Obniżenie Liswarty

Obniżenie Liswarty (341.22), czasem jako Obniżenie Liswarty-Prosny – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, stanowiący zachodnią część Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Region ma kształt podłużnego pasma o orientacji północny zachód – południowy wschód. Graniczy on od zachodu z Progiem Woźnickim, a od wschodu z Progiem Herbskim; na samej północy styka się z Wysoczyzną Wieruszowską. Region leży na pograniczu województw śląskiego i opolskiego i bierze swą nazwę od rzek odwadniających region: Liswarty (w części południowej) i Prosny (w części północnej).

Obniżenie Liswarty

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Śląsko-Krakowska
Makroregion	Wyżyna Woźnicko-Wieluńska
Mezoregion	Obniżenie Liswarty
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. śląskie woj. opolskie

Region jest znacznie zalesionym obniżeniem, powstałym w mało odpornych skałach górnego triasu i dolnej jury. Na jego obszarze znajdują się rezerwaty przyrody.

Obniżenie Liswarty (341.22) zostało wypreparowane w skałach jury. We wschodniej i centralnej części posiada duże zalesienie. W zachodniej części mezoregionu małą powierzchnię użytków rolnych reprezentują 5 i 6 kompleksy przydatności rolniczej na glebach płowych i glebach rdzawych.

Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Praszka i Gorzów Śląski (na pograniczu Progu Woźnickiego), ponadto wsie Herby i Boronów.

Obniżenie Liswarty rozpościera się na terenie gmin (od północy ku południu): Praszka, Gorzów Śląski, Kluczbork, Olesno, Radłów, Ciasna, Przystajń, Pawonków, Kochanowice, Herby, Blachownia, Boronów, Konopiska, Starcza i Woźniki.

Bibliografia

• J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (ISBN 83-01-13897-1)
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998 (ISBN 83-01-12677-9)
• W. Tołoczko, Gleby orne makro- i mezoregionów fizycznogeograficznych Polski, Wyd. UŁ 2020, s. 178 (ISBN 978-83-8142-471-4)