Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Kole
spółdzielnia mleczarska zlokalizowana w Kole Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
spółdzielnia mleczarska zlokalizowana w Kole Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Kole – spółdzielnia mleczarska zlokalizowana w Kole. Jedna z największych spółdzielni mleczarskich w kraju i jeden z największych polskich eksporterów wyrobów mleczarskich (2012)[1].
Budynki Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Towarowa 6 62-600 Koło |
Data założenia |
1929 |
Forma prawna | |
Prezes |
Tadeusz Malczyk |
Przewodniczący rady nadzorczej |
Edmund Junkiert |
Nr KRS | |
Zatrudnienie |
ponad 700 |
Położenie na mapie Koła | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu kolskiego | |
52°12′38,3″N 18°37′22,8″E | |
Strona internetowa |
22 lipca 1930 roku burmistrz Dąbia Władysław Zalewski powiadomił Sejmik Powiatowy o planach połączenia istniejących już na terenie powiatu kolskiego mleczarni spółdzielczych. W związku z tym wystąpieniem, władze powiatowe wzięły udział w planach założenia spółdzielni[2].
2 sierpnia 1930 roku w siedzibie Urzędu Gminy Czołowo odbyło się Walne Zgromadzenie Założycielskie, podczas którego sporządzono statut i założono zakład, który nazwano Spółdzielnia Mleczarska „Jedność” w Kole. Przewodniczącym zgromadzenia był Jerzy Sokolnicki z Powiercia[2], a pierwszym przewodniczącym zarządu został mianowany Edmund Stasiewicz. Przewodniczącym Rady Nadzorczej został Karol Wojciechowski. Podjęto także decyzję o zaciągnięciu od Wydziału Powiatowego w Kole pożyczki w wysokości 15 tysięcy złotych na kupno maszyn[3]. Spółdzielnię uruchomiono 15 sierpnia 1930 roku w wydzierżawionym budynku przy ulicy Bliznej w Kole. W pierwszych miesiącach funkcjonowania spółdzielni liczyła ona 51 członków, w 1933 roku było ich już 567, a do 1939 roku liczba ta wzrosła do 1500[3]. Wybudowanie spółdzielni w Kole doprowadziło do zamknięcia prywatnych mleczarni w Grzegorzewie, Kościelcu i Brudzewie[3].
Mimo ręcznego systemu produkcji, w 1930 roku przetwarzano 12 tysięcy litrów mleka dziennie[4].
15 sierpnia 1931 roku nastąpiła zmiana nazwy spółdzielni na Spółdzielcza Mleczarnia Mechaniczna w Kole. W tym samym roku dokonano pełnej mechanizacji procesu produkcji w oparciu o szwedzkie urządzenia firmy Auto Laval (kocioł parowy, elektryczne urządzenia transmisyjne, maselnice, wirówkę i pasteryzator)[4]. Zrezygnował również dotychczasowy prezes, którego zastąpił Jerzy Sokolnicki. Stanowisko Przewodniczącego Rady Nadzorczej przejął natomiast nowy starosta powiatowy, Stanisław Szera[5].
Asortyment produkcji był wówczas bardzo ubogi – produkowano masło i śmietanę, a mleko odtłuszczone zwracano producentom jako karmę dla cieląt i trzody chlewnej. Jakość produkcji była wysoka – część masła przeznaczano bowiem na eksport. Od 1934 roku ofertę poszerzono o ser pełnotłusty Imperial. Od 1932 roku skupowano też jaja[4].
W 1934 roku przewodniczącym Rady Nadzorczej został ppłk. Edward Wilczyński[5]. W 1935 roku postanowiono wybudować nowy budynek dla spółdzielni, który wybudowano następnie przy ulicy Toruńskiej. W 1937 roku spółdzielnia została oficjalnie przeniesiona do nowej siedziby i ponownie zmieniła nazwę, stając się Okręgową Mleczarnią Spółdzielczą w Kole. Oprócz zakładu produkującego masło, ser i inne przetwory w Kole działało także 15 filii na obszarze powiatu kolskiego oraz sieć sklepów nabiałowo–spożywczych[6]. W tym czasie wykupiono też zakłady Vogta w Babiaku i Skolimowskiego w Brudzewie, tworząc z nich śmietanczarnie[4].
