Oznaki rozpoznawcze rodzajów wojsk i służb – plakietki noszone przez wszystkich żołnierzy Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na prawym rękawie kurtek galowych, wyjściowych i służbowych oraz na płaszczach[1].
Oznaki przedstawiają stylizowane symbole i barwy odpowiedniego rodzaju wojsk czy służby. Tłoczone były z tworzywa sztucznego na okrągłych, miękkich tarczach w odpowiednim kolorze rysunku i tła. Średnica – 70 mm[2]. Oznaki noszone były na prawym rękawie kurtki wyjściowej, służbowej oraz płaszcza sukiennego na wysokości 6 cm poniżej wszycia rękawa[3].
Z dniem 1 października 1989 roku żołnierze zawodowi przestali nosić oznaki rozpoznawcze rodzajów sił zbrojnych, wojsk i służb. Nie dotyczyło to oznak organizacyjnych 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, 6 BPD, 7 Brygady Desantowej, jednostek podhalańskich oraz pododdziałów stołecznej Komendy Garnizonu[4].
dwa stylizowane karabinki[9] z nazwą miasta stacjonowania dowództwa jednostki np. „POZNAŃ”, „KATOWICE” barwy matowosrebrnej, obwódka żółta, tło granatowe
fragment muru z cegieł barwy czerwonej, na którym dwa stylizowane skrzydełka barwy białej, zaś pośrodku złocisty kłos zboża, obwódka niebieska, tło wiśniowe[1][10]
W centralnej części emblematu znajduje się rozwinięta czasza spadochronu z opuszczonymi linkami i z pikującym „orłem lotników” pośrodku. Całość otoczona wieńcem z liści laurowych i dębu, obwódka biała, tło bordowe
Mieczysław Wełna, Odznaki i oznaki ... s. 94 podał, że obwódka jest ciemnogranatowa, a tło amarantowe.
MieczysławWełna:Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego; katalog.Wrocław:Zakład Narodowy im. Ossolińskich,1989. ISBN83-04-02954-5. Brak numerów stron w książce
ZdzisławSawicki:Odznaki Wojska Polskiego 1943 – 2003; katalog zbioru falerystycznego; 3.Warszawa:Agencja Wydawnicza CB,2004. ISBN83-1109-816-6. Brak numerów stron w książce
