Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Verdelot, także Verdelotto, Deslouges[1] (ur. ok. 1480 w Les Loges koło Verdelot, zm. po 1527) – francuski kompozytor.
Znany jest tylko ze swojej działalności we Włoszech[1]. Według relacji Vasariego około 1511 roku przebywał w Wenecji, gdzie wraz z niejakim Ubrettem został sportretowany przez Sebastiano del Piombo[1]. Około 1521 roku był w Rzymie, następnie udał się do Florencji[1]. W latach 1522–1525 pełnił funkcję maestro di cappella w baptysterium św. Jana, a w latach 1523–1527 także w katedrze Santa Maria del Fiore[1]. Od 1523 do 1524 roku przebywał także przypuszczalnie przez kilka miesięcy na dworze papieskim w Rzymie[1][2]. Po wygnaniu Medyceuszy z Florencji w 1527 roku związał się ze zwolennikami republiki[1]. Nie jest znana data jego śmierci. Mógł umrzeć na zarazę w 1527 roku[1]. Brak jakichkolwiek wzmianek na jego temat po oblężeniu Florencji przez wojska papieskie i cesarskie w latach 1529–1530[2]. Według informacji z dzieła Ortenzo Landiego, wydanego w 1552 roku, nie żył już od dłuższego czasu[1].
Uważany jest, obok Costanzo Festy, za twórcę madrygału[1]. Jego twórczość cieszyła się w XVI wieku dużą popularnością[1][2], utwory Verdelota były wielokrotnie przedrukowywane w zbiorach tabulatur, często z przeróbkami i intawolacjami, były też wykorzystywane jako model przez innych kompozytorów[1]. Skomponował około 150 madrygałów[1], około 58 motetów, 4 chansons, dwie msze (jedna znana pod tytułem Philomena), Magnificat sexti toni[2]. Niektóre z przypisywanych mu dzieł są wątpliwej autentyczności[2].
Pod względem muzycznym madrygały Verdelota wykazują ślady wpływu francuskich chansons, niekiedy widoczne są w nich jeszcze ślady wcześniejszej frottoli[1]. Różne grupy głosów są w nich sobie przeciwstawianie w celu osiągnięcia efektu dramatyzacji, przeważa sylabiczne traktowanie tekstu, niekiedy w jednym z głosów w drobniejszych wartościach rytmicznych pojawiają się melizmaty[1]. Struktura wersyfikacyjna tekstu podkreślona jest wyraźnymi kadencjami i pauzami[1]. Ewenementem w twórczości madrygałowej XVI wieku było umuzycznienie przez Verdelota dwóch tekstów pisanych prozą (O singular dolcezza i żartobliwy dialog Chi bussa?), zapowiadające już komedię madrygałową[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
