Loading AI tools
polski poeta, prozaik, informatyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Czerski, właściwie Kordian Piotr Klecha[1] (ur. 1 kwietnia 1981) – polski poeta i prozaik, a także współzałożyciel zespołu muzycznego Towary Zastępcze.
Ukończył informatykę na Politechnice Gdańskiej, studiował także filozofię na Uniwersytecie Gdańskim.[potrzebny przypis]
Debiutował w 1999 r. na łamach „Toposu”; wiersze, prozę, reportaże i eseje publikował także m.in. w „FA-arcie”, „Studium”, „Lampie”, „Tygodniku Powszechnym”, „Polityce”, oraz czasopismach i antologiach zagranicznych („Иностранная литература”[2] [Rosja], „Jahrbuch Polen”[3] [Niemcy], „Quorum” [Słowenia]).
W 2002 roku nakładem „Korporacji Ha!art” ukazała się książka poetycka Czerskiego pt. pospieszne, osobowe (nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki). 2 kwietnia 2006 roku to samo wydawnictwo opublikowało mini-powieść (albo fabularyzowany reportaż), zatytułowaną Ojciec odchodzi, będącą zapisem wydarzeń towarzyszących śmierci papieża Jana Pawła II i celebrze następującej po niej narodowej żałoby oraz portretem tzw. „pokolenia JP2” (nazywanego w tekście „pokoleniem Dżej Pi Tu”).
Czerski jest m.in. zwycięzcą 41. Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Czerwonej Róży (2000) i XXI Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Akantu (2002), laureatem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury (2005)[4], a także stypendystą Marszałka Województwa Pomorskiego (2003) i programu Homines Urbani (2005). W 2007 nominowany do nagrody Grand Press w kategorii „reportaż prasowy” za tekst zatytułowany Outland[5].
Od 2006 współtworzy zespół Towary Zastępcze, z którym nagrał dwie płyty (Ciche dni, 2006 i Dolne Miasto OST, Nasiono Records, 2009) i koncertował w Polsce, Niemczech i na Słowacji. Brał także udział w pracach grupy Nasiono All Stars, których pokłosiem jest album Europejski Poeta Wolności (Gdańsk, 2010). Aktywnie uczestniczy w działaniach muzycznego kolektywu wydawniczego Nasiono Records.
Od 2010 publikuje nieregularnie felietony w portalu Wirtualna Polska[6].
Przez kilka lat prowadził blog osobisty (m.in. nagroda „bloger roku 2007” Wiadomosci24.pl w kategorii "kultura"[7]), a w latach 2003-2006 współtworzył (z Michałem Piotrowskim) popularny blog obrazkowy gadugadu.blog.pl. Od kilku lat na miniblogu bezpośrednia transmisja z końca świata publikuje autorski wybór memów (czerski.tumblr.com, wcześniej czerski.soup.io).
11 lutego 2012 roku w „Dzienniku Bałtyckim” ukazał się jego tekst My, dzieci sieci, opublikowany na licencji cc-by-sa 3.0[8]. W ciągu kilku tygodni tekst - porównywany często z „Deklaracją Niepodległości Cyberprzestrzeni” – dotarł do kilkuset tysięcy osób i został przetłumaczony na kilkanaście języków: angielski („The Atlantic Monthly”[9], Boing Boing – blog Cory’ego Doctorowa[10] i falkvinge.net[11]), niemiecki (tygodnik „Die Zeit”[12]), hiszpański (magazyn ALT1040[13] i argentyńska Partia Piratów[14]), francuski (framablog.org[15]), włoski (magazyn Internazionale[16], niderlandzki[17], szwedzki[18], estoński[19], bułgarski, czeski[20], chiński, turecki, serbski[21], macedoński[22], rosyjski[23][24], duński i węgierski (www.kalozmedia.org[25]).
W Polsce tekst (pod tytułem Do analogowych) przedrukował tygodnik „Polityka”[26], odnosi się do niego często także Edwin Bendyk w książce „Bunt Sieci”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.