Połoczany

Połoczany (biał. Палачаны, ros. Полочаны) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Połoczany, którego jest siedzibą.

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Połoczany

Połoczany

Палачаны
Полочаны

Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	mołodecki
Sielsowiet	Połoczany
Populacja (2009) • liczba ludności	972[1]
Kod pocztowy	222312
Położenie na mapie obwodu mińskiego Połoczany
Położenie na mapie Białorusi Połoczany
Położenie na mapie Polski w 1939 Połoczany
54°13′34″N 26°43′18″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Czerepy

W Połoczanach znajdują się kościół rzymskokatolicki, cerkiew prawosławna i stacja kolejowa Połoczany na linii Mołodeczno – Lida. Siedziba parafii prawosławnej (pw. Narodzenia Matki Bożej)^[2] i rzymskokatolickiej (pw. św. Rocha).

Za czasów carskich i w II Rzeczypospolitej siedziba gminy Połoczany.

Obecna wieś składa się z czterech dawnych wsi: Połoczany, Czerepy, Oborek i Łapińce. Prócz Połoczan największą wsią był Oborek, który w XIX w. był siedzibą okręgu wiejskiego i parafii katolickiej^[3] W Oborku urodził się Leonard Chodźko.

Historia

W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Oborek, w gminie Połoczany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.W 1866 roku liczyła 95 mieszkańców w 11 domach, należała do dóbr Jachimowszczyzna, własność Prószyńskich^[4].

W latach 1921–1945 wieś, osada, folwark i osada kolejowa leżały w Polsce, w województwie wileńskim^{[uwaga 1]}, w powiecie wołożyńskim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Połoczany^[5].

W 1931 zamieszkiwało:

• wieś w 46 domach 275 osób^[6].
• folwark w 3 domach 57 osób^[6].
• osadę w 1 domu 6 osób^[6].
• osadę kolejową 14 osób^[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Oborku i prawosławnej w Hrozdowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Połoczanach^[7].

Przynależność państwowa i administracyjna

•  ?–1917  Imperium Rosyjskie, gubernia wileńska, powiat oszmiański
• 1917–1919  Rosyjska FSRR
• 1919–1920  Polska, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich, okręg wileński, powiat oszmiański
• 1920–1920  Rosyjska FSRR
• 1920–1945^{[uwaga 2]}  Polska
  • województwo:
    • okręg nowogródzki (1920–1921)
    • nowogródzkie (1921–1927)
    • wileńskie (od 1927)
  • powiat:
    • wołożyński (1920–1927)
    • mołodecki (od 1927)
• 1945–1991  ZSRR, Białoruska SRR
• od 1991  Białoruś

• 
  Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
• 
  Kościół św. Rocha
• 
  Stacja kolejowa

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
2. De facto do 1939.

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. Приход храма Рождества Пресвятой Богородицы д. Полочаны. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-06]. (ros.).
3. Oborek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 336.
4. Apoleje, wieś, powiat oszmiański, gm. Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 46.
5. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 29.
7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1344.

Bibliografia

• Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 722.
• Połoczany na mapie WIG
• Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3. Brak numerów stron w książce