Pikulice

Pikulice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl^[3][5].

Integralne części wsi Pikulice^[3][5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0608859	Optyń	przysiółek
0608842	Zalesie	część wsi

Ukraiński Cmentarz Wojenny w Pikulicach

Pikulice

wieś
Kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	przemyski
Gmina	Przemyśl
Liczba ludności (2022)	548[1]
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-733[2]
Tablice rejestracyjne	RPR
SIMC	0608836[3]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Przemyśl Pikulice
Położenie na mapie Polski Pikulice
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Pikulice
Położenie na mapie powiatu przemyskiego Pikulice
49°44′44″N 22°46′29″E[4]

Wieś jest położona w obszarze południowo–wschodnim wiejskiej gminy Przemyśl^[6].

We wsi znajduje się dom kultury.

We wsi działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej^[7][8].

Historia

Wieś pierwotnie należała do Przemyśla jako osadzona na stu łanach frankońskich, darowanych miastu przez króla Władysława II Jagiełłę przywilejem z 1389 roku. Ten król swym dokumentem, wydanym 29 października 1408 w Przemyślu, uwalnia od wszelkich danin i ciężarów osiedlających się we wsiach, m.in. w Piekulicach. W roku 1418 starosta ruski oraz kasztelan szremski Iwan z Obychowa z polecenia królewskiego przeprowadził rozgraniczenie pomiędzy przedmieściem Piekuliczi i wsiami Grochowce, Witoszyńce oraz Koniuchy.

Wieś królewska Piekulice położona była w 1589 roku w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego^[9].

Po I wojnie światowej znajdował się tutaj obóz internowanych żołnierzy armii URL. Do lata 1944 filia Stalagu 327^[10] dla jeńców sowieckich. Obozy o tej samej numeracji istniały jeszcze w Nehrybce i Olchowcach, w którym byli przetrzymywani również jeńcy włoscy i holenderscy, po II wojnie światowej obóz jeńców niemieckich.

Wieś spalona 15 października 1945 przez oddział UPA z sotni „Łastiwki” Grzegorza Jankowskiego (ukr. Григорій Янківський).

W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Pikulice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Zabytki, kultura

We wsi znajduje się murowany neogotycki kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, wzniesiony w 1910 r.^[11] lub w latach 1911-1912.^[12] Obok kościoła przy drodze - murowana neogotycka dzwonnica^[13] z roku 1912.^[12]

Religia

Rzymskokatolicy

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład parafii w Przemyślu.

Grekokatolicy

Niegdyś we wsi znajdował klasztor bazyliański. Jeszcze w latach 70. XX wieku we wsi znajdowała się cerkiew pw. Sobora Najświętszej Marii Panny, która została rozebrana. Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład greckokatolickiej parafii w Nehrybce^[14].

Ukraiński Cmentarz Wojenny w Pikulicach

Warta honorowa ukraińskich płastunek przed grobem powstańców (USS i UPA^[15]) w Pikulicach w dniu 29 kwietnia 2007 w rocznicę Akcji Wisła

We wsi znajduje się Ukraiński Cmentarz Wojenny (blisko skraju ze strony Przemyśla^[16]). Cmentarz znajduje się w miejscu obozu jenieckiego, w którym przebywali żołnierze Semena Petlury. W wyniku trudnych warunków obozowych, wielu spośród internowanych zmarło. Do pochówków wykorzystano istniejący cmentarz z I wojny światowej. Do chwili obecnej zachowały się nagrobki żołnierzy węgierskich z 1915 roku. Na drugiej części cmentarza pochowano szczątki upowców ekshumowanych w Birczy.