 2015
Apodemini Lecompte, Aplin, Denys, Catzeflis, Chades & Chevret, 2008
Malacomyini Lecompte, Aplin, Denys, Catzeflis, Chades & Chevret, 2008
Murini Illiger, 1811
Praomyini Lecompte, Aplin, Denys, Catzeflis, Chades & Chevret, 2008

Opisano również szereg rodzajów wymarłych o niepewnej pozycji systematycznej i nie sklasyfikowane w żadnym z plemion^[7]:

Allohuaxiamys Qiu Zhuding & Li Qiang, 2016^[8] – jedynym przedstawicielem był Allohuaxiamys gaotegeensis Qiu Zhuding & Li Qiang, 2016
Allorattus Qiu Zhuding & Storch, 2000^[9] – jedynym przedstawicielem był Allorattus engesseri Qiu Zhuding & Storch, 2000
Antemus Jacobs, 1977^[10]
Anthracomys Schaub, 1938^[11]
Apatodemus Savorelli, Colombero & Masini, 2016^[12] – jedynym przedstawicielem był Apatodemus degiulii Savorelli, Colombero & Masini, 2016
Beremendimys Kretzoi, 1956^[13] – jedynym przedstawicielem był Beremendimys noszkyi Kretzoi, 1956.
Castillomys Michaux, 1969^[14]
Castromys Martín-Suárez & Freudenthal, 1994^[15]
Chardinomys Jacobs & Li Chuankui, 1982^[16]
Dilatomys Şen, 1983^[17]
Extrarius Erten, 2017^[18] – jedynym przedstawicielem był Extrarius orhuni Erten, 2017
Hansdebruijnia Storch & Dahlmann, 1995^[19]
Huaxiamys Wu Wenyu & Flynn, 1992^[20]
Huerzelerimys Mein, Martín-Suárez & Agustí Ballester, 1993^[21]
Karnimata Jacobs, 1978^[22]
Karnimatoides Qiu Zhuding & Li Qiang, 2016^[23] – jedynym przedstawicielem był Karnimatoides hipparionum (Schlosser, 1924)
Kritimys Kuss & Misonne, 1968^[24]
Leilaomys Storch & Ni Xijun, 2002^[25] – jedynym przedstawicielem był Leilaomys zhudingi Storch & Ni Xijun, 2002
Linomys Storch & Ni Xijun, 2002^[26] – jedynym przedstawicielem był Linomys yunnanensis (Qiu Zhuding & Storch, 1990)
Lukeinomys Mein & Pickford, 2006^[27] – jedynym przedstawicielem był Lukeinomys cheptumoae Mein & Pickford, 2006
Mikrotia Freudenthal, 2006^[28]
Occitanomys Michaux, 1969^[29]
Orientalomys de Bruijn & Van der Meulen, 1975^[30]
Paraethomys Petter, 1968^[31]
Parapelomys Jacobs, 1978^[32]
Parasaidomys Agustí Ballester & Llenas, 1996^[33]
Progonomys Schaub, 1938^[34]
Qaidamomys Li Qiang & Wang Xiaoming, 2014^[35] – jedynym przedstawicielem był Qaidamomys fortelii Li Qiang & Wang Xiaoming, 2014
Saharamys Mein & Pickford, 2010^[36] – jedynym przedstawicielem był Saharamys misrensis Mein & Pickford, 2010
Saidomys James & Slaughter, 1974^[37]
Stephanomys Schaub, 1938^[38]
Tedfordomys Wu Wenyu, Flynn & Qiu Zhuding, 2017^[39] – jedynym przedstawicielem był Tedfordomys jinensis Wu Wenyu, Flynn & Qiu Zhuding, 2017
Yunomys Qiu Zhuding & Storch, 1990^[40] – jedynym przedstawicielem był Yunomys wui Qiu Zhuding & Storch, 1990.

