Puchlina wodna (medycyna)

Puchlina wodna (łac. hydrops, z gr. ὕδρωψ) – historyczne określenie medyczne dotyczące objawu polegającego na gromadzeniu nadmiernej ilości płynu w tkankach i naturalnych jamach ciała. Nie występuje we współczesnej terminologii medycznej. Prawdopodobnie można traktować ją jako synonim obrzęków uogólnionych (łac. anasarca), ale nie należy jej mylić z puchliną głodową.

Czasami była zapisywana bardziej szczegółowo, np. „puchlina brzuszna” (łac. hydrops ventris)^[1] – obecnie objaw określany mianem wodobrzusza.

W dokumentach historycznych występuje jako domniemana przyczyna zgonów. Mogła być spowodowana chorobami wątroby, nerek, niewydolnością serca czy sepsą^[1].

Na „puchlinę wodną” mieli cierpieć m.in.: Heraklit^[2], Trajan, św. Antoni Padewski^[3], Klemens Janicki^[4], Maria I Tudor^[5], Ludwig van Beethoven^[6], Fryderyk Wilhelm I i jego wnuk Fryderyk Wilhelm I Pruski^[7].

Także Biblia wspomina o człowieku chorym na „puchlinę wodną”, a uzdrowionym przez Jezusa^[8].