Loading AI tools
Polski duchowny, działacz Solidarności Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Palmowski (ur. 6 lipca 1953 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, społecznik, opiekun potrzebujących, kapelan „Solidarności” i osób represjonowanych przez władze PRL w stanie wojennym, opiekun miejsc pamięci historii Polski i Polaków.
 Ks. Władysław Palmowski (2016) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1978 |
.jpg)
Absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej. W ruchu oazowym uczestniczył od 1968, potem stał się jego moderatorem. W 1978 uzyskał święcenia kapłańskie[1] i został wikariuszem w parafii kościoła św. Barbary w Trzebini-Krystynowie, gdzie posługiwał do 1980. Następnie został przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach. W 1983 został administratorem parafii Bielsko-Biała Straconka, ale jeszcze w tym samym roku objął funkcję wikariusza w parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Drawsku Pomorskim. W latach 1982–1983 był referent Duszpasterstwa Ludzi Pracy oraz kapelan Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Represjonowanych w Specjalnych Obozach Wojskowych. Funkcję w Drawsku Pomorskim pełnił do 1987. W 1989 organizował Komitet Obywatelski „Solidarność” w gminie Łęczyce, wziął też udział w kampanii wyborczej „Solidarności”. W ramach działalności społecznej organizował pomoc dla pracowników zlikwidowanych Państwowych Gospodarstw Rolnych[2].
W kolejnych latach, do 2003, był proboszczem w parafii św. Wojciecha w Rozłazinie. Następnie pracował jako proboszcz w parafii św. Bartłomieja Apostoła w Morawicy[3].
W 2016 został mianowany kapelanem Małopolskiej „Solidarności”[4].
W okresie stanu wojennego był kapelanem „Solidarności” i osób represjonowanych w Krakowie-Nowej Hucie, od 13 grudnia 1981 organizował pomoc dla internowanych, aresztowanych, ukrywających się, strajkujących oraz rodzin prześladowanych[5]. Był jednym z założycieli pierwszych struktur podziemnej „Solidarności”. W 1982 współtworzył Komitet Ocalenia Solidarności w Nowej Hucie, należał także do kierownictwa tajnej struktury „GROT”. Organizował Komitet Pomocy Internowanym i Komitet Pomocy Aresztowanym w Nowej Hucie. W kościele Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach odprawiał Msze za Ojczyznę oraz organizował duszpasterstwo środowisk robotniczo-inteligenckich. Stał się inicjatorem utworzenia Społecznego Funduszu Pomocy Pracowniczej, który w latach 1983–1989 objął zasięgiem swej pomocy ok. 7000 członków „Solidarności” pracujących na terenie Nowej Huty. Z racji swej opozycyjnej działalności został objęty od 9 grudnia 1986 do 15 września 1987 rozpracowywaniem przez Służbę Bezpieczeństwa w Drawsku Pomorskim w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia o kryptonimie Jenot[2].
Poza działalnością duszpasterską angażuje się w ratowanie, przywracanie i zachowywanie pamięci historycznej. Przyczynił się do upowszechniania wiedzy o tragicznych losach więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Stutthof. Stał się inicjatorem renowacji mogił pomordowanych więźniów oraz budowy kościoła-pomnika w Nawczu, będącego hołdem dla ofiar marszu śmierci z 1945. W parafii w Morawicy włączył się w szereg inicjatyw upamiętniających zmagania Polaków o wolność, parafia stała się centrum działalności licznych organizacji niepodległościowych. Dzięki jego działalności powstał tam pomnik Polskie Orły i Góra Przemienienia ze ścieżką dydaktyczną „Dzieje Narodu Polskiego” i pomnikami twórców polskiej niepodległości[6].
Wybrane publikacje jego autorstwa[7]:
W 2015 otrzymał tytuł „Zasłużony dla NSZZ Solidarność Regionu Małopolskiego”. W 2021 Instytut Pamięci Narodowej przyznał mu nagrodę „Kustosz Pamięci Narodowej”[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