W 1938 roku Walne Zgromadzenie Członków zakupiło w ramach Funduszu Obrony Narodowej jeden karabin maszynowy dla Wojska Polskiego[7].
Po kampanii wrześniowej w 1939 roku nazwę zakładu zmieniono na Mölkereigenossenshaft Warthbrücken. Początkowo spółdzielnią zarządzał były skarbnik Ewald Beütler, a od 1 stycznia 1940 roku – Rudolf Schulz[7]. W okresie okupacji w kolskiej mleczarni zatrudniano 160 osób, w większości Polaków, nad którymi nadzór sprawowali niemieccy brygadziści[8]. Przy spółdzielni uruchomiono skup miodu i ubój drobiu[4].
Podczas okupacji pracownicy spółdzielni dostarczali mleko i masło przebywającym w pociągach zatrzymanych na dworcu kolejowym w Kole dzieciom wysiedlonym z Podkarpacia[4].
Zwiększono też wtedy wyposażenie techniczne – urządzono laboratorium, stworzono chłodnię amoniakalną i powiększono zbiorniki fermentacyjne śmietany do produkcji masła[4]. W 1945 roku okupant zdemontował maszyny, z których część ukryto, chroniąc przed wywózką do Rzeszy, do której ostatecznie jednak nie doszło z powodu braku czasu. Podczas walk o Koło budynek spółdzielni przy ul. Toruńskiej uległ całkowitemu zniszczeniu[9].
17 maja 1945 roku w siedzibie kolskiego Starostwa Powiatowego odbyły się pierwsze po wojnie obrady Zgromadzenia Członków Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Kole, w których uczestniczyło 55 członków i przedstawiciele władz[9]. W 1948 roku przy spółdzielni działała wylęgarnia drobiu, zapoczątkowano także działalność bezpłatnej służby poradnictwa żywieniowego oraz rozprowadzano nasiona roślin pastewnych[10]. Funkcję kierownika pełnił wówczas Bronisław Szymański, którego wielokrotnie próbowano zdyskredytować i usunąć z zajmowanej przez niego funkcji[11].
W 1951 roku nastąpiło upaństwowienie przedsiębiorstwa[11]. W 1954 roku zakład w Kole podzielono na dwie mniejsze firmy: w Kole i w Dąbiu, co skutkowało znacznym zmniejszeniem wielkości produkcji[12].
10 lipca 1957 roku powrócono do spółdzielczej formy własności, pierwszym przewodniczącym zarządu został Kazimierz Rosiak, a przewodniczącym rady nadzorczej został Wacław Szczesiak[12]. Na targach jesiennych w Poznaniu w 1959 roku zakład otrzymał medal i nagrodę Ministerstwa Handlu Wewnętrznego za wysoką jakość i estetykę opakowania masła[4]. Na tych samych targach w 1960 roku mleczarnia zdobyła pierwsze miejsce i złoty medal[12].
W 1961 roku uruchomiono własną mieszalnię pasz w Czołowie. W 1962 roku OSM w Kole uzyskała możliwość cechowania masła znakiem jakości, który pozwolił rozpocząć produkcję tego produktu na eksport[13]. W 1964 roku przyłączono OSM w Sompolnie[12], w 1968 OSM w Kłodawie, a w 1970 OSM w Izbicy Kujawskiej i Dąbiu[4]. 17 lipca 1975 roku uruchomiono proszkownię mleka i wytwórnię mlekomiksu (mieszanki paszowej mlekozastępczej dla cieląt)[14]. Wykonawcą była włoska firma Techni-Petrol[15]. Od 1975 roku zakład był w stanie przerabiać 400 tysięcy litrów mleka dziennie[14]. W tym samym czasie uruchomiono zlewnie mleka w Karszewie, Babiaku, Osieku Wielkim i Bierzwiennej Długiej, zwiększając liczbę zlewni do 60[16]. W 1976 roku powołano Wojewódzką Spółdzielnię Mleczarską w Koninie, a OSM w Kole stało się jej oddziałem terenowym, podobnie jak spółdzielnie w Turku, Strzałkowie i Koninie. Prezesem WSM został wówczas szef kolskiej OSM – Michał Gajda[17].
