Park Stanisława Moniuszki w Poznaniu

Park Stanisława Moniuszki w Poznaniu (dawniej Park J.W.Goethego, w latach 1919–21 Park Miejski) – zabytkowy park o powierzchni 2,2 ha położony w centrum Poznania, zlokalizowany między ulicami Libelta, Noskowskiego, Chopina i Al. Niepodległości.

Park Stanisława Moniuszki

nr rej. 274 z 3 stycznia 1985
Park Moniuszki z popiersiem muzyka
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Dzielnica	Osiedle Stare Miasto
Powierzchnia	2,2 ha
Data założenia	1905
Położenie na mapie Polski Park Stanisława Moniuszki
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Park Stanisława Moniuszki
Położenie na mapie Poznania Park Stanisława Moniuszki
52°24′48,03″N 16°55′07,07″E

Obok Parku Wilsona jest to najstarszy tego typu obiekt w mieście. Powstał w około 1870 roku jako ogród prywatny, w 1905 roku został odkupiony od radcy Fehlana przez miasto i zamieniony na ogród publiczny (wówczas miał 1,7 hektara i potocznie nazywany był Parkiem Fehlana^[1]). Od tego czasu był kilkakrotnie przebudowany (m.in. wymieniono ogrodzenie drewniane na metalowe, dosadzono rododendrony, azalie pontyjskie, portugalskie śliwy wawrzynowe i magnolie^[1]). Oficjalne udostępnienie odbyło się 2 sierpnia 1905. Wejście główne umieszczono u zbiegu ulic Libelta i Chopina. W 1907, w 75. rocznicę śmierci Goethego, otrzymał imię tego twórcy^[2]. W 1913 w centrum założenia posadowiono rzeźbę W kąpieli autorstwa Maxa Klingera, zakupioną w 1908 ze środków żydowskiej fundacji Samuela Jaffego. Była to jedna z czterech brązowych kopii oryginału stojącego w Muzeum Miejskim w Lipsku^[1]. Obecny wygląd parku datuje się na rok 1946, kiedy to otwarto go po silnych zniszczeniach wojennych (toczyły się tutaj ciężkie boje o Cytadelę). Kwietniki zastąpiono wtedy rozległymi trawnikami, buki przetrzebiła artyleria. W wyniku powojennych zaniedbań i mrozów wyginęły zasadzone w nim wcześniej magnolie, różaneczniki, żywotniki i cyprysiki. Na obecny drzewostan parku składają się grab, dęby szypułkowe i grochodrzewy. W latach 1953–1955 gnieździło się w nim 10 gatunków ptaków – szpaki, kosy, sikory, muchołówki, pleszki oraz pokrzewka czarnołbista.

Na terenie parku znajduje się pomnik Stanisława Moniuszki z 1924 roku, wykonany przez Marcina Rożka – dar Związku Śpiewaków i prezydenta Cyryla Ratajskiego (zniszczony przez nazistów i odbudowany po wojnie przez Edwarda Haupta). W 1923 roku odsłonięto w parku popiersie Fryderyka Chopina, które w 1961 roku przeniesiono do parku jego imienia.

Przy ul. Chopina przez wiele lat funkcjonował konsulat USA, którego okolice były nieformalnym miejscem spotkań opozycji w czasach PRL. Przy tej samej ulicy stoi dom, w którym mieszkał Cyryl Ratajski (upamiętnia to stosowna tablica).

Zobacz też

• Stanisław Moniuszko

Przypisy

1. Waldemar Karolczak, Parki publiczne, skwery i promenady dawnego Poznania (do 1914r.), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.59-60, ISSN 0137-3552
2. Jacek Y. Łuczak, Spacerownik Poznański, Biblioteka Gazety Wyborczej, Agora, Warszawa, 2013, s.217, ISBN 978-83-268-0055-9

Bibliografia

• Piotr Maluśkiewicz Włodzimierz Łęcki: Poznań od A do Z. Poznań: KAW, 1986, s. 102-103. ISBN 978-83-03-01260-9.
• Helena Szafran: Miasto Poznań i okolica. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1959, s. (seria "Wielkopolska w Oczach Przyrodnika", nr 3).
• Praca zbiorowa: Poznań – spis zabytków architektury. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2004, s. 48. ISBN 83-89525-07-0.
• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000. Poznań: CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, 2008. ISBN 978-83-7445-018-8. Brak numerów stron w książce
• Park Moniuszki w Poznaniu: opis parku. [dostęp 2011-02-20].