[1]
J.K.W. Illiger. Ueberblick der Säugthiere nach ihrer Vertheilung über die Welttheile. „Abhandlungen der physikalischen Klasse der Königlich-Preussischen Akademie der Wissenschaften”. Aus den Jahren 1804–1811, s. 46, 129, 1815. (niem.).
[2]
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263–283. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
[3]
Z. Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
[4]
C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458–540. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
[5]
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Murinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
[6]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
[7]
J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Murinae Illiger, 1811, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
[8]
Qiu i Li 2016 ↓, s. 421.
[9]
Z.-d. Qiu & G. Storch. The early Pliocene micromammalian fauna of Bilike, Inner Mongolia, China (Mammalia: Lipotyphla, Chiroptera, Rodentia, Lagomorpha). „Senckenbergiana lethaea”. 80 (1), s. 201, 2000. DOI: 10.1007/BF03043669. (ang.).
[10]
L.L. Jacobs. A new genus of murid rodent from the Miocene of Pakistan and comments on the origin of the Muridae. „PaleoBios”. 25, s. 3, 1977. (ang.).
[11]
Schaub 1938 ↓, s. 17.
[12]
A. Savorelli, S. Colombero & F. Masini. Apatodemus degiulii n. gen. et sp. (Rodentia, Muridae), a hitherto undescribed endemite from the Terre Rosse of Gargano (Late Miocene, Southeastern Italy). „Palaeontographica”. Abteilung A. 306 (1-6), s. 25–49, 2016. DOI: 10.1127/pala/306/2016/25. (ang.).
[13]
M. Kretzoi. Die altpleistozänen Wirbeltierfaunen des Villányer Gebirges. „Geologica Hungarica”. Series Palaeontologica. 27, s. 164, 1956. (niem.).
[14]
Michaux 1969 ↓, s. 5.
[15]
E. Martín-Suárez & M. Freudenthal. Castromys, a new genus of Muridae (Rodentia) from the Late Miocene of Spain. „Scripta Geologica”. 106, s. 12, 1994. (ang.).
[16]
L.L. Jacobs & Ch.-k. Li. A new genus (Chardinomys) of murid rodent (Mammalia, Rodentia) from the neogene of China, and comments on its biogeography. „Geobios”. 15 (2), s. 256, 1982. DOI: 10.1016/S0016-6995(82)80027-2. (ang.).
[17]
Ş. Şen. Rongeurs et Lagomorphes du gisement Pliocène de Pul-e Charki, bassin de Kabul, Afghanistan. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. Section C Sciences de la terre, paléontologie, géologie, minéralogie. 4^e série. 5 (1), s. 33, 50, 1983. (fr.).
[18]
H. Erten. A new genus and species of Muridae (Rodentia) from the Quaternary deposits of the Denizli Basin, South-western Turkey. „Palaeontologia Electronica”. 20 (1; 12A), s. 3, 2017. (ang.).
[19]
G. Storch & T. Dahlmann. The vertebrate locality Maramena (Macedonia, Greece) at the Turolian-Ruscinian Boundary (Neogene). 10. Murinae (Rodentia, Mammalia). „Münchner Geowissenschaftliche Abhandlungen”. Reihe A, Geologie und Paläontologie. 28, s. 130, 1995. (ang.).
