Paradoks

twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paradoks (gr. παράδοξος – „nieoczekiwany, nieprawdopodobny, zadziwiający”)[1][2] – twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków z oczekiwaniami, w potocznym rozumieniu sprzecznych z intuicją. Polski filozof Bartosz Brożek, nazwał to „intuicyjną trafnością wybranego formalizmu”[3]. Sprzeczność ta może być wynikiem błędów w sformułowaniu twierdzenia, przyjęcia błędnych założeń, a może też być sprzecznością pozorną, sprzecznością z tzw. zdrowym rozsądkiem, np. paradoks hydrostatyczny, czy paradoks bliźniąt. W zagadnieniach filozoficznych paradoks przyczynia się nie tylko do nowych teorii prawdy, ale wzbudzając ciekawość, propaguje krytyczne myślenie[3].

Wybrane paradoksy

  • Paradoksy fizyczne:
    • paradoks dziadka – co się stanie, gdy po cofnięciu się w czasie zabijemy własnego dziadka?
    • paradoks bliźniąt – bliźnięta podróżujące z prędkościami podświetlnymi
    • paradoks EPR – próba wykazania, że teoria kwantów jest teorią niepełną (1935), która po głębszej analizie (John Stewart Bell, 1964) okazała się potwierdzeniem teorii kwantów
    • paradoks Olbersa – dlaczego w nocy jest ciemno, skoro wszędzie są gwiazdy?
    • paradoks Gibbsa – wzrost entropii przy mieszaniu jednakowych gazów. Paradoks znika jeśli uwzględnimy zasady mechaniki kwantowej, zgodnie z którymi jednakowe cząsteczki są nierozróżnialne. Przybliżoną, ale dobrą receptą jest podzielenie entropii cząstek przez
    • paradoks Algola – o gwiazdach podwójnych
    • paradoks hydrostatyczny – identyczne ciśnienie w różnych naczyniach

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.