pianista rosyjski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Lwowicz Giliłow (ros. Павел Львович Гилилов; ur. 23 lipca 1950 w Doniecku, w obwodzie rostowskim) – rosyjski pianista i pedagog, laureat IV nagrody na IX Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1975)[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo |
m.in. Deutsche Grammophon, Virgin Records, Polskie Nagrania „Muza” |
Strona internetowa |
Na fortepianie zaczął grać w wieku pięciu lat, a trzy lata później zadebiutował z orkiestrą. W 1973 ukończył z wyróżnieniem studia pianistyczne w Konserwatorium Leningradzkim[2]. W 1976 rozpoczął na tej samej uczelni pracę pedagogiczną[3].
W trakcie swojej kariery odniósł sukcesy na kilku konkursach muzycznych[2]:
W 1978 roku wyemigrował z ZSRR do Niemiec i rozpoczął międzynarodową karierę. Występował w wielu krajach świata ze znanymi orkiestrami i dyrygentami[3][4]. Występuje na wielu festiwalach. Brał udział m.in. w 50. Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju (1995)[5].
Jest też pedagogiem muzycznym, profesorem w Hochschule für Musik und Tanz Köln i Mozarteum oraz organizatorem wielu kursów mistrzowskich dla pianistów[6]. W 2005 był inicjatorem powstania Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ludwiga van Beethovena w Bonn (ang. International Telekom Beethoven Competition Bonn)[7].
W jego repertuarze znajdują się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Johanna Nepomuka Hummla, Siergieja Rachmaninowa, Siergieja Prokofjewa oraz Johannesa Brahmsa. Nagrał wiele płyt dla różnych wytwórni muzycznych (m.in. Deutsche Grammophon, Virgin Records i Polskie Nagrania „Muza”)[8][9]. W sezonie artystycznym 1992/1993 dokonał prawykonania II koncertu fortepianowego Krzysztofa Meyera[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.