Purpurki[11] (Pericrocotinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny liszkojadów (Campephagidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Azji[12].
Długość ciała 15–22 cm; masa ciała 6–24 g[13].
Rodzaj Pericrocotus zdefiniował w 1826 roku niemiecki zoolog Friedrich Boie na łamach Isis von Oken[10]. Jako gatunek typowy Boie wyznaczył purpurka sundajskiego (P. miniatus). W 1872 roku Carl Jakob Sundevall wydzielił ten rodzaj do podrodziny Pericrocotinae[1].
Etymologia
- Pericrocotus (Pericrodotus, Perierocotus): gr. περι peri „bardzo, dookoła”; κροκωτος krokōtos „złoto-żółty”, od κροκος krokos „szafran”[14].
- Phoenicornis (Phaenicornis): gr. φοινιξ phoinix, φοινικος phoinikos „karmazynowy, czerwony”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[15]. Gatunek typowy: Muscicapa miniata Temminck, 1822 (Boie); Phoenicornis flammeus Selby, 1840 (= Muscicapa flammea J.R. Forster, 1781) (Selby).
- Acis: w mitologii greckiej Akis (Acis) był sycylijskim pasterzem, w którym zakochała się nimfa Galatea, a po jego śmierci z rąk zazdrosnego cyklopa Polifema został zamieniony w strumień[16]. Gatunek typowy: Muscicapa miniata Temminck, 1822.
- Motacilloides: epietet gatunkowy Pericrocotus motacilloides Swinhoe, 1860; rodzaj Motacilla Linnaeus, 1758 (pliszka); gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[17]. Gatunek typowy: Pericrocotus cinereus Lafresnaye, 1845 (= Lanius divaricatus Raffles, 1822).
Podział systematyczny
Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[11]:
- Pericrocotus erythropygius (Jerdon, 1840) – purpurek białoskrzydły
- Pericrocotus igneus Blyth, 1846 – purpurek płomienny
- Pericrocotus cinnamomeus (Linnaeus, 1766) – purpurek złotobrzuchy
- Pericrocotus solaris Blyth, 1846 – purpurek pomarańczowy
- Pericrocotus miniatus (Temminck, 1822) – purpurek sundajski
- Pericrocotus ethologus Bangs & J.C. Phillips, 1914 – purpurek długosterny
- Pericrocotus brevirostris (Vigors, 1831) – purpurek krótkodzioby
- Pericrocotus lansbergei Büttikofer, 1886 – purpurek białobrzuchy
- Pericrocotus flammeus (J.R. Forster, 1781) – purpurek ognisty
- Pericrocotus tegimae Stejneger, 1887 – purpurek japoński
- Pericrocotus cantonensis Swinhoe, 1861 – purpurek brązoworzytny
- Pericrocotus divaricatus (Raffles, 1822) – purpurek białoczelny
- Pericrocotus roseus (Vieillot, 1818) – purpurek różowy
Niepoprawna późniejsza pisownia Phoenicornis Boie, 1827. Niepoprawna późniejsza pisownia Pericrocotus Boie, 1826.
R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levraul, 1831, s. 388. (fr.). W. Swainson: Zoological illustrations, or, Original figures and descriptions of new, rare, or interesting animals, selected chiefly from the classes of ornithology, entomology, and conchology, and arranged according to their apparent affinities. Wyd. 2. Cz. 2. London: Baldwin & Cradock, 1831–1832, s. ryc. 52 i tekst. (ang.). C.A. Бутурлин. Птицы Приморской области. Из материалов Владивостокского музея общества изучения Амурского края. „Наша охота”. 1 (2), s. 127, 1910. (ros.). Pericrocotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2015-04-19] (ang.). D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Cuckooshrikes (Campephagidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Pericrocotus, DOI: 10.2173/bow.campep2.01 [dostęp 2023-06-02] (ang.). 
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
_near_Hyderabad_W_IMG_7666.jpg)