[20]
吴文裕 & 劳伦斯•J•弗林 / W.-y. Wu & L.J. Flynn. 记山西榆社晚新生代鼠科化石新属种 / New murid rodents from the Late Cenozoic of Yushe Basin, Shanxi. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 30 (1), s. 19, 1992. (chiń. • ang.).
[21]
P. Mein, E. Martín-Suárez & J. Agustí Ballester. Progonomys Schaub, 1938 and Huerzelerimys gen. nov. (Rodentia); their evolution in Western Europe. „Scripta Geologica”. 103, s. 49, 1993. (ang.).
[22]
Jacobs 1978 ↓, s. 52.
[23]
Qiu i Li 2016 ↓, s. 406.
[24]
S. Kuss & X. Misonne. Pleistozäne Muriden der Insel Kreta. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Abhandlungen”. 132, s. 62, 1968. (niem.).
[25]
Storch i Ni 2002 ↓, s. 520.
[26]
Storch i Ni 2002 ↓, s. 518.
[27]
P. Mein & M. Pickford. Late Miocene micromammals from the Lukeino Formation (6.1 to 5.8 Ma), Kenya. „Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon”. 75 (4), s. 206, 2006. DOI: 10.3406/linly.2006.13628. (ang.).
[28]
M. Freudenthal. Mikrotia nomen novum for Microtia Freudenthal 1976 (Mammalia, Rodentia). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 26 (3), s. 784, 2006. DOI: 10.1671/0272-4634(2006)26[784:MNNFMF]2.0.CO;2. (ang.).
[29]
Michaux 1969 ↓, s. 8.
[30]
H. de Bruijn & A.J. van der Meulen. The Early Pleistocene rodents from Tourkobounia 1 (Athens, Greece). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 78, s. 317, 1975. (ang.).
[31]
F. Petter. Un muride quaternaire nouveau d'Algerie, Paraethomys filfilae. Ses rapports avec les murides actuels. „Mammalia”. 32 (1), s. 54, 1968. DOI: 10.1515/mamm.1968.32.1.54. (ang.).
[32]
Jacobs 1978 ↓, s. 61.
[33]
J. Agustí Ballester & M. Llenas. The late Turolian muroid rodent succession in eastern Spain. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 39 (1), s. 50, 1996. (ang.).
[34]
Schaub 1938 ↓, s. 19.
[35]
Q. Li & X.-m. Wang. Qaidamomys fortelii, a new Late Miocene murid from Qaidam Basin, North Qinghai-Xizang Plateau, China. „Annales Zoologici Fennici”. 51 (1-2), s. 18, 2014. DOI: 10.5735/086.051.0203. (ang.).
[36]
P. Mein & M. Pickford. Vallesian rodents from Sheikh Abdallah, Western Desert, Egypt. „Historical Biology”. 22 (1), s. 247, 2010. DOI: 10.1080/08912961003644104. (ang.).
[37]
G.T. James & B.H. Slaughter. A primitive new middle Pliocene murid from Wadi el Natrun, Egypt. „Annals of the Geological Survey of Egypt”. 4, s. 342, 1974. (ang.).
[38]
Schaub 1938 ↓, s. 21.
[39]
W.-y. Wu, L.J. Flynn & Z.-d. Qiu: The murine rodents of Yushe Basin. W: L.J. Flynn & W.-y. Wu (redaktorzy): Late Cenozoic Yushe Basin, Shanxi Province, China: Geology and Fossil Mammals. Cham: Springer, 2017, s. 193. ISBN 978-94-024-1050-1. (ang.).
[40]
Z.-d. Qiu & G. Storch. New murids (Mammalia: Rodentia) from the Lufeng hominoid locality, Late Miocene of China. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 10 (4), s. 470, 1990. DOI: 10.1080/02724634.1990.10011829. (ang.).

