Incertae sedis

Incertae sedis lub incertæ sedis (łac. „o niepewnej pozycji”) – termin używany w taksonomii do określenia jednostki taksonomicznej, której szersze pokrewieństwo jest nieznane lub niezdefiniowane^[1]. Czasami stosowane jest też określenie sedis mutabilis.

Wyjaśnienie terminu

Termin pochodzi z języka łacińskiego, od słowa sedes, dosłownie „miejsce do siedzenia”^[2], w przenośni „położenie”. Wyrażenie jest w dopełniaczu, więc nie ulega zmianie (grupa incertae sedis, grupy incertae sedis).

Wyrażenie określa niepewność dotyczącą interpretacji pokrewieństw, w odróżnieniu od wyrażeń takich jak nomen dubium czy species inquirenda(inne języki), odnoszących się do sytuacji w której nie ma pewności co do właściwego użycia nazwy ze względów nomenklatorycznych (często chodzi o zaginięcie typu)^[1].

Przykłady grup incertae sedis

Niepewność taksonomiczna może odnosić się do różnych rang klasyfikacyjnych. Na przykład chitinozoa (mikroskamieniałości paleozoiczne) interpretowane są czasem jako protisty^[3], a czasem jako jaja zwierząt^[4]; jest więc to niepewność na poziomie królestwa. Natomiast Apertomeandrinidae są rodziną incertae sedis w obrębie typu otwornic (niepewność na poziomie gromady)^[5]. Dla uściślenia poziomu niepewności używa się więc czasem dokładniejszych określeń, na przykład incerti ordinis (o niepewnej przynależności na poziomie rzędu), incertae familiae (o niepewnej przynależności na poziomie rodziny).

Innymi grupami incertae sedis są:

• receptakulity(inne języki);
• tentakulity;
• Thylacocephala(inne języki);
• Vetulicolia.

Szczególnie wiele taksonów incertae sedis znajduje się wśród grup wymarłych^[6].

Zobacz też

• Lista terminów i skrótów w nomenklaturze biologicznej

Przypisy

1. The Code Online | International Commission on Zoological Nomenclature [online], www.iczn.org [dostęp 2023-09-16].
2. IrenaI. Kazik-Zawadzka IrenaI., MarianM. Plezia MarianM. (red.), Słownik łacińsko-polski., Wyd. 2 reprint, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 1998, ISBN 978-83-01-12600-1 [dostęp 2023-09-16] (łac. • pol.). Brak numerów stron w książce
3. YanY. Liang YanY. i inni, Morphological variation suggests that chitinozoans may be fossils of individual microorganisms rather than metazoan eggs, „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”, 286 (1908), 2019, s. 20191270, DOI: 10.1098/rspb.2019.1270, ISSN 0962-8452, PMID: 31362642, PMCID: PMC6710598 [dostęp 2023-09-16] (ang.).
4. Sarah E.S.E. Gabbott Sarah E.S.E., Richard J.R.J. Aldridge Richard J.R.J., Johannes N.J.N. Theron Johannes N.J.N., Chitinozoan chains and cocoons from the Upper Ordovician Soom Shale lagerstätte, South Africa: implications for affinity, „Journal of the Geological Society”, 155 (3), 1998, s. 447–452, DOI: 10.1144/gsjgs.155.3.0447, ISSN 0016-7649 [dostęp 2023-09-16] (ang.).
5. Foraminifera - The World Foraminifera Database - Apertomeandrinidae Plotnikova, 1991 † [online], www.marinespecies.org [dostęp 2023-09-16].
6. AntoniA. Hoffman AntoniA. (red.), Problematic fossil taxa, Oxford monographs on geology and geophysics, New York, NY: Oxford Univ. Press [u.a.], 1986, ISBN 978-0-19-503992-4 [dostęp 2023-09-16]. Brak numerów stron w książce