Parafia św. Wojciecha w Rozłazinie

Parafia pw. Świętego Wojciecha w Rozłazinie – parafia rzymskokatolicka należąca do diecezji pelplińskiej, do dekanatu lęborskiego.

Parafia św. Wojciecha

kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Rozłazino
Adres	Długa 27, 84-219 Rozłazino
Data powołania	28 listopada 1864 r. (ponownie erygowana)
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	pelplińska
Dekanat	lęborski
Filie	-- Kościół pw. Stanisław ze Szczepanowa -- Kościół pw. błogosławionych: ks. bpa Michała Kozala, ks. Wincentego Stefana Frelichowskiego, ks.abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego i 107 męczenników – Nawcz -- Kościół pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego – Popowo
Nadzór	diecezja
Proboszcz	ks. dr Sławomir Kozioł
Wezwanie	św. Wojciecha
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia, ipsa die
Położenie na mapie gminy Łęczyce Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie Polski Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie województwa pomorskiego Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego Parafia św. Wojciecha
54°31′50″N 17°54′47″E
Strona internetowa

Historia

Pierwszy kościół oraz parafia na tym terenie powstała pod koniec XIV w. i podlegała proboszczowi z Lęborka. Zaś od początku XV w. funkcjonowała tu samodzielna parafia z własnym plebanem. W latach 1614 – 1641 miejscowy kościół parafialny przejęli protestanci, później odzyskali katolicy. Wtedy też został ufundowany przez biskupa Madalińskiego na miejsce starego zniszczonego, nowy kościół parafialny. Pomiędzy 1749, a 1864 rokiem Rozłaziński kościół był filią parafii św. Jakuba Apostoła w Lęborku. Obecny kościół parafialny w Rozłazinie wzniesiono w latach 1840 – 1841. Parafię erygował (ponownie) 28 listopada 1864 r. ks. biskup Jan Nepomucen Marwicz.

Kościoły filialne

Kościół w Dzięcielcu

Obecny kościół w Dzięcielcu został wybudowany w latach 1842 – 1845 przez protestantów i podlegał pod ówczesny zbór. Po 1945 roku kościół przejęli katolicy i 8 maja 1949 roku został poświęcony na kościół filialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika parafii w Rozłazinie.

Kościół pomnik w Nawczu

Kościół pomnik powstał na miejscu baraku, w którym przetrzymywano w trakcie ewakuacji więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof. Kościół filialny w Nawczu pw. błogosławionych: ks. bpa Michała Kozala, ks. Wincentego Stefana Frelichowskiego, ks.abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego i 107 męczenników z okresu II wojny światowej został poświęcony 1 września 1994 roku przez ks. biskupa Jana Bernarda Szlagę.

Kościół w Popowie

Obecny kościół pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego powstał pierwotnie bez zgody ówczesnych władz państwowych w dwa i pół miesiąca. Wmurowanie kamienia węgielnego i poświęcenie istniejącego już kościoła dokonał ks. biskup Ignacy Jeż w dniu 13 czerwca 1988 roku.

Kościół w Bożympolu Wielkim do lipca 1977 roku

Po drugiej wojnie stary istniejący ewangelicki kościół został przejęty przez katolików i poświęcony na kościół filialny parafii Rozłazino pw. św. Piotra Apostoła. W 1977 roku drugiego lipca dekretem ks. biskupa Ignacego Jeża wydzielono z parafii Rozłazino i utworzono parafię Bożepole Wielkie pw. św. Piotra Apostoła.

Proboszczowie parafii od 1864 roku

• Ks. Block Wojciech 1865 – 1884
• Ks. Dietrich Ludwik 1884 – 1900
• Ks. Kistowski Albin 1901 – 1915
• Ks. Węsierski Oskar 1915 – 1926
• Ks. Kobyliński Leon 1927 – 1932
• Ks. Paulus Aleks 1932 – 1937
• Ks. Senskie Paweł 1937 – 1940
• Ks. Lenz Juliusz 1940 – 1946
• Ks. Ćwiękowski Henryk 1946 – 1947
• Ks. Fuglewicz Michał 1947 – 1948
• Ks. Żywiński Władysław 1948 – 1949
• Ks. Łaszyński Czesław 1949 – 1971
• Ks. Białas Engelbert 1971 – 1980
• Ks. Szymański Włodzimierz 1980 – 1986
• Ks. Malinowski Bernard 1986 – 1987
• Ks. Palmowski Władysław 1987 – 2003
• Ks. Kozioł Sławomir 2003 – nadal

Miejscowości parafii Rozłazino

Lista miejscowości, których katoliccy mieszkańcy podlegali lub nadal podlegają pod parafię w Rozłazinie 1865 – 2000 r.^[1][2]

• Borówko
• Bożepole Małe – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Bożepole Wielkie – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Chmieleniec – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Dziechno
• Dzięcielec
• Godętowo – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
• Jeżewo
• Karczemka Rozłaska
• Kętrzyno – do 1923 r. przeniesiono do innej parafii (po I wojnie miejscowość po polskiej stronie granicy)^[3].
• Łówcz Górny
• Nawcz
• Nowe Rozłazino
• Okalice – obecnie w innej parafii.
• Osiek
• Paraszyno
• Popowo
• Porzecze
• Redystowo
• Rozłazino
• Węgornia – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
• Wielistowo – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.

Bibliografia

• Ks. W. Palmowski, Dzieje parafii Rozłazino, Kraków 2000, ISBN 83-7216-101-1

Linki zewnętrzne

• Parafia na stronach diecezji pelplińskiej. diecezja-pelplin.pl. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)].