S. Schaub. Tertiäre und quartäre Murinae. „Abhandlungen der schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”. 61, s. 1-39, 1938. (niem.).
J. Michaux. Muridae (Rodentia) du Pliocène supérieur d’Espagne et du midi de la France. „Palaeovertebrata”. 3 (1), s. 1–25, 1969. (fr.).
L.L. Jacobs. Fossil rodents (Rhizomyidae & Muridae) from Neogene Siwalik deposits, Pakistan. „Museum of Northern Arizona Bulletin”. 52, s. 1–103, 1978. (ang.).
G. Storch & X.-j. Ni. New Late Miocene murids from China (Mammalia, Rodentia). „Geobios”. 35 (4), s. 515–521, 2002. DOI: 10.1016/S0016-6995(02)00043-8. (ang.).
邱铸鼎 & 李强 / Z.-d. Qiu & Q. Li. 内蒙古中部新近纪啮齿类动物 / Neogene rodents from central Nei Mongol, China. „中国古生物志总号 / Palaeontologia Sinica”. New series C. 30 (198), s. 1–684, 2016. (chiń. • ang.).

[Illiger-1] [1]
J.K.W. Illiger. Ueberblick der Säugthiere nach ihrer Vertheilung über die Welttheile. „Abhandlungen der physikalischen Klasse der Königlich-Preussischen Akademie der Wissenschaften”. Aus den Jahren 1804–1811, s. 46, 129, 1815. (niem.).

[Cichocki&inni-2] [2]
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263–283. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[kracz-3] [3]
Z. Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.

[Burgin&inni-4] [4]
C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458–540. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] [5]
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Murinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].

[mdd-6] [6]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).

[zij-7] [7]
J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Murinae Illiger, 1811, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).

[CITEREFQiuLi2016421-8] [8]
Qiu i Li 2016 ↓, s. 421.

[qiu&sto00-9] [9]
Z.-d. Qiu & G. Storch. The early Pliocene micromammalian fauna of Bilike, Inner Mongolia, China (Mammalia: Lipotyphla, Chiroptera, Rodentia, Lagomorpha). „Senckenbergiana lethaea”. 80 (1), s. 201, 2000. DOI: 10.1007/BF03043669. (ang.).

[jac77-10] [10]
L.L. Jacobs. A new genus of murid rodent from the Miocene of Pakistan and comments on the origin of the Muridae. „PaleoBios”. 25, s. 3, 1977. (ang.).

[CITEREFSchaub193817-11] [11]
Schaub 1938 ↓, s. 17.

[sav&inni-12] [12]
A. Savorelli, S. Colombero & F. Masini. Apatodemus degiulii n. gen. et sp. (Rodentia, Muridae), a hitherto undescribed endemite from the Terre Rosse of Gargano (Late Miocene, Southeastern Italy). „Palaeontographica”. Abteilung A. 306 (1-6), s. 25–49, 2016. DOI: 10.1127/pala/306/2016/25. (ang.).

[kre-13] [13]
M. Kretzoi. Die altpleistozänen Wirbeltierfaunen des Villányer Gebirges. „Geologica Hungarica”. Series Palaeontologica. 27, s. 164, 1956. (niem.).

[CITEREFMichaux19695-14] [14]
Michaux 1969 ↓, s. 5.

[sua&fre-15] [15]
E. Martín-Suárez & M. Freudenthal. Castromys, a new genus of Muridae (Rodentia) from the Late Miocene of Spain. „Scripta Geologica”. 106, s. 12, 1994. (ang.).

[jac&li-16] [16]
L.L. Jacobs & Ch.-k. Li. A new genus (Chardinomys) of murid rodent (Mammalia, Rodentia) from the neogene of China, and comments on its biogeography. „Geobios”. 15 (2), s. 256, 1982. DOI: 10.1016/S0016-6995(82)80027-2. (ang.).

[sen-17] [17]
Ş. Şen. Rongeurs et Lagomorphes du gisement Pliocène de Pul-e Charki, bassin de Kabul, Afghanistan. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. Section C Sciences de la terre, paléontologie, géologie, minéralogie. 4^e série. 5 (1), s. 33, 50, 1983. (fr.).

[ert-18] [18]
H. Erten. A new genus and species of Muridae (Rodentia) from the Quaternary deposits of the Denizli Basin, South-western Turkey. „Palaeontologia Electronica”. 20 (1; 12A), s. 3, 2017. (ang.).

[sto&dah-19] [19]
G. Storch & T. Dahlmann. The vertebrate locality Maramena (Macedonia, Greece) at the Turolian-Ruscinian Boundary (Neogene). 10. Murinae (Rodentia, Mammalia). „Münchner Geowissenschaftliche Abhandlungen”. Reihe A, Geologie und Paläontologie. 28, s. 130, 1995. (ang.).

[wu&fly-20] [20]
吴文裕 & 劳伦斯•J•弗林 / W.-y. Wu & L.J. Flynn. 记山西榆社晚新生代鼠科化石新属种 / New murid rodents from the Late Cenozoic of Yushe Basin, Shanxi. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 30 (1), s. 19, 1992. (chiń. • ang.).

[mein&inni-21] [21]
P. Mein, E. Martín-Suárez & J. Agustí Ballester. Progonomys Schaub, 1938 and Huerzelerimys gen. nov. (Rodentia); their evolution in Western Europe. „Scripta Geologica”. 103, s. 49, 1993. (ang.).

[CITEREFJacobs197852-22] [22]
Jacobs 1978 ↓, s. 52.

[CITEREFQiuLi2016406-23] [23]
Qiu i Li 2016 ↓, s. 406.

[kuss&mis-24] [24]
S. Kuss & X. Misonne. Pleistozäne Muriden der Insel Kreta. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Abhandlungen”. 132, s. 62, 1968. (niem.).

[CITEREFStorchNi2002520-25] [25]
Storch i Ni 2002 ↓, s. 520.

[CITEREFStorchNi2002518-26] [26]
Storch i Ni 2002 ↓, s. 518.

[mein&pic06-27] [27]
P. Mein & M. Pickford. Late Miocene micromammals from the Lukeino Formation (6.1 to 5.8 Ma), Kenya. „Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon”. 75 (4), s. 206, 2006. DOI: 10.3406/linly.2006.13628. (ang.).

[fre-28] [28]
M. Freudenthal. Mikrotia nomen novum for Microtia Freudenthal 1976 (Mammalia, Rodentia). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 26 (3), s. 784, 2006. DOI: 10.1671/0272-4634(2006)26[784:MNNFMF]2.0.CO;2. (ang.).

[CITEREFMichaux19698-29] [29]
Michaux 1969 ↓, s. 8.

[bru&meu-30] [30]
H. de Bruijn & A.J. van der Meulen. The Early Pleistocene rodents from Tourkobounia 1 (Athens, Greece). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 78, s. 317, 1975. (ang.).

[pet-31] [31]
F. Petter. Un muride quaternaire nouveau d'Algerie, Paraethomys filfilae. Ses rapports avec les murides actuels. „Mammalia”. 32 (1), s. 54, 1968. DOI: 10.1515/mamm.1968.32.1.54. (ang.).

[CITEREFJacobs197861-32] [32]
Jacobs 1978 ↓, s. 61.

[bal&lle-33] [33]
J. Agustí Ballester & M. Llenas. The late Turolian muroid rodent succession in eastern Spain. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 39 (1), s. 50, 1996. (ang.).

[CITEREFSchaub193819-34] [34]
Schaub 1938 ↓, s. 19.

[li&wang-35] [35]
Q. Li & X.-m. Wang. Qaidamomys fortelii, a new Late Miocene murid from Qaidam Basin, North Qinghai-Xizang Plateau, China. „Annales Zoologici Fennici”. 51 (1-2), s. 18, 2014. DOI: 10.5735/086.051.0203. (ang.).

[mein&pic10-36] [36]
P. Mein & M. Pickford. Vallesian rodents from Sheikh Abdallah, Western Desert, Egypt. „Historical Biology”. 22 (1), s. 247, 2010. DOI: 10.1080/08912961003644104. (ang.).

[jam&sla-37] [37]
G.T. James & B.H. Slaughter. A primitive new middle Pliocene murid from Wadi el Natrun, Egypt. „Annals of the Geological Survey of Egypt”. 4, s. 342, 1974. (ang.).

[CITEREFSchaub193821-38] [38]
Schaub 1938 ↓, s. 21.

[wu&inni-39] [39]
W.-y. Wu, L.J. Flynn & Z.-d. Qiu: The murine rodents of Yushe Basin. W: L.J. Flynn & W.-y. Wu (redaktorzy): Late Cenozoic Yushe Basin, Shanxi Province, China: Geology and Fossil Mammals. Cham: Springer, 2017, s. 193. ISBN 978-94-024-1050-1. (ang.).

[qiu&sto90-40] [40]
Z.-d. Qiu & G. Storch. New murids (Mammalia: Rodentia) from the Lufeng hominoid locality, Late Miocene of China. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 10 (4), s. 470, 1990. DOI: 10.1080/02724634.1990.10011829. (ang.).

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

Wikiwand in your browser!

Myszy

Wikiwand in your browser!

Zasięg występowania

Systematyka

Przypisy

Bibliografia