Polkowice (gmina)

Polkowice – gmina miejsko-wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, na części Wzgórz Dalkowskich, Doliny Szprotawy i Wysoczyzny Lubińsko-Chocianowskiej.

Polkowice

gmina miejsko-wiejska
Ratusz w Polkowicach
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	polkowicki
TERC	0216043
Siedziba	Polkowice
Burmistrz	Wiesław Wabik
Powierzchnia	158,77 km²
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności	27 418[1]
• gęstość	163,5 os./km²
Nr kierunkowy	76
Tablice rejestracyjne	DPL
Adres urzędu: ul. Rynek 1 59-100 Polkowice
Szczegółowy podział administracyjny
Położenie na mapie powiatu
51°30′00″N 16°04′00″E
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Siedziba gminy to Polkowice.

Według danych z 30 czerwca 2004^[2] gminę zamieszkiwały 26 002 osoby. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku gminę zamieszkiwało 27 715 osób^[3].

Historia

Gmina Polkowice z siedzibą władz we wsi Polkowice (do 1945 miasto) powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu głogowskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego^[4][5]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem głogowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego^[6].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 14 gromad: Bądzów, Gaiki, Guzice, Jerzmanowa, Komorniki, Kurów Mały, Moskorzyn, Obiszów, Polkowice, Polkowice Dolne, Potoczek, Sucha Górna, Tarnówek i Trzebcz^[7]. 5 października 1954 z gminy Polkowice w powiecie głogowskim w woj. zielonogórskim wyłączono gromady Guzice, Komorniki, Trzebcz, Tarnówek, Moskarzyn, Polkowice, Polkowice Dolne i Sucha Górna włączając je do powiatu lubińskiego w woj. wrocławskim^[8].

Gmina została zniesiona jesienią 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin^[9].

1 stycznia 1967 Polkowice otrzymały prawa miejskie^[10].

Gminę Polkowice reaktywowano 1 stycznia 1973 roku, tym razem w powiecie lubińskim w woj. wrocławskim. W jej skład weszło 19 sołectw: Biedrzychowa, Dąbrowa, Guzice, Jabłonów, Jędrzychów, Kazimierzów, Komorniki, Moskorzyn, Nowa Wieś Lubińska, Parchów, Pierzkowice, Pogorzeliska, Polkowice Dolne, Sobin, Sucha Góra, Szklary Górne, Tarnówek, Trzebcz i Żuków^[11][12].

9 grudnia 1973 roku (z wejściem w życie od 4 października 1973) z gminy Polkowice wyłączono: a) wsie Jabłonów, Nowa Wieś Lubińska, Parchów i Pogorzeliska włączając je do nowo utworzonej gminy Chocianów, oraz b) wieś Szklary Górne włączając ją do gminy Lubin; do gminy Polkowice przyłączono natomiast wsie Barszów i Żelazny Most z gminy Rudna w tymże powiecie^[13].

W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie legnickim.

W 1999 roku znalazła się w nowo utworzonym powiecie polkowickim w województwie dolnośląskim.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002^[14] gmina Polkowice ma obszar 158,77 km², w tym:

• użytki rolne: 43%
• użytki leśne: 40%

Gmina stanowi 20,36% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004^[2]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	26 002	100	13 195	50,7	12 807	49,3
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	163,8		83,1		80,7

• Piramida wieku mieszkańców gminy Polkowice w 2014 roku^[1].

Miejscowości

miasto

Polkowice,

wsie

Biedrzychowa, Dąbrowa, Guzice, Jędrzychów, Kaźmierzów, Komorniki, Moskorzyn, Nowa Wieś Lubińska, Pieszkowice, Sobin, Sucha Górna, Tarnówek, Trzebcz, Żelazny Most i Żuków.

osady

Nowinki, Paulinów, Włoszczów

Sąsiednie gminy

Chocianów, Grębocice, Jerzmanowa, Lubin, Radwanice, Rudna, Przemków