Park Narodowy Szumawa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park narodowy Szumawa (cz. Národní park Šumava) – największy z czterech parków narodowych powołanych w Czechach. Obejmuje teren górski wzdłuż granicy z Austrią i Bawarią.
 | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
Kraj południowoczeski i pilzneński, |
| Siedziba | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | |
| Powierzchnia |
680,6 km² |
| Powierzchnia otuliny |
996,2 km² (OChK) |
| Odwiedzający |
1,25 mln[1] |
_-_location_map.svg) Położenie na mapie Czech | |
Położenie na mapie Czech  | |
 49°01′09″N 13°34′46″E | |
| Strona internetowa | |
Pierwsze koncepcje wielkoobszarowej ochrony czeskiej Szumawy wysunięto w ostatnich latach istnienia monarchii habsburskiej. W 1963 roku powołano do istnienia wzdłuż granicy obszar chronionego krajobrazu o powierzchni 1630 km². Obejmowała ona słabo zaludniony po wysiedleniu rdzennej ludności niemieckojęzycznej, silnie zalesiony i zmilitaryzowany pas wzdłuż żelaznej kurtyny, a więc o małej dostępności dla turystów. Po upadku reżimu komunistycznego rząd czechosłowacki podjął w 1991 roku decyzję o wydzieleniu parku narodowego z obszaru chronionego krajobrazu części terytorium o powierzchni 680,6 km²[2]. Jego celem jest ochrona wyjątkowo dobrze zachowanej w tej części Europy przyrody i rozwoju turystyki w niedoinwestowanym regionie. Wkrótce park rozpoczął współpracę z powołanym po drugiej stronie granicy Parkiem Narodowym Lasu Bawarskiego. Obszar chronionego krajobrazu stał się zaś otuliną parku.
Naturalnymi zbiorowiskami leśnymi Szumawy są żyzne i kwaśne buczyny górskie oraz bory świerkowe. Do tego doliczają się torfowiska wysokie, gołoborza, zespoły nadwodne oraz zbiorowiska antropogeniczne, jak łąki górskie. Cechą charakterystyczną jest występowanie jezior polodowcowych powstałych w wyniku działalności niewielkich lodowców w plejstocenie[3]. Na terenie parku spotkać można liczne gatunki zwierząt rzadko spotykane na terenie Czech, takie jak ryś, cietrzew, sokół wędrowny, bocian czarny, czy wilk[4].
Park narodowy wyróżnia obecnie cztery strefy ochronne[5]:
- strefa przyrody (zóna přírodní), będąca obszarem ochrony ścisłej pozbawionej jakiejkolwiek działalności ludzkiej o charakterze mającym cechy naturalne. Obejmuje ona 27,7% terytorium parku, czyli 189,5 km²;
- strefa zbliżona do naturalnej (zóna přírodě blízká), znajdująca się na obszarach przekształconych przez człowieka, które mają stopniowo wrócić do stanu naturalnego. Zajmuje 24,5% terytorium parku, czyli 168,2 km²;
- strefa skoncentrowanej troski o przyrodę (zóna soustředěné péče o přírodu), obejmująca obszary antropogeniczne których utrzymanie wymaga ochrony czynnej i zajmująca największą część parku;
- strefa krajobrazu kulturowego (zóna kulturní krajiny), obejmująca tereny użytkowane przez ludzi i zabudowane.
Park uruchamia trzy centra turystyczne (návštěvnické centrum) oraz kilka sezonowych punktów informacyjnych, a także wybiegi dla zwierząt, wolierę sów, wieżę widokową na Poledniku[6]. Przygotowano też liczne tablice informacyjne, ścieżki dydaktyczne. Na terenie parku i obszaru chronionego krajobrazu przygotowano kilkaset kilometrów znakowanych szlaków pieszych, rowerowych, kajakowych i narciarskich.
Torfowisko Jezerní slať
Las uszkodzony przez korniki
Góra Oblík
Górska łąka
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
