Rakuski Grzbiet
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rakuski Grzbiet (niem. Rokser Rücken, słow. Rakúsky chrbát, węg. Rókusi-hát[1]) – boczny grzbiet Bujaczego Wierchu (1947 m) w Tatrach Bielskich. Grzbiet ten odbiega od najwyższej części jego grani w południowym kierunku, opadając do Przełęczy nad Czerwoną Glinką (1389 m). Oddziela Dolinę Kieżmarską od Doliny do Siedmiu Źródeł[2]. Po zachodniej stronie Rakuskiego Grzbietu znajduje się duża polana zwana Wspólną Pastwą, o którą toczyły się (często krwawe) spory pomiędzy Białą Spiską a zamkiem w Niedzicy i Kieżmarkiem[3].
Górna część Rakuskiego Grzbietu jest trawiasta i znajduje się w niej kilka skał, które przez dawnych pasterzy nazywane były gomółkami. Witold Henryk Paryski dwom największym nadał nazwy Wielka Gomółka i Mała Gomółka i podał ich wysokość; 1870 i 1803 m n.p.m. Środkową część grzbietu porasta kosodrzewina, a dolną świerkowy las. Rakuski Grzbiet ma jedno orograficznie lewe odgałęzienie – Smrekowy Dział opadający do Doliny do Siedmiu Źródeł. Z Rakuskiego Grzbietu opadają dwa żleby:
Przez Rakuski Grzbiet i dolną część Wspólnej Pastwy prowadzi szlak turystyczny[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.