Loading AI tools
polski dziennikarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Skwieciński (ur. 1 maja 1963 w Warszawie)[1] – polski dziennikarz, publicysta, działacz opozycyjny, dyplomata, od 2023 do 2024 ambasador RP w Armenii.
_II.jpg) Piotr Skwieciński (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1963 |
|---|---|
| Prezes Polskiej Agencji Prasowej | |
| Okres |
od 2006 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Jerzy Paciorkowski |
| Dyrektor Instytutu Polskiego w Moskwie | |
| Okres |
od 1 marca 2019 |
| Poprzednik | |
| Ambasador RP w Armenii | |
| Okres |
od 2023 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
   | |
Piotr Skwieciński uczęszczał do XLI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela w Warszawie[2]. Od 1982 studiował historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, pracę magisterską Stronnictwo Ludowe wobec obozu rządzącego w latach 1936–1938, napisaną pod kierunkiem Andrzeja Garlickiego, obronił w 1989[3].
W latach 80. czynny w ówczesnym podziemiu solidarnościowym (m.in. Oficyna Wydawnicza „Pokolenie”, pisma „KOS” i „Tu i Teraz”, członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów)[1], w latach 90. – w Lidze Republikańskiej[4]. 16 grudnia 1982 został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Warszawie-Białołęce. Zwolniony po kilku tygodniach. Był pracownikiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (1989–1990) oraz współzałożycielem Kongresu Liberalno-Demokratycznego w Warszawie[1].
W latach 1990–1994 był dziennikarzem „Życia Warszawy” (członek tamtejszej „Solidarności”)[1], w latach 1994–1996 wiceszefem programu informacyjnego Wiadomości TVP1, w latach 1996–1998 pracował w gazecie „Życie”. W latach 1998–2003 kierował redakcją krajową Polskiej Agencji Prasowej. W latach 2003–2006 był kierownikiem publicystyki politycznej w telewizji TV Puls, współpracował z „Gazetą Polską”, „Rzeczpospolitą” i „Dziennikiem” oraz „Nowym Państwem”[5].
W latach 2006–2009 prezes Polskiej Agencji Prasowej. W latach 2009–2010 był doradcą prezesa Narodowego Banku Polskiego Sławomira Skrzypka[6]. 15 stycznia 2009 złożył dymisję z funkcji prezesa zarządu PAP SA. Następnie współpracownik „Rzeczpospolitej”. Od marca do końca grudnia 2011 moskiewski korespondent tej gazety (1 stycznia 2012 „Rzeczpospolita” zlikwidowała placówkę w Moskwie w ramach oszczędności). Od stycznia 2012 do lutego 2013 publicysta „Rzeczypospolitej” i tygodnika „Uważam Rze”. Od lutego 2013 do lutego 2019 publicysta tygodnika „W Sieci”[5].
W 2020 Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego powołało go do Rady Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia[7]. 1 marca 2019 został dyrektorem Instytutu Polskiego w Moskwie[8]. W kwietniu 2022 został wydalony z Rosji wraz z grupą 45 polskich dyplomatów w ramach retorsji po inwazji Rosji na Ukrainę[9][10]. 22 sierpnia 2022 objął stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, odpowiadającym za dialog z diasporą żydowską[11][12].
18 kwietnia 2023 otrzymał nominację na ambasadora RP w Armenii[13]. Misję rozpoczął 28 czerwca 2023, składając listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Wahagna Chaczaturiana[14] i zakończył w 2024[15].
Syn Mirosława i Wery[16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
