Powiat jaworowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat jaworowski – powiat w województwie lwowskim, istniejący w okresie II Rzeczypospolitej, z siedzibą w Jaworowie.
| powiat | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
1005 km² | ||||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
79 os./km² | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa | |||||
1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie (zbiorcze)[2].
Struktura
Gminy wiejskie w 1934 r.:
- gmina Bruchnal
- gmina Gnojnice
- gmina Nahaczów
- gmina Ożomla Mała
- gmina Szkło
- gmina Wielkie Oczy
- gmina Wierzbiany
- gmina Szutowa
Miasta:
Majątki ziemskie:
- Jaworów (dawny dwór Jana III Sobieskiego), własność Leona i Ewy Dębickich[3]
- Przyłbice i Bruchnal, własność Leona hr. Szeptyckiego (1877–1939), brata metropolity greckokatolickiego Andrzeja (Romana) hr. Szeptyckiego[4]
15 czerwca 1934 roku z powiatu jaworowskiego wyłączono gminy Budomierz i Hruszów i włączono je do powiatu lubaczowskiego. Natomiast z powiatu lubaczowskiego wyłączono gminę Lipowiec (z przysiółkami Lindenau i Majdan) włączono je do powiatu jaworowskiego[5].
W 1945 roku z dawnego powiatu jaworowskiego w Polsce znalazły się jedynie: główna, zachodnia część gminy Wielkie Oczy (jednostkę utrzymano w powiecie lubaczowskim), główna, zachodnia część gminy Gnojnice bez Gnojnic (jednostkę przekształcono w gminę Młyny w powiecie jarosławskim), północno-zachodnie pasmo gminy Nahaczów z Majdanem Lipowieckim oraz północno-zachodni skrawek miasta Krakowca.
Starostowie
- Stanisław Zygmunt Michałowski (1919–1925)[6]
- Ludwik Lipiński (1927–)[7]
- Tadeusz Malinowski (–1931)[8][9]
- Józef Białostocki (kierownik, 1931–1934[10]
- Jerzy Łoś (od 1934 jako kierownik, od lipca 1935 rzeczywisty starosta do 1936)[3][11]
- rtm. rez. Stanisław Kossowski (1936–)[12][13]
- Bolesław Gawenda (1938)[14][15]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.