W 1982 roku przyjęto nowy statut spółdzielni, w którym sprecyzowano teren działania spółdzielni. Obejmował on wówczas gminy i miasta: Kościelec, Osiek Mały, Babiak, Koło, Grzegorzew, Olszówka, Sompolno, Wierzbinek, Kłodawa, Przedecz, Chodów, Dąbie, Grabów, wsie w gminach Uniejów i Świnice Warckie oraz Żabokrzeki, Modzerowo, Świętosławice, Mieczysławowo i Ciepliny[17][18]. Do 1988 roku głównymi produktami mlecznymi wytwarzanymi w Kole były: mleko spożywcze, śmietany, masła, twarogi, napoje mleczne oraz mlekomiks, mleko odtłuszczone i kazeina[18].
W 1990 roku staraniem OSM wybudowano w Kolę oczyszczalnię ścieków, rozbudowano także bazę transportową[14]. Jednocześnie zmniejszono zatrudnienie, zwalniając wielu pracowników punktów sklepów mleka[19]. 30 marca 1990 roku przewodniczącym Rady Nadzorczej został Czesław Cieślak, który dwa lata później objął także funkcję prezesa spółdzielni[20]. Do końca 1993 roku trwał dla spółdzielni trudny okres finansowy, co doprowadziło do znacznego zredukowania etatów, zawieszenia premii oraz wprowadzenia opłat za korzystanie z zakładowej stołówki[21].
W 1995 roku uruchomiono linię produkcyjną serka wiejskiego, następnie otwarto także linię ultrafiltracji serwatki[14]. 9 lipca 2000 roku przejęto spółdzielnię w Ostrzeszowie[22]. W 2006 roku OSM w Kole przejęło spółdzielnię w Kępnie[23], a w 2007 roku spółdzielnię w Grodkowie[24]. W 2019 roku wykupiono spółdzielnię w Ostrowie Wielkopolskim, a rok później w Koninie[4].
W marcu 2021 roku przed siedzibą OSM odbył się protest dostawców mleka przeciwko obniżeniu ceny skupu tego surowca[25][26]. W czerwcu 2022 roku pięciu pracownikom spółdzielni i jednemu rolnikowi postawiono zarzuty dotyczące przyjmowania korzyści majątkowych za fałszowanie wyników prób mleka[27].
21 lutego 2024 roku Czesław Cieślak został odwołany z funkcji prezesa spółdzielni, jego obowiązki przejął dotychczasowy wiceprezes, Tadeusz Malczyk[28]. 1 kwietnia tego samego roku Tadeusz Malczyk wybrany został prezesem spółdzielni[29][30]. W lipcu 2024 roku prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązał spółdzielnię do zmiany praktyk niekorzystnnych dla dostawców mleka, dotyczyło to m.in. możliwości jednostronnej zmiany cenników, braku możliwości weryfikacji badań mleka oraz sankcji nakładanych na dostawców za zakończenie współpracy z mleczarnią[31][32].
Obecnie firma nadal posiada spółdzielczą formę działalności. Spełnia wymagania Global Standard for Food Safety oraz normy ISO 22000[33]. Od 2010 roku przy spółdzielni działa restauracja „Milka”, w otwarciu której brał udział m.in. Józef Zych[34].
W ofercie OSM w Kole znajdują się m.in. serki wiejskie, masła, śmietany, maślanki, zsiadłe mleko oraz mleka spożywcze i w proszku[14][35].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.