Plesiopanurgus

Plesiopanurgus – rodzaj pszczół z rodziny pszczolinkowatych, podrodziny zbierkowatych i plemienia trutnic.

Plesiopanurgus[1]
Cameron, 1907
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	żądłówki
Nadrodzina	pszczoły
Rodzina	pszczolinkowate
Podrodzina	zbierkowate
Plemię	trutnice
Rodzaj	Plesiopanurgus
Typ nomenklatoryczny
Plesiopanurgus cinerarius Cameron, 1907
Synonimy
Neopanurgus Schwammberger, 1971 Plesiopanurgus (Zizopanurgus) Patiny et Rasmont, 1999

Są to krępo zbudowane pszczoły o ciele długości od 7 do 11 mm, jednolicie czarnym oskórku i dość długim, jasnym owłosieniu. Głowa jest nieco szersza niż dłuższa, u obu płci pozbawiona jest zagłębień twarzowych, ma słabo zaznaczone zewnętrzne szwy podczułkowe, silnie wystający nadustek i w całości długo orzęsioną wargę górną. Górna powierzchnia żuwaczek odznacza się silnym zębem przynasadowym. Czułki samców mają pogrubione trzonek i biczyk oraz spiczasto zwężony ostatni człon. Przedplecze wyróżnia się obecnością guzków lub listewek w części grzbietowo-bocznej. Samce mają siódme sternum odwłoka z małym dyskiem, szypułkowatymi płatami apodemalnymi i urzeźbionymi, długo owłosionymi płatami wierzchołkowymi. Silny wyrostek wierzchołkowy ósmego sternum ma jeszcze boczne odgałęzienia. Gonokoksyty samca są krótsze od owłosionych gonostyli^[2].

Rodzaj palearktyczny. Przedstawiciele występują w Maroku i w Azji od wschodniej Turcji po Iran^[2].

Należą tu gatunki^[1]:

• Plesiopanurgus cinerarius Cameron, 1907
• Plesiopanurgus ibex Baker, 1972
• Plesiopanurgus richteri (Schwammberger, 1971)
• Plesiopanurgus zizus (Warncke, 